Jeżeli w wigilię jasno, to w stodole ciasno

Jednak według zwyczajów należy się mieć na baczności już od samego rana. Unikać należy wszelakich kłótni, karcenia dzieci, pożyczania pieniędzy. Okazywać powinno się wszystkim, nawet nieznajomym, życzliwość i sympatię.

Zawieszona, osobiście przez pana domu, u powały podłaźniczka -gałązki zdobione bibułą, jabłkami, ciasteczkami - zwana wrółżnych częściach Polski
jutą, wiechą, gajem czy sadem symbolizuje: zdrowie, radość, urodzaj. Wieczność i ład kosmiczny.

Święta to czas na wybaczenie urazów doznanych w pracy, szkole, rodzinie. Jednak baczyć należy, by rano próg naszego domu pierwszy przekroczył mężczyzna. Szczęście mamy wtedy zapewnione.

Zasiadając do wigilijnego stołu pamiętajmy, aby w portfelu, portmonetce
mieć pieniądze. Należy wystrzegać się też debetu na koncie. Bardzo ważną sprawą jest zdobycie łuski z usmażonego karpia i schowanie jej do własnej kieszeni. Obowiązkowo trzeba policzyć liczbę potraw znajdujących się na stole, ma ich być od trzech do dwunastu. Ani mniej, ani więcej.

Życzenia i dzielenie się opłatkiem, zgodnie z tradycją, rozpoczyna gospodarz. Małżonkowie w trakcie składania sobie życzeń powinni zadbać o to, by nawet okruszek opłatka nie spadł na podłogę. Jeżeli tak się stanie, ani chybi, że w ich związku pojawi się osoba trzecia.

Panny na wydaniu winny pilnie wsłuchiwać się skąd nadchodzą głosy np. szczekanie psa. Nieomylny to znak, że właśnie z tej strony nadejdzie narzeczony.

Warto też od czasu do czasu spojrzeć w okno. Gwiaździste niebo zapowiada rok pogodny i urodzajny. Pochmurne - słotę. Najlepiej zaprosić do domu kolędników wśród których znajduje się bocian - symbolizujący nowe życie. Koza - oznaczająca płodność i niedźwiedź kojarzący się nam z siłami natury.
Śpiewając kolędy, starajmy się to czynić o ton ciszej od gospodarza.