Kartka z kalendarza - 22 grudnia

Wydarzenia na świecie:
- 401 r. - Innocenty I został wybrany na papieża. Rozstrzygnął sprawy dotyczące liturgii i kościoła. Podkreślał znaczenie "Stolicy Piotrowej".
- 1971 r. - Dakka została ogłoszona stolicą Bangladeszu.
- 1979 r. - Katalonia uzyskała autonomię.
- 1989 r. - W Rumunii obalono rządy Nicolae Ceausescu. Władzę przejął Front Ocalenia Narodowego z Ionem Iliescu na czele.
- 1989 r. - W Berlinie została ponownie otwarta Brama Brandenburska.
- 1999 r. - Prezydentem Nigru został Tandja Mamadou.

Wydarzenia w Polsce:
- 1922 r. - Stanisław Wojciechowski złożył przysięgę i objął urząd Prezydenta RP.
- 1960 r. - Sejm PRL uchwalił poprawkę w Konstytucji, określając liczbę posłów na 460.
- 1990 r. - Lech Wałęsa został zaprzysiężony na Prezydenta Polski.
- 2000 r. - Leszek Balcerowicz został mianowany prezesem NBP.

Po raz pierwszy "ujrzeli światło dzienne":
- 1178 r. - Antoku, osiemdziesiąty pierwszy Cesarz Japonii. Zginął śmiercią samobójczą skacząc do wody cieśniny Shimonoseki wraz ze swoją babką Taira no Tokiko.
- 1858 r. - Giacomo Puccini, włoski kompozytor.
- 1887 r. - Srinvasa Ramanujan, hinduski matematyk.
- 1936 r. - Mieczysław Nowak, polski sztangista. Zdobył brązowy medal w podnoszeniu ciężarów (wagapiórkowa) na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1964 w Tokio. Cztery lata później w Meksyku był piąty, a w 1972 roku w Monachium siódmy. Był trzynastokrotnym rekordzistą Polski.
- 1943 r. - Paul Wolfowitz, amerykański polityk. Sprawował funkcje: wiceministra obrony USA, oraz prezesa Banku Światowego.
- 1949 r. - Maurice Gibb, brytyjski muzyk zespołu Bee Gees.
- 1949 r. - Robin Gibb, brytyjski muzyk zespołu Bee Gees.
- 1959 r. - Bernd Schuster, niemiecki piłkarz, reprezentant kraju. Obecnie trener Realu Madryt.
- 1975 r. - Marcin Mięciel, piłkarz, reprezentant kraju. Ogółem rozegrał w kadrze 5 meczów i zdobył 1 gola. Od sezonu 2007/2008 jest zawodnikiem klubu niemieckiej Bundesligi VfL Bochum.
- 1978 r. - Emmanuel Olisadebe, polski piłkarz pochodzenia nigeryjskiego, reprezentant Polski.

Odeszli...:
- 1828 r. - William Hyde Wollaston, angielski chemik. Skonstruował refraktometr (przyrząd do badania współczynników załamania światła w różnych środowiskach, przede wszystkim w cieczach), oraz goniometr (przyrząd do mierzenia kątów zawartych pomiędzy ścianami kryształów).
- 1959 r. - Gilda Gray, amerykańska tancerka, aktorka. Sławę zdobyła w Stanach Zjednoczonych dzięki popularyzacji tańca zwanego "shimmy".
- 1989 r. - Samuel Beckett, irlandzki pisarz.
- 1995 r. - James Meade, angielski ekonomista. Laureat Nagrody Nobla w 1977 r. za przełomowe osiągnięcia w pracy nad teorią handlu międzynarodowego oraz nad międzynarodowym przepływem pieniądza.
- 2001 r. - Grzegorz Ciechowski, polski muzyk zespołu Republika.
- 2001 r. - Jacques Mayol, francuski nurek - "człowiek delfin". Był pierwszym wolnym nurkiem, który zszedł na głębokość 100 metrów (330 stóp) (23 listopada 1976). Udało mu się zejść na głębokość 105 metrów w wieku 56 lat.
- 2006 r. - Jelena Muchina, radziecka gimnastyczka, mistrzyni świata i Europy. Jej karierę przerwał poważny wypadek. W czasie jednego z treningów nie udało jej się wykonać salta, upadła na szczękę, uszkadzając odcinek szyjny rdzenia kręgowego. Doprowadziło to do paraliżu czterech kończyn. Po swoim wypadku otrzymała Order Lenina oraz Srebrny Medal Orderu Olimpijskiego.

Osobowość dnia... - Leszek Balcerowicz.
Dzieciństwo
Urodził się w 1947 r. w Lipnie (woj. kujawsko-pomorskie). Tutaj spędził trzy lata dzieciństwa. W 1949 roku Balcerowiczowie przeprowadzili się do Torunia, na ul. Kościuszki. Przyszły Prezes NBP już w młodości zaczytywał się w powieściach Coopera i Maya. Jego usposobienie nie było zbyt towarzyskie, wydawał się samotnikiem. Jego największymi przyjaciółmi były...książki. W piątej klasie podstawówki Leszek zajął się sportem: skokami wzwyż, trójskokiem, rzucaniem kulą.
W 1962 roku podczas jednego z międzyszkolnych mitingów piętnastoletniego Leszka wypatrzył Henryk Polakowski z Kolejowego Klubu Sportowego "Pomorzanin". Jako uczeń II LO w Toruniu Leszek rozpoczął regularne treningi klubowe. Sport nie przeszkadzał przyszłemu wicepremierowi w nauce. Po maturze mógł pochwalić się znajomością trzech języków obcych: niemieckiego, rosyjskiego i francuskiego.

