Nie róbmy krzywdy Fornalikowi!

W mediach od początku trwają spekulacje i co rusz na trenerskiej giełdzie ktoś wrzuci mniej lub bardziej kontrowersyjne nazwisko na ewentualnego następcę Smudy. Pojawiały się kandydatury a to Piotra Nowaka, a to Berti Vogtsa, dalej:
Macieja Skorży, Waldemara Fornalika, Michała Probierza, Ottmara Hitzfelda, Avrama Granta, Jacka Gmocha, Henryka Kasperczaka, Jerzego Engela czy Oresta Lenczyka.

Pod koniec czerwca pojawiły się głosy potwierdzane przez PZPN, że poważnych kandydatów jest dwóch - Vogts i Fornalik i z tej dwójki wybrany zostanie selekcjoner. Gdy weźmiemy jednak pod uwagę, że potwierdzał sam Grzegorz Lato, to wiadomo, że nic nie jest pewne. I okazało się to prawdą: "W piątek Komisja Techniczna PZPN wybrała kandydatury trzech trenerów. Każdy z tej trójki przedstawił już swoją wizję prowadzenia kadry, dlatego zarząd wyboru dokona już tylko w swoim gronie" - poinformowała właśnie rzeczniczka piłkarskiej centrali Agnieszka Olejkowska.

Jedno zatem wiadomo – „10 lipca 2012 r. o godz. 10.00 w Hotelu Sofitel Victoria odbędzie się posiedzenie zarządu poświęcone wyborowi nowego selekcjonera reprezentacji Polski. O godz. 14.00 podczas konferencji prasowej zostanie ogłoszone nazwisko nowego selekcjonera. Na konferencji prasowej obecny będzie Grzegorz Lato - prezes PZPN i Antoni Piechniczek - wiceprezes ds. szkoleniowych" - głosi komunikat PZPN. Wybór nastąpi jednak nie z dwójki, lecz z trójki kandydatów. Jeżeli wcześniejsze deklaracje Laty choć w części były prawdziwe, to i tak ciekawym jest kto dołączył do duetu Vogts-Fornalik.

Szczerze powiedziawszy żadna z pojawiających się na giełdzie kandydatur nie powala na kolana, ale jedno jest pewne - opcja z faworytem mediów i kibiców Waldemarem Fornalikiem jest... najgorsza z możliwych! Nie żebym nie lubił lub miał cokolwiek do sympatycznego skądinąd trenera. Wręcz przeciwnie. I właśnie dlatego uważam, że nie powinniśmy na progu jego trenerskiej przygody robić mu krzywdy i wsadzać na taką minę!

Spójrzmy prawdzie w oczy - jedynym sukcesem Fornalika w jego trenerskiej karierze jest w miarę przyzwoite poukładanie zawodników bardzo przeciętnego zespołu, w gorzej niż przeciętnej polskiej ekstraklasie. Poukładanie na tyle przyzwoite, że wystarczyło do drugiego miejsca. Weźmy pod uwagę, że Fornalik miał zespół bez przerwy, 24 godziny na dobę, w miarę solidny, lecz bez żadnych gwiazd i poruszał się w naszej ligowej szarzyźnie. Niech zatem kontynuuje swoją trenerską przygodę w klubie, zagra w europejskich pucharach, zderzy się z inną piłką, na naszym podwórku powalczy o mistrzostwo. Może mu to wyjść jedynie na dobre.

Dowodzenie drużyną narodową to zupełnie inna para kaloszy. Tam zawodnicy zbierają się „za pięć dwunasta” i trzeba błyskawicznie i skutecznie ich „ogarnąć”. Jak może zrobić to trener bez doświadczenia, nie tyle w roli selekcjonera kadry, co niemal bez doświadczenia trenerskiego w ogóle, gdzie piłkarze, nawet przeciętni są większymi gwiazdami, a w klubach wszyscy jak jeden mąż mają za trenerów nieporównywalnie większe autorytety? Otóż moim zdanie jest to niemożliwe i w oczach Laty Fornalik to dobry kandydat jedynie ze względów… finansowych!

Naszej kadrze, w której jest grupa graczy naprawdę dobrze rokująca na najbliższe lata potrzeba trenera z najwyższej półki. Takiego, przy którym nikt nie pozwoli sobie na moment wytchnienia nie tylko na zgrupowaniu, ale też w klubie, bo gdy nie będzie gryzł trawy, to nie zobaczy powołania. Takiego, przy którym żaden piłkarz nie pomyśli o „gwiazdorstwie”, nie będzie myślał o kasie za przegrany mecz i który sam z własnej chęci i woli będzie marzył, by w swoim CV wpisać „grałem u tego trenera”. Tylko niech prezes Lato nie głosi farmazonów, że na takiego fachowca nas nie stać. Więcej kasy niż PZPN, to ma mało która instytucja w tym kraju.

Znajdź nas na Google+