"Kwiaty na poddaszu" to pierwsza opowieść czterotomowej sagi o pewnej szczególnej rodzinie Dollangangerów (w toku akcji okaże się, że to nazwisko nie jest tak do końca prawdziwe). Szczególnej dlatego, iż naznaczonej "grzechem" małżonków, Chrisa i Corrine, rodziców Christophera, Cathy i bliźniaków: Carrie i Cory'ego. Dollangangerów poznajemy z opowieści Cathy jako dosyć zamożną i szczęśliwą rodzinę, zamieszkującą w małym miasteczku Gladstone w stanie Pensylwania. Nagła śmierć w wypadku samochodowym ojca, pociąga za sobą lawinę wydarzeń, która przewróci do góry nogami los tej rodziny, szczególnie dzieci. Okazuje się na przykład, że Dollangangerowie tak naprawdę żyli na kredyt, a zatem wdowa i jej czworo pociech muszą opuścić zajmowane dotąd lokum.
Matka, która sama siebie określa jako "piękną i niepraktyczną ozdobę", nie ma innego pomysłu na przyszłość, jak powrót do niezwykle bogatych rodziców, którzy przed kilkunastu laty wyrzekli się jej i wydziedziczyli za to, że wyszła za mąż za bliskiego krewnego, co dla nich, fanatyków religijnych było i jest nie do przyjęcia. Teraz Corrine chce ponownie wkraść się w łaski swojego umierającego ojca, by ten ponownie umieścił ją w testamencie jako spadkobierczynię rodzinnej fortuny, co radykalnie odmieni życie leniwej, niezaradnej matki i jej dzieci, o istnieniu których starszy pan pod żadnym pozorem nie może się dowiedzieć. Muszą one więc zamieszkać w nieużywanej części ogromnej i ponurej siedziby Foxworth Hall w stanie Wirginia, większość czasu spędzając na poddaszu. O ich istnieniu, poza matką, wie tylko okrutna babka. Ale okaże się w końcu, iż nie ona jest najczarniejszym charakterem w tej powieści Virginii C. Andrews.
Autorka, ustami Cathy, starszej córki Dollangangerów, opisuje ponurą codzienność uwięzionych na poddaszu dzieci, która w miarę przedłużającej się niewoli staje się coraz bardziej okrutną i przerażającą, przez co powieść nabiera cech typowych dla thrillera psychologicznego. Młodzi jednak nie rezygnują ze swoich marzeń i planów; stają się odpowiedzialni, stawiają czoła przeciwnościom zgotowanym im przez formalnie najbliższe osoby. Virginia C. Andrews umiejętnie buduje nastrój opowieści, którą czyta się z dość dużą ciekawością (tym bardziej, że w jej finale następuje zaskakujące rozwiązanie perypetii). Niepotrzebnie jednak, moim zdaniem, pisarka wprowadza rozbudowany wątek erotycznej fascynacji starszego rodzeństwa, który powoduje zmianę pozytywnego i pełnego współczucia nastawienia czytelnika wobec Cathy i Christophera, nawet jeśli przyjmie on, iż nad nimi, podobnie jak nad ich rodziną ciąży tragiczne, niemożliwe do uniknięcia fatum. Co więcej, może on być przyczyną tego, że potencjalni czytelnicy nie sięgną po dalsze książki z cyklu ("Ptaki na wietrze", "A jeśli ciernie...", "Kto wiatr sieje..." i "Ogród cieni"). Na podstawie powieści Virginii C. Andrews pod koniec lat 80. ubiegłego wieku Jeffrey Bloom nakręcił film "Kwiaty na poddaszu" - zdecydowanie gorszy od książki.
Virginia C. Andrews, Kwiaty na poddaszu
Przekład: Bożena Wiercińska
Świat Książki
Warszawa 2012
Nie tylko o niedźwiedziach, które mieszkały w minizoo w Lesznie
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
