Agnieszka Holland atakuje PO. "Na oszustów nie będę więcej głosować"

Znana reżyserka o międzynarodowej renomie ("Plac Waszyngtona", "Tajemniczy ogród") ma córkę lesbijkę. W jej imieniu ostro wystąpiła przeciwko partii, na którą głosowała. "Głosowałam na Platformę Obywatelską, która ustami premiera obiecywała związki partnerskie i regulację in vitro. Z pewnością na oszustów nie będę już więcej głosować".

Wywiad dla Newsweeka (Tomasz Lis) odbił się szerokim echem. Kasia Adamik, córka reżyserki, grozi, że wyjedzie z Polski: "w takim kraju nie ma dla mnie miejsca".

Holland i Adamik są rozgoryczone wynikiem głosowania w sprawie związków partnerskich. Miała być uregulowana sytuacja prawna tysięcy gejów i lesbijek. Żadna z ich spraw nie zostanie załatwiona, bo 46 posłów PO zagłosowało "przeciw".

"Dlaczego uczucie gejów i lesbijek a nie powinowatych, w tym dzieci z zastępczych rodzin, którym odmawia się dziedziczenia po rodzicach. Seksualna więź nie jest jeszcze wystarczającym powodem do wyróżniania jednostek" - tłumaczy poseł Godson.

Czarnoskóry polityk użala się na reakcję mediów, które pominęły ataki na jego osobę motywowane rasizmem i apeluje do Holland oraz innych twórców o wspieranie tradycyjnych wartości rodzinnych.

Godson przypomina, że w deklaracji ideowej Platformy z 2001r. (pkt 2) jest napisane:

"Fