64. rocznica wyzwolenia Torunia spod niemieckiej okupacji

Tradycyjnie 1 lutego mieszkańcy Torunia zaproszeni przez prezydenta miasta oraz Przewodniczącego Rady Miasta wzięli udział w uroczystościach z okazji 64. rocznicy wyzwolenia Torunia spod niemieckiej okupacji. Przed pomnikiem ku czci Poległych i Pomordowanych przez hitlerowskiego najeźdźcę w latach 1939-1945 uczczono pamięć bohaterów wojennych, którzy złożyli w walce o miasto daninę ze swej żołnierskiej krwi. Kwiaty złożyli m.in. prezydent Torunia, przedstawiciele Rady Miasta, policji, straży miejskiej, straży pożarnej a także eurodeputowany Tadeusz Zwiefka.

Jeśli mowa o Toruniu, okres przed II wojną światową wiązał się z dynamicznym rozwojem miasta, przerwanym działaniami wojennymi. 7 września 1939 r. miasto zajęły oddziały Wehrmachtu. Niedługo potem okupant dokonał pierwszych aresztowań ludności polskiej, głównie inteligencji i urzędnikówm których następnie kierowano do Fortu VII - centralnego więzienienia dla Polaków z Torunia i okolic. Zamknięto tam razem ok. 1200 osób. Część z nich rozstrzelano w lesie Barbarka, a do marca 1941 r. wysiedlono stąd ponad 5000 Polaków. Tych, którym udało się w mieście pozostać, władze niemieckie zmuszały do przyjęcia niemieckiej listy narodowej. Ogólna liczba osiedlonych w Toruniu niemców to ok. 16 tysięcy.

Okupacja Torunia zakończyła się z dniem 1 lutego 1945 r. Data ta wiąże się z wkroczeniem do miasta oddziałów wojsk radzieckich, utworzono też administrację polską. Przeniesiono również stolicę województwa pomorskiego z "inteligenckiego" Torunia do "robotniczej" Bydgoszczy. Napływ do Torunia repatriowanych ze wschodu profesorów z Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie przy równoległym aktywnym działaniu grup kulturalnych powstała idea utworzenia w Toruniu uniwersytetu. W ciągu sześćdziesięcioletniej historii Uniwersytet Mikołaja Kopernika stał się jednym z najważniejszych ośrodków naukowych w skali całej Polski.