Przewodnik po Primaverze 2016 - część pierwsza

Jednym ze znaków szczególnych w programie festiwalu w Barcelonie jest coroczna porządna dawka klasyków. I w tym roku nie będzie w tej kwestii rozczarowań - ba, to już nawet jest ten etap, kiedy zbliżająca się do 30-tki miłośniczka muzyki potrafi wskazać kilka klasyków z czasów własnej młodości. Ale do rzeczy

Po pierwsze: LCD Soundsystem

Do końca życia będę pamiętała ich koncert w Gdyni w 2007 roku. Zagrali o jakiejś kompletnie absurdalnej godzinie, w której na niebie spotkały się księżyc i słońce. Publiczność była w stanie kompletnej euforii, przynajmniej ta jej część, która pogowała z nami pod samiutką sceną. Nie wiem, czy kiedykolwiek wcześniej lub później tańczyłam aż tyle i aż tak - Nowojorczykom udało się wytrząsnąć z nas wszystkich jakieś nierozpoznane pokłady energii. Przy okazji zespół trafił do kanonu alternatywy pierwszej dekady XXI wieku, był jednym z tych zjawisk, którymi będziemy się chwalić kolejnym pokoleniom, których winyle, jeśli je posiadamy, będziemy wyciągać z namaszczeniem z pudełek i ostrzegać, że to jest Prawdziwe Granie.

Wszyscy czekamy na efekty pracy nad nowym albumem - jakoś dziwnie spokojna jestem o jakość efektów pracy Jamesa Murphy’ego. Na Primaverze pójdę na ich koncert przede wszystkim po to, by przeżyć jeszcze raz tornado dekady. Oni naprawdę potrafią to robić.

Po drugie: Radiohead

Dla mnie powód jest prosty: nigdy nie widziałam zespołu Thoma Yorka na żywo. Niektórzy z was poszliby tam dlatego, że widzieli ich pięć razy i nigdy się nie zawiedli. Albo może ktoś z młodzieży właśnie odkrywa “OK Computer” i zastanawia się, jak ci dziwni smutni faceci wypadają na scenie. Z Radiohead trochę nigdy nie wiadomo - Thom wydaje się pochłonięty solową pracą i wszelkiej maści kolaboracjami z muzykami używającymi raczej syntezatorów niż gitar (nota bene tu akurat mam koncertowe doświadczenie i myślę, że solowy projekt artysty to jedna z najciekawszych rzeczy, jaka dzieje się w alternatywnej elektronice). Tak czy inaczej, na Radiohead zawsze będą tłumy, co do tego nie mam wątpliwości, i każde z nas z jakiegoś innego powodu będzie chciało ich przeżywać.

Po trzecie: Psychic TV

Dobra, tu jest trochę trudniej, bo trzeba się wybrać do Barcelony na cały tydzień i znaleźć czas na koncert w poniedziałek. Ale mówię wam, Psychic TV, klasyka jeszcze z czasów naszych rodziców (moich przynajmniej), choć większość z naszych rodziców nigdy nie sięgnęła po Throbbing Gristle ani inne dzieci geniuszu Genesis O-Porridge, to jeden z tych zespołów, które trzeba widzieć choć raz w swoim życiu. Wielu z was wcale w to nie uwierzy, a słuchając ich muzyki, być może nawet uzna mnie za wariatkę - namawiam jednak do przełamania się, do wyjścia poza konwenanse, przekonania, estetyczne dogmaty, i poddanie się tej szamańskiej sytuacji. Może to wam zabrzmieć jak muzyka dla częstych użytkowników psychodelików, ale Psychic TV to coś znacznie więcej - to poszukiwania prawd uniwersalnych, zanurzanie się w transcendencji, wychodzenie poza sztywne społeczne ograniczenia. Psychic TV to trochę sekta, trochę eksploracja seksualna, trochę eksperyment z tożsamością. Ja zakochałam się w P-Orridge od pierwszego wejrzenia, i myslę, że wielu z nas to grozi podczas pierwszego spotkania. A potem jest tylko ciekawiej.

Czwarte i ostatnie: Suede

Osobiście nigdy nie wpadłam w pułapkę Suede, i nawet dzisiaj, kiedy sporadycznie sięgam po którąś z ich płyt, jest to spotkanie po prostu przyjemne. Suede stali się jednym z klasyków Brit popu - a charakterystyczny głos Bretta Andersona to chyba jeden z najbardziej rozpoznawalnych wokali w dziedzinie alternatywy. Po prostu każdy z nas słyszał Suede gdzieś kiedyś.
I to już dość dobry powód, żeby wybrać się w środę na darmowy koncert zespołu - albo zobaczyć ich w czwartek w Parc del Forum, jak grają swoją ostatnią płytę. Suede zniknęłi ze sceny na dekadę, i nikt nie wie, czy nie przepadną znowu (tak jak przepadli Sunny Day Real Estate, których tylko garstka szczęściarzy zobaczyła w 2010, roku, który miał być początkiem nowej ery, i nigdy nim nie został). Dlatego Suede to jedno ze wskazań na tegorocznym planie.

Do rozglądania się po programie wrócę wkrótce - tymczasem więcej informacji nt Primavery , która już 30 maja zacznie się w Barcelonie, znajdziecie