Bardzo niebezpieczny barszcz znów atakuje

Barszcz spotkać można już nie tylko na Podhalu ale tak naprawdę w całej Polsce. Jest to roślina inwazyjna i bardzo mocno szkodliwa. Piękne kwiaty oraz wielkie aksamitne liście sprawiają, że wiele osób chce nim ozdobić mieszkanie lub zasadzić go w ogrodzie. Niestety bardzo często takie próby kończą się w szpitalu. Sok wydzielany przez tę roślinę powoduje fotouczulenia - na skórze w miejscu zetknięcia, pod wpływem słońca zaczynają pojawiać się pęcherze.

Osiągnięcia barszczu

Barszcz Sosnowskiego (Heracleum sosnowskyi Manden) jest rośliną zielną. W Kaukazie skąd został do nas sprowadzony w latach 50. jako dar radzieckich uczonych z Wszechzwiązkowego Instytutu Uprawy Roślin w Leningradzie dorasta zaledwie do 1,5 metra wysokości. W Polsce jednak warunki są dla niego tak sprzyjające, że osiąga nawet 4,5 metra wysokości. Zakwita on i owocuje w drugim, trzecim roku lub później, a po wydaniu nasion najczęściej ginie. Jedna roślina produkuje nawet do 40 tys. nasion. Natomiast nasiona z 1 hektara plantacji wystarczą do obsiania następnych 100-200 hektarów, a siłę do kiełkowania zachowują przez 4 i więcej lat.

Czytaj także: Śmiercionośny barszcz z ZSRR

Opis działania i występowanie

W latach 70. rozpoczęto jego eksperymentalna uprawę w Borku Fałęckim (Kraków), Grodkowicach (okolice Bochni), Niedzicy i na Gubałówce. Niestety bardzo szybko wymknęła się ona spod jakiejkolwiek kontroli, rozsiewając się po wielu regionach Polski. Okazało się jednak, że roślina jest szkodliwa dla zdrowia ludzi i zwierząt. U zwierząt powoduje podrażnienie przewodu pokarmowego, biegunkę, nudności, krwotoki wewnętrzne. U ludzi - zapalenie skóry, powstawanie pęcherzy, zapalenie spojówek. Natomiast łodygi, liście i owoce zawierające olejki lotne, żywice oraz alkaloidy (związki, które w kontakcie ze skórą, powodują jej nadwrażliwość na działanie promieni słonecznych) u ludzi mogą wywołać trudne do wygojenia oparzenia drugiego, a nawet trzeciego stopnia.

Mogą również powodować uszkodzenia układu oddechowego. Najbardziej zagrożone są osoby uczulone, które nie potrzebują bezpośredniego kontaktu z tą rośliną, aby mogły zostać dotkliwie poparzone. Wystarczy bowiem, że przejdą obok rośliny, a wydzielane przez nią soki (wystarczy ich kilka kropel) dostały się np. z wiatrem na ubranie, a przy ściąganiu bluzki wniknęły w skórę. Najbardziej wyczulone jednak na działanie barszczu są dzieci, których delikatna skóra jest bardzo podatna na głębokie poparzenia.

Mylący może być fakt, że skutki kontaktu z rośliną nie są widoczne od razu po zetknięciu się z nią ale po pewnym czasie (zazwyczaj po około 12 godzinach). Spotkać tę roślinę można praktycznie wszędzie, nawet w pobliżu blokowisk.

Co robić w przypadku zetknięcia się z rośliną?

Bardzo ważne są pierwsze chwile po dotknięciu barszczu. Nie należy czekać na reakcję organizmu tylko bezzwłocznie poradzić się lekarza. Udzielając natomiast pierwszej pomocy, miejsce zetknięcia z rośliną należy szybko opłukać chłodną wodą, a następnie nałożyć preparat zawierający panthenol.

Jak zwalczać barszcz Sosnowskiego?

Częste koszenie tylko osłabia roślinę, lecz jej nie likwiduje, bowiem szyjka korzeniowa, z której odrastają nowe pędy, znajduje się 3-4 cm pod powierzchnią ziemi. Zabiegi agrotechniczne, takie jak orka i bronowanie wymagają bardzo dokładnego usunięcia wszystkich wręcz pozostałości roślin, aby nie odrastały. Na dużej powierzchni osiągnięcie pełnej skuteczności tak zaplanowanej walki z barszczem jest właściwie nierealne.

Kto i po co sprowadził do nas barszcz Sosnowskiego

Pozostają jedynie chemikalia. Takim właśnie preparatem skutecznie zwalczającym barszcz Sosnowskiego jest Roundup 360 SL. Jeśli natomiast ktoś zabiera się za koszenie tych chwastów, należy ubrać się tak, aby wszystkie części ciała były szczelnie zakryte grubym materiałem, a usta i nos zakryte maską. Również oczy można zakryć specjalnymi okularami. Po skoszeniu barszcz należy zebrać i spalić.

Czytaj także:
Śmiercionośny barszcz z ZSRR-wakacyjny powrót

Znajdź nas na Google+