Kościoły w Obrzeza Warszawy

Jako uczeń szkoły zawodowej w latach 1974 - 1977 Introligator w Szkole Specjalnej na ulicy Namysłowska na Warszawskiej Pradze i w tym momencie zacząłem interesować się turystyką za pomocą miniaturowego przewodnika który wskazywał wszystkie szlaki wokół obrzeża Warszawy i co każdą niedzielę rozpocząłem sportową turystykę pieszą a początek wiódł od Rembertowa w kierunku Białołęki i tak co tydzień przez 6 miesięcy wędrowałem po różnych miejscach a wracałem do domu PKS , a wędrowałem po 4 lub 5 godzin wg szlaków turystycznych , nauczyłem się obliczać ilość przebytych kilometrów wg zegara , największa mordęga to było ścieżka piesza po Puszcza Kampinoskiej gdzie musiałem trasę rozłożyć aż na 4 niedziele żeby przejść połowę Puszczy Kampinoskiej , najdłuższa trasa to było 7 godzin 30 km i dzięki temu obejrzałem Laski i z Powrotem na piechotę do podmiejskiego Autobusu MZK do dawnego Placu Komuny Paryskiej z przesiadką w jeszcze 2 autobusy do dolnego Warszawskiego Mokotowa i od tej pieszej wycieczki rozpocząłem robić fotografię za pomocą młodzieżowego Aparatu fotograficznego produkcji ZSRR ,gdzie wystarczyło odkręcić obiektyw i już robiło się zdjęcie samodzielnie ale do wywołania film oddawałem do zakładu Fotograficznego i w ten sposób zachowały się dwie fotografię / klisze były zapakowane w Metalowy Pojemnika do wywołania

Rembertów – dzielnica Warszawy położona w prawobrzeżnej części miasta. Jest jedną z 18 jednostek pomocniczych m.st. Warszawy Rembertów ma powierzchnię 19,3 km², a liczba mieszkańców (stan na 31 grudnia 2015) wynosiła 23 964. Jest najmniejszą pod względem liczby ludności dzielnicą Warszawy Nazwa wsi Rembertów pochodzi prawdopodobnie z XV-XVI wieku, istnieje jednak kilka późniejszych hipotez dotyczących jej pochodzenia Według Jerzego Kasprzyckiego nazwa pochodzi od nazwiska Remberta, francuskiego producenta parowozów, którymi zwożono sprzęt na poligon artyleryjski armii rosyjskiej. Według innego źródła, pochodzi ona od trzeciego imienia ostatniego namiestnika Królestwa Polskiego, Fiodora Berga . Mała gęstość zaludnienia i rzadka zabudowa stwarza możliwości rozwoju obszarów pod budownictwo niskie i rekreacyjno-sportowe. W Rembertowie jest dużo zieleni: na ponad 30% ogólnej powierzchni dzielnicy rosną lasy. Obszar między ulicami Marsa, Żołnierską i torami kolejowymi (Warszawa – Mińsk Mazowiecki) – z uwagi na unikatową roślinność – został uznany za rezerwat przyrody pod nazwą „Kawęczyn”.W roku 1866 na linii Kolei Warszawsko-Terespolskiej powstała stacja Rembertów. W 1888 Rosjanie zbudowali tam poligon artyleryjski. W 1915 istniała już osada Rembertów. Po odzyskaniu niepodległości, w pozostawionych przez armię rosyjską koszarach rozlokowano jednostki Wojska Polskiego. W czasie wojny polsko-bolszewickiej znajdował się tu sztab dywizji piechoty gen. Władysława Junga. W latach dwudziestych XX wieku powstała w Rembertowie wytwórnia amunicji numer 2 „Pocisk” oraz Doświadczalne Centrum Wyszkolenia Piechoty. W roku 1924 było tam 1373 mieszkańców. 1 kwietnia 1939 Rembertów uzyskał prawa miejskie. Miasto zamieszkiwało wtedy 24 tys. osób. Do 1951 roku miejscowość była też siedzibą wiejskiej gminy Wawer. Oddziały Wehrmachtu zajęły miasto 14 września 1939. W czasie okupacji Rembertów (niem. Rembertau) należał do III Rejonu Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej „Dęby”, wchodzącego w skład VII Obwodu „Obroża”. Większe akcje partyzanckie to obrona radiostacji Komendy Głównej AK oraz blokada Warszawskiego Węzła Kolejowego (Wieniec I). Na terenie Rembertowa Niemcy utworzyli siedem obozów (jenieckich i obozów pracy). W 1940 na terenie Rembertowa władze niemieckie utworzyły getto dla ludności żydowskiej. 20 sierpnia 1942 jego mieszkańcy zostali pognani pieszo na stację kolejową w Falenicy, a następnie wywiezieni do obozu zagłady w Treblince. Ostatnich żydowskich mieszkańców Rembertowa z tzw. getta szczątkowego wymordowano wiosną lub latem 1943. Te wydarzenia upamiętniają trzy tablice pamiątkowe Tchorka (przy ul. Markietanki róg Cyrulików w Rembertowie, ul. Okuniewskiej w Wesołej oraz Michała Kajki róg VIII Poprzecznej w Wawrze). Osobny artykuł: Getto w Rembertowie. Obóz Specjalny NKWD numer 10 W latach 1944–1945 NKWD przystosowało niemiecki obóz pracy na terenie fabryki „Pocisk” i urządziło w nim obóz koncentracyjny dla żołnierzy AK i NSZ, tzw. Obóz w Rembertowie. Przetrzymywano w nim łącznie 8000 Polaków (Obóz Specjalny NKWD numer 10). 21 maja 1945 oddział AK rozbił więzienie i uwolnił 446 ludzi, przeznaczonych do wywiezienia do Związku Radzieckiego.
W Rembertowie w czasach PRL znajdowała się baza Armii Radzieckiej, osłaniająca tranzyt wojskowy do NRD. W lesie przy ul. Marsa mieściła się Jednostka Łączności (Rządowej) Armii Czerwonej – ostatnia wycofana jednostka rosyjska (17 września 1993). W 1957 włączony do Warszawy jako część dzielnicy Praga-Południe. Od 1994 do 2002 tworzył gminę Warszawa–Rembertów. Obecnie Rembertów jest jedną z dzielnic Warszawy.W Rembertowie znajduje się Wojskowy Instytut Chemii i Radiometrii (WIChiR) i Centralne Archiwum Wojskowe (CAW). Stacjonuje tam część lądowo-powietrzna i sztab jednostki specjalnej – JW 2305 „GROM”. Stacjonował tam również Dywizjon Techniczny WOPK ze składem rakiet, warsztatami i zapleczem logistycznym dla części Dywizjonów Ogniowych 3 Warszawskiej Brygady Wojsk Obrony Powietrznej (później WLOP). Parafie rzymskokatolickie Rembertowa tworzą część dekanatu rembertowskiego w diecezji warszawsko-praskiej. W Rembertowie działają także 2 Kluby Sportowe WKS KADRA REMBERTÓW i UKS AON REMBERTÓW. Są to kluby nastawione głównie na piłkę nożną. W Rembertowie znajduje się także redakcja codziennej gazety Nasz Dziennik, związanej z rozgłośnią radiową o. Tadeusza Rydzyka. Na terenie dzielnicy znajduje się Ciepłownia Kawęczyn z najwyższym w Warszawie kominem (300 metrów)].

Karczew – miasto w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, położone na prawym brzegu Wisły, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Karczew. Miasto należy do aglomeracji warszaw