Okres studiów
Studiował na Wydziale Handlu Zagranicznego w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (obecnie Szkoła Główna Handlowa) w Warszawie. W trakcie studiów Leszek Balcerowicz nie zrezygnował z treningów sportowych. Kontynuując je pod czujnym okiem Henryka Gralewskiego z AZS-u. Jednym z jego sukcesów było pierwsze miejsce w biegu na 1500 metrów, który odbył się 24 kwietnia 1966 roku podczas 39 Przełajowych Mistrzostw Polski w Otwocku.
Na trzecim roku wyjechał na wakacje do Egiptu, którym się zafascynował. Znalazło to wyraz w temacie pracy magisterskiej ("Rozwój przemysłu w Zjednoczonej Republice Arabskiej [Egipcie]"). Pracę obronił 23 czerwca 1970 roku.

Rodzina
Pierwszą żoną Leszka Balcerowicza była szkolna koleżanka jego siostry: Maryla Kitschke. Wzięli ślub w czerwcu 1972 roku. Później Balcerowicz stwierdzał w wywiadach, że małżeństwo to nie przetrwało próby czasu. Jesienią 1975 r. roku poznał studentkę czwartego roku SGPiS Ewę Delawską. W styczniu 1976 roku otrzymał z puli uczelnianej trzypokojowe mieszkanie (50 metrów), zaś 3 listopada 1977 r. ożenił się z Ewą (z którą obecnie ma trójkę dzieci - Maciej 1972r. , Wojciech 1980 r. i Anna 1984 r.).

Kariera
Przebywał na stażach naukowych m.in. w University of Sussex (1985) i w Uniwersytecie w Marburgu (1988). W październiku 1992 r. został profesorem Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, a rok później kierownikiem Katedry Międzynarodowych Studiów Porównawczych. Wykładał na uczelniach całego świata
Jest członkiem: Europejskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Polskiego Towarzystwa Socjologicznego i Towarzystwa Ekonomistów Polskich.

We wrześniu 1989 r., objął stanowisko wicepremiera i ministra finansów w pierwszym niekomunistycznym rządzie. Był również przewodniczącym Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów. Opracował i realizował plan szybkiej stabilizacji i transformacji pogrążonej w kryzysie gospodarki polskiej, powszechnie znany jako "Plan Balcerowicza". Pełnił swoje funkcje do grudnia 1991 r.

Od kwietnia 1995 do grudnia 2000 r. pełnił funkcję przewodniczącego Unii Wolności. Od października 1997 do czerwca 2000 roku ponownie pełnił funkcję wicepremiera, ministra finansów. W styczniu 2001 r. Sejm RP powołał Leszka Balcerowicza na stanowisko Prezesa Narodowego Banku Polskiego. 10 stycznia 2007 r. zastąpił go Sławomir Skrzypek.

W roku 1992 został, jako pierwszy przedstawiciel Europy Środkowo-Wschodniej, wyróżniony prestiżową nagrodą Ludwika Erharda. W październiku 1998 roku otrzymał nagrodę "Minister Finansów roku 1998" przyznaną przez brytyjski miesięcznik finansowy "Euromoney", a w styczniu 1999 r. - nagrodę dla najwybitniejszego Europejczyka w 1998 r. - "Transatlantic Leadership Award" przyznaną przez Instytut Europejski w Waszyngtonie. W styczniu 2004 r. prestiżowy brytyjski miesięcznik "The Banker" przyznał Leszkowi Balcerowiczowi tytuł "bankiera roku" w kategorii banków centralnych Europy. Tego samego roku w październiku wyróżniony został nagrodą Emerging Markets Awards dla najlepszego prezesa banku centralnego w Europie Środkowowschodniej.

W wywiadzie dla "Rzeczpospolitej" z 11 lipca 2003 powiedział: "Wielcy politycy robią rzeczy trudne, ale pożyteczne. Politycy mniejszego formatu robią rzeczy łatwe i często szkodliwe dla szybkiego rozwoju kraju. Samo utrzymanie się przy władzy nie jest jeszcze wielką sztuką." W ludziach jego osoba budzi sprzeczne emocje. Opinię jednych wyraża hasło: „Balcerowicz musi odejść!”, inni z kolei uważają go za uzdrowiciela polskiej gospodarki.

Motto na dziś: "Polityczni mówcy są jak automaty: górą wrzuca się pół myśli, a dołem wychodzi całe zdanie" - Alberto Moravia.

Źródło:
Gadomski W.; 2006: Leszek Balcerowicz, Wyd. Świat Książki, Warszawa.
http://www.balcerowicz.pl
http://balcerowicz.wirtualia.pl
Wikipedia; Onet.pl; PAP