Odezwa Wielkanocna

Wielkanoc z wiosną nam się kojarzy,
Ale wiośnie, w śniegu - nie do twarzy.
Śnieg i mróz nam mocno doskwiera.
Choć słońce nań naciski wywiera.
Terminy jednak swoje prawa mają
Nadchodzą. Złą pogodą się nie zrażają.

Mróz i śnieg ich nie powstrzymują,
Dlatego już ludzie do Świąt się gotują.
W Wielką Noc życie, śmierć zwyciężyło.
I wiarę w Zmartwychwstałego umocniło.
Jedni Chrystusa, Bogiem okrzyknęli.
Drudzy prześladowania ich rozpoczęli.

Chrystus szerzył miłości panowanie.
Ludzie woleli wzajemne mordowanie.
Na długie wieki skonfliktowani zostali.
Do dziś porozumieć się nie zdołali.
Coraz to nowe wierzenia powstają,
A wyznawcy, nawzajem się zwalczają.

Wyznawcy Chrystusa też się podzielili.
I wiele dróg, do jednego celu wytyczyli.
Gdzie źródło niezgody się znajduje?
Czy ktoś, kiedyś mu usta zaknebluje?
Źródło niezgody, jest nie do zatkania.
- Gódźmy się, więc na różne wyznania!

Zapewne lepiej byśmy postępowali,
Gdybyśmy w zgodzie Boga wychwalali.
Niechby różnych sposobów używano,
Aby się nawzajem nie mordowano.
Bóg łaskawszy byłby dla ludzkości.
Pewnie, też mniej by było podłości.

Proponuję, abyśmy ze sobą nie wojowali,
Lecz na innowierców milej spoglądali.
Wiarę swą okażmy dobrym zachowaniem,
Jak również, bliźniego uszanowaniem.
Bo bliźni, to nie tylko Chrześcijanin,
Lecz także Hindus, Żyd i Muzułmanin.

Prośmy Chrystusa Zmartwychwstałego.
Aby natchnął decydenta każdego,
By olśnienia wszyscy doznali
I skłonności do porozumienia nabrali.
Niechby takie traktaty podpisano,
W których by wojen religijnych zakazano.

Miejmy nadzieję, że tak się stanie
Podejmijmy wspólnie takie wyzwanie.
Żeby jedni, drugim nie przeszkadzali,
Jak będziemy, swoje obrzędy sprawowali.
Świętość innowierców uszanujmy
I już nigdy, ze sobą nie wojujmy!

Dlatego na zakończenie
Składam Wszystkim świąteczne życzenie.
Niech Wam Bóg, nieustannie udziela pomocy,
Tak w dzień każdy, jak i w nocy.
Bo noc wielkie znaczenie ma,
Na przebieg, następującego po niej dnia.