12 maja 1983 r. MO zatrzymało na placu Zamkowym Grzegorza Przemyka, który razem z kolegami świętował maturę. Został zatrzymany i odwieziony na komisariat przy ul. Jezuickiej. Tam został pobity do nieprzytomności. Przewieziony z domu do szpitala - mimo operacji - zmarł 14 maja.
19 maja biskup warszawski Władysław Miziołek odprawił za niego mszę w kościele pw. św. Stanisława Kostki na warszawskim Żoliborzu. 19 latek został pochowany na Powązkach. Za trumną szedł ks. Jerzy Popiełuszko, przyjaciele maturzysty i tysiące innych osób. Pogrzeb ten stał się jednocześnie wielką manifestacją przeciwko władzy komunistycznej.
" Jego śmierć być może była zemstą na matce - niepokornej poetce działającej w Komitecie Prymasowskim, pomagającej sądzonym i skazanym za działalność polityczną, a może wynikiem "zadziornej" postawy Przemyka i jego aparycji: długie, zmierzwione włosy, za duży sweter, wysoki wzrost, godne, drażniące spojrzenie i dumna odpowiedź na głupio postawione pytanie - coś, co mogło wzbudzić agresję niewiele starszego chłopaka w milicyjnym mundurze."
Ciekawością świata i wrażliwością wyróżniał się spośród rówieśników. Pisał wiersze, które chował do szuflady.
"W dniu w którym przyjdziesz po mnie
Nie umyję zębów
Nie będę musiał także zmieniać ubrania
Tylko buty włożę
Na długą drogę..."
/Grzegorz Przemyk "Jeśli przyjdziesz"/
Niektóre z nich ukazały się w 1983 r. nakładem podziemnego Wydawnictwa Głos w tomie "Syn, a może sen".
3 maja 2008 r. prezydent RP Lech Kaczyński odznaczył Przemyka Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski Polonia Restituta.
Do dnia dzisiejszego sprawa jego śmierci nie została do końca wyjaśniona.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
