Kraków. Ludzka rzecz

W Galerii Szara Kamienica trwa wystawa prac Karoliny Jabłońskiej zatytułowana „Ludzka rzecz”. Na ekspozycję składają się obrazy, rzeźba oraz rysunek.
We wszystkich tych formach aktywności artystka stara się określić ramy ludzkiej natury. Jest to bardzo trudna i złożona sprawa, ale poprzez różnego rodzaju zabiegi stylistyczne na pewno możemy potraktować tę wystawę, jako zbiór wielu argumentów. Jakie są to, zatem argumenty? Za czym lub przeciw czemu?
Karolina Jabłońska stara się pokazać to, co w ludzkiej naturze jest dominujące: atawizmy, które są niejako spuścizna genetyczną człowieka. Ale także dyskusja o tym, czym jest wina i kara, czym egoizm i humanizm.

I tak w grupie figur – czarnych postaci wyciętych z płyt najważniejszy jest dynamizm ruchu. Przywodzi on na myśl pradawne malowidła z właściwym sobie kultem ciała i jego mistyki, często dla pierwotnych nie zrozumiałej, ale wzbudzającej la niego atencję.

Malarstwo Jabłońskiej zaprezentowane na ekspozycji w Szarej kamienicy wywołuje skojarzenia ze sztuką aztecką. Jak możemy przeczytać w tekście kuratorki wystawy: Magdaleny Kownackiej: „ (…) Wyrazy twarzy i gesty są jednoznaczne? Podobnie otoczenie.. Bardzo klasyczne motywy: wojna i zabawa. Te podstawowe społeczne rytuały mieszają się z alegoriami emocji: strachu, smutku, gniewu i radości.(…)

Trzeci element wystawy – rysunki są bardzo eklektyczne, gdzie wątki mitologiczne przeplatają się z przedstawieniami w stylu lat 20. XX wieku.

I tak, jako podsumowanie posłużę się znów cytatem z tekstu kuratorskiego: „(…) Stworzona przez Karolinę Jabłońską przestrzeń to kolekcja emocji. Możemy w niej oglądać poszczególne okazy psychicznych schematów i ich jednostkowych realizacji. Artystka kataloguje zapomniane bądź wyparte wspomnienia, obrazy ze snów, fantazji, które układa w ornamenty.(...)

Wystawa potrwa do 24 listopada.
Informacje na : FACEBOOK