Domkowa Kaplica w Olszewnicy Starej

Pierwsza pewna informacja na temat Olszewnicy pochodzi z 1421 roku. W tym czasie właścicielami Nowego Dworu są Dobrogost, późniejszy arcybiskup gnieźnieński i jego bracia – Abraham podkomorzy czeski i Niemierza podstoli warszawski. Niemierza miał dwóch synów – Dobrogosta i Abrahama. W 1421 roku bracia podzielili się dobrami. Dobrogost Nowodworski otrzymał między innymi wsie Krubin i Olszewnicę[2]. Dnia 20 sierpnia 1778 roku doszło do ważnego wydarzenia, a mianowicie do uwolnienia chłopów od poddaństwa i nadania im częściowych praw obywatelskich. Kontynuacją tych działań, mających na celu w głównej mierze wzrost efektywności pracy, ale i zarazem odciążenie chłopów, było wprowadzenie przez Poniatowskiego tzw. „rozporządzeń Wybickiego”. Wydarzenie oczynszowania odbyło się w Olszewnicy Starej 15 października 1778 roku[3]. Oczynszowanie było bardzo uroczyste i do Olszewnicy zjechało wielu znamienitych gości: Książę Stanisław Poniatowski, jego matka Apolonia, Józef Wybicki. O tym ważnym wydarzeniu pisali m.in. Ignacy Krasicki („Mości książę Poniatowski”), Stanisław Trembecki ("Polanka" i "Polanka do księcia Stanisława Poniatowskiego") i sam Józef Wybicki ("Wiadomość z Olszewnicy")[4]. Powstała Kronika o Olszewnicy Starej i Nowej. W latach 1973-1993 miejscowość była siedzibą gminy Skrzeszew. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.