Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

"Radość pisania" Poezja Wisławy Szymborskiej w Teatrze Literackim

Jerzy Jastrzębski
Jerzy Jastrzębski
Punkt centralny sceny -miejsce poświęcone Wisławie Szymborskiej. Przy stoliku aktorzy: Monika Gruda, Andrzej Tomaszewski.
Punkt centralny sceny -miejsce poświęcone Wisławie Szymborskiej. Przy stoliku aktorzy: Monika Gruda, Andrzej Tomaszewski. Jerzy Jastrzębski
18 kwietnia 2012 roku w Teatrze Literackim na scenie Centrum Promocji Kultury w dzielnicy Praga Południe odbyła się premiera spektaklu "Radość pisania" opartego na wybranych utworach Wisławy Szymborskiej.

Odkrywanie poezji Wisławy Szymborskiej, poznawanie, przekazywanie, ukazywanie mądrości i ukrytego piękna zawartego w jej wierszach to zadanie ambitne, którego podjęła się Aleksandra Ford. ”Radość pisania „spektakl, przez nią reżyserowany, jest jedną z pierwszych prób
podsumowania dorobku laureatki Nagrody Nobla po jej śmierci. W ostatnich kilku miesiącach znacznie wzrosło zainteresowanie życiem i twórczością poetki. Spektakl zaprezentowany przez zespół Teatru Literackiego, wprowadza w świat uczuć, myśli, rozterek duchowych poetki. Pierwsza część spektaklu przedstawia przepełnione ładunkiem emocjonalnym poszukiwanie miłości, jej przeżywanie, zawody miłosne, rozstania. Wplecione są w nie również wiersze opisujące życie poetki jej poglądy, rozmyślania o sztuce, tworzeniu. Często poważne rozważania zabarwione są sporą dozą humoru.

W wierszach poetki ironia miesza się z autoironią. Jest to zastanawianie się nad kondycją człowieka jako takiego, zastanawianie się nad sobą samym. Poezja, słowa ubrane w poetyckie metafory i przenośnie są tylko narzędziami do opisu "prozy" życia. Druga część spektaklu jest kontynuacją wątków poruszanych wcześniej. Jest opowieścią o uczuciach tej samej osoby. Jest też sięgnięciem głębiej do pamięci, w której na zawsze utrwalone są obrazy przeszłości.

Pamięć poetki zwraca się ku żydowskim dzieciom wywożonym do hitlerowskich obozów zagłady. Autorka przywołuje z pamięci uroczystości pogrzebowe i zachowania ludzkie z nimi związane. Opowiada o tragedii kota rozpaczającego po śmierci opiekuna. Poetka zastanawia się nad tysiącem spraw dotyczących ludzi ,sztuki, tworzenia, śmierci i życia. Wszystkie te sprawy dzięki doskonałej reżyserii i grze aktorskiej połączyła w jedno postać poetki jej życie i twórczość. Przypominała o tym wpleciona w scenografię fotografia poetki, a przed nią paląca się świeca i bukiet pięknych kwiatów, mówiących o wdzięczności za poezję i mądrość w niej zawartą.

Spektakl kończy się wierszem "Nagrobek".
"Tu leży staroświecka jak przecinek
autorka paru wierszy. Wieczny odpoczynek

raczyła dać jej ziemia, pomimo że trup
nie należał do żadnej z literackich grup.

Ale tez nic lepszego nie ma na mogile
oprócz tej rymowanki, łopianu i sowy.
Przechodniu, wyjmij z teczki mózg elektronowy
i nad losem Szymborskiej podumaj przez chwilę"

Dzięki aktorom Teatru Literackiego mogliśmy wypełnić prośbę poetki. A w pełnej elektryzującego napięcia atmosferze utrzymywała nas Jagoda Rall ("Mała dziewczynka ściąga obrus" ,"Wołanie do Yeti", "Miłość od pierwszego wejrzenia","Przy winie", "Notatka"," Kobiety Rubensa","Mamy to szczęście, że drga w nas płomień myśli". Młoda przepełniona natchnieniem aktorka tworzyła na scenie wspaniałe obrazy . Monika Gruda z wielkim uczuciem i wdziękiem recytowała ("Ludzie na moście", "Nic dwa razy się nie zdarza", "Prospekt", "Dwie małpy Bruegla","Rozmowa z kamieniem"). Danuta Nagórna aktorka z Teatru Narodowego zachwyciła widzów stylem pełnym elegancji i dostojeństwa.(Trema, "Trzy słowa najdziwniejsze", "Trzy zwrotki", "Miłość szczęśliwa", a
Mikołaj Osiński urozmaicił spektakl doskonałą dykcją i żywiołowością ("Konkurs piękności męskiej", "Sto pociech").

Andrzej Tomaszewski przypomniał o tragedii "Fotografia 11 września", "Terrorysta","Rozmowa z kamieniem"). Zbigniew Wasilewski śpiewem oddał nastrój wiersza "Stary śpiewak") Mateusz Tracz wzruszył publiczność recytując "Kota w pustym mieszkaniu". Aleksandra Ford ukazała mistrzostwo swego warsztatu, recytując "Niektórzy lubią poezję", "Rehabilitacja", "Trochę o duszy", "Odkrycie","Nagrobek", "Sen", "Jeszcze", "Życie na poczekaniu". Muzykę do spektaklu dobrali Aleksandra Ford i Łukasz Sperzyński odpowiedzialny również za światło i dźwięk.

Spektakl ten to interesujący, wciągający eksperyment, który udowodnił, że poezja może być i jest fascynująca. Może być tak podana, aby była rozumiana przez różnorodną widownię.

Uczniowie z Powiatowego Zespołu Szkół ul Jagiellońska 69 w Legionowie
są wdzięczni Aleksandrze Ford, że mogli być świadkami i uczestniczyć w tym wydarzeniu kulturalnym.

Znajdź nas na Google+

od 7 lat
Wideo

Zmarł Jan Ptaszyn Wróblewski

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na naszemiasto.pl Nasze Miasto