Nowy Tomyśl. Plener wikliniarski zakończony FOT

Organizatorem pleneru było Muzeum Wikliniarstwa i Chmielarstwa w Nowym Tomyślu Oddział Muzeum Narodowego Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie oraz Gmina Nowy Tomyśl.
Patronat medialny nad imprezą objęło tradycyjnie Radio Merkury, Polska Głos Wielkopolski, Dzień Nowotomysko-Grodziski oraz portal naszemiasto.pl.

W tegorocznej edycji Pleneru udział wzięło ogółem 11 osób. Sześciu projektantów – Anna Grzyb, Anna Kopeć-Trwardowska, Anna Zielińska, Sylwia Górna, Halina Bors-Najgrakowska oraz Bartosz Gawlik oraz pięciu wykonawców – Zbigniew Wcisło, Dobrawa Skonieczna-Gawlik, Eugeniusz Skrzypczak, Janusz Witczak i Mariola Wittchen, przez 10 dni wykonywali różnego rodzaju formy artystyczne z użyciem wikliny.
Tematem Pleneru były „Artystyczne i użytkowe formy przestrzenne z wikliny aranżacją otoczenia Muzeum”. Uczestnicy wykonali ogółem sześć kompletów prac. Wśród nich znalazły się piękne formy artystyczne autorstwa Dobrawy Skoniecznej-Gawlik i Bartosza Gawlik. Jest też „Kocia garderoba” autorstwa Anny Kopeć-Twardowskiej i Eugeniusza Skrzypczaka.

Kolejnym nowym dziełem jest forma artystyczna z cyklu „Chochoły”, przedstawiającą damę w towarzystwie dwóch panów, będąca autorstwem Sylwii Górnej oraz Zbigniewa Wcisło i Marioli Wittchen. Ciekawą formą jest też wierzba, którą zaprojektowała Halina Bors-Najgrakowska, a całość wykonał Janusz Witczak. Inną nowo powstałą formą są przestrzenne trójkąty, które zaprojektowała i wykonała Anna Grzyb z pomocą Zbigniewa Wcisło. Ostatnim nowym dziełem na terenie Muzeum jest „Wioska Elfów”, autorstwa Anny Zielińskiej oraz Zbigniewa Wcisło i Marioli Wittchen.

Zaproszeni goście nie kryli podziwu i zachwytu nad wykonanymi pracami, dziękując i doceniając pracę włożoną w tworzenie wiklinowych dzieł. Zauważyli, że jest to doskonały sposób na umiejętne i ciekawe wykorzystanie wikliny w przestrzeni miejskiej. Dostrzegli też, że nowotomyska wiklina jest postrzegana jako swoisty walor Województwa Wielkopolskiego, a to jest z pewnością powód do dumy i radości. Uczestnicy także nie kryli zadowolenia, wspominając, że za każdym razem chętnie tu wracają i cieszą się, że mogą realizować swoje wizje z pomocą tutejszych plecionkarzy. Dziękowali też za zaangażowanie, przygotowanie i wsparcie oraz za to, że wspólnie mogą kontynuować piękną tradycję plecionkarską, w której sztuka łączy się z rzemiosłem.