Racjonalna pomoc

Na co dzień osoby niepełnosprawne wiele słyszą o poszukiwaniu pracy, o tym, że nie mogą się poddawać i jak ważna w znalezieniu pracy jest również ich inicjatywa. Oczywiście nie można pomijać tych kwestii. Jeżeli jednak osoba niepełnosprawna bierze udział w kolejnych stażach i programach, które nie przekładają się na zatrudnienie, to traci wiarę w ich słuszność. Okazuje się, że to właściwie doraźna pomoc i w dłuższej perspektywie nie przyniesie pożądanych rezultatów.

Należy zaznaczyć, że część organizowanych szkoleń, kursów i staży jest dobrze przygotowanych. Może nie tyle mają zapewnić pracę, co ułatwić osobie niepełnosprawnej powrót na rynek pracy, co najczęściej jest podkreślone w celach programu. Obok nich jest jednak wiele, czasami można mieć wrażenie spontanicznie przygotowanych programów i projektów. Wzięcie udziału w kilku takich projektach może się skończyć utratą zaufania do tego rodzaju inicjatyw i do ich organizatorów. Dlatego ważna jest ścisła współpraca podmiotów NGO z przedsiębiorstwami realnie zainteresowanymi późniejszym zatrudnieniem osób niepełnosprawnych. Zaangażowanie potencjalnych pracodawców już na etapie odbywania stażu ma fundamentalne znaczenie dla przyszłego rozwoju pracownika. Niestety o dobre przykłady trudno. Jeżeli ktoś może podzielić się informacją o takich dobrych praktykach proszę o kontakt, albo komentarz. Chociaż w rozmowach z osobami niepełnosprawnymi można usłyszeć, że pracodawcy przy podejmowaniu decyzji o zatrudnieniu czy też o utrzymaniu miejsca pracy kierują się coraz częściej kwestiami wizerunkowymi i moralnymi, co potwierdzają badania, na które powołuje się Pani Ewa Giermanowska w artykule „Kulturowe uwarunkowania zatrudniania osób niepełnosprawnych na otwartym rynku pracy” w kwartalniku „Niepełnosprawność”.

Bez zmiany świadomości społecznej będzie panował stereotyp, że osoby niepełnosprawne powinny pracować na rynku chronionym, albo na stanowiskach o niskich kwalifikacjach. Zamiast przemyślanych działań w zakresie rekrutacji i odpowiedzialnego zarządzania zasobami ludzkimi mamy przyzwolenie na segregację. Nikogo już nie dziwi, że ochroniarze, albo pracownicy porządkowi powinni posiadać orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. I jest to jeden z punktów określonych w wymaganiach przez pracodawcę... Firmy mogą pozyskać wartościowych pracowników, ale zdaje się, że wolą tego nie zauważać.