Jak się pozbyć problemu, czyli kociak pod pryzmą kamieni

Wydawałoby się, że już nic nie jest w stanie mnie zaskoczyć, ani zdziwić co do "pomysłowości" niektórych ludzi w pozbywaniu się niechcianych zwierząt. Okazuje się, że jednak się myliłam - o czym poniżej!

Czwartkowego popołudnia, 24 maja, dwójka dziesięciolatków, grających w piłkę na osiedlowym placu, znalazła ukrytego pod pryzmą kamieni... około trzytygodniowego kociaka. Z pewnością nie schowała go tam przed intruzami kocia matka i na pewno nie zrobił tego sam koci osesek. Musiał tego barbarzyńskiego aktu dokonać człowiek, choć nazwanie takiego osobnika człowiekiem jest mocno na wyrost.

Chłopcy kota oczywiście spod pryzmy kamieni wyciągnęli, następnie zaś zanieśli do osiedlowego weterynarza, który zwierzę przebadał i nawet zafundował maluchowi kocie mleko. Bury futrzaczek był widać na tyle odporny, że przywalenie go pryzmą kamieni udało mu się przeżyć.

Jak się dowiedziałam - jeden z młodych ratowników kota chciał nawet zwierzątko zabrać do domu, ale jego rodzice kategorycznie sprzeciwili się temu pomysłowi. Małą, futrzaną kulkę przygarnęła moja sąsiadka. Pani Marta ma jednak ze "znaleziskiem" spory problem. Zwierzę jeszcze nie potrafi samo jeść. Kociego oseska trzeba karmić co kilka godzin, a pani Marta pracuje.

Po naradzie uzgodniłyśmy, że kocio na czas przebywania pani Marty w pracy będzie pod moją opieką. Rozmawiałam też dziś z fundacją "Kocia Mama". Nie jest wykluczone, że śliczny burasio zostanie przekazany do adopcji. Póki co - małym "kamieniarzem" będziemy się opiekować wspólnie. Wspólnie, to znaczy, moja sąsiadka pani Marta i ja.

Ludzie to mają różne pomysły. Pomysłowość ta nie zna granic. Można, na przykład, wsadzić kociego oseska pod pryzmę kamieni. Niech tam dogorywa w męczarniach. Tylko przypadek sprawił, że dla tego kociaka szczęśliwy los okazał się być bardziej łaskawy. A ile jest takich kotów, które w wyniku ludzkiej głupoty przeniosły się w męczarniach do kociego raju? Tego nikt już nie jest w stanie policzyć.

Znajdź nas na Google+