Koty dwa piszą

Jeffries Sheila – Salomon - kot, który leczył duszę. Wydawnictwo „Amber” 2015

O autorce:

Sheila Jeffries urodziła się 13 maja 1948 roku. Jest Angielką mieszkającą w Australii. Była profesorem nauk politycznych na Uniwersytecie w Melbourne.

O książce:

Salomon to postać prawdziwa. Żył 23 lata i tak zachwycił autorkę, że napisała o nim książkę.

Choć może to on osobiście wszystko podyktował swojej pani.

Opowiedział o tym jak był świetlistym kotem mieszkającym w świecie duchów i dostał do wykonania zadanie specjalne - pomaganie pewnej kobiecie.

Kiedyś był kotem Ellen – dziewczynki uwielbiającej grać i tańczyć. Teraz jest ona dorosłą kobietą, mieszkająca z mężem i synkiem w domu swojej matki.

Mąż jest hazardzistą i rodzina traci to miejsce.

Komornik „Kark miał sztywny, oczy zimne jak lód i serce opancerzone metalem”.

„Co się stało, że Ellen tak bardzo się zmieniła? Życie się stało”.

Narratorem jest kot – wielu spraw ze świata ludzi nie rozumie, więc anioł opiekun objaśnia co i dlaczego.

Mamy więc elementy magiczne albowiem Sheila Jeffries wierzy, że czarno-białe koty są obdarzone siódmym zmysłem i potrafią same znaleźć sobie właściciela, który jest im przeznaczony.

Autorka interesująco pisuje kocie zabawy i zachowania w domu oraz ogrodzie.

Także trudne, a nawet tragiczne przejścia kotów bezdomnych i ich przyjaźnie z innymi zwierzętami.

Kocią umiejętność porozumiewania się z bliskimi ludźmi i kojący wpływ jaki mają na opiekunów.

Jest to też opowieść o nieudanym małżeństwie, konsekwencjach nałogu małżonka i o tym, że czasem trzeba porzucić ukochane zwierzę, aby ocalić siebie.

To książka optymistyczna, więc ma happy end ale w większości treść wcale nie jest radosna.

Książkę kończy rozdział „Prawdziwy kot Salomon”.

********************

Jarosław Iwaszkiewicz – Kocia książka, Oficyna Wydawnicza WilkiKról, Kopenhaga 1933, Warszawa 2015

O autorze:

Jarosław Iwaszkiewicz urodził się 20 lutego 1894 roku w Kalinku, zmarł 2 marca 1980 ROKU W Warszawie.

Polski pisarz, poeta, eseista, librecista dyplomata.

Współtwórca grupy poetyckiej „Skamander”. Prezes Związku Literatów Polskich w latach 1959 – 1980.

O książce:

W 1932 roku Iwaszkiewicz był drugim sekretarzem RP w Kopenhadze. Z żoną i córkami pisarza zamieszkała też kotka Bukasia. I jej jest poświęcona ta książka.

Rodzina rozstawała się na lato, więc Bukasia (ręką ojca) pisała listy. Najbardziej lubiła psocić, więc zawsze się chwaliła tym co zrobiła.

Pisarz i jego córki zainspirowani osobowością kotki napisali wierszyki i narysowali ilustracje do jedynego, stworzonego przez siebie, egzemplarza kociej książki.

Współczesna edycja zwiera fragmenty listów ojca dotyczące kotki, ilustracje Iwaszkiewicza, jego córek i Alicji Rose.

Całość opracowała Anna Król, a pierwszy rozdział nosi tytuł: „Niezwykły skarb odnaleziony na strychu, czyli krotka historia Kociej książki.

Z jednego z wierszyków dowiadujemy się co trzeba kotu:

„Kotu trzeba drzwi otwierać,

Kotu trzeba w tył zazierać,

Kotu kąpiel przygotować

Kotu kompot ugotować”.

Książka jest bardzo starannie wydana, będzie więc cenną pozycją w księgozbiorze kocioluba.

Ewie bardzo dziękuję za ten prezent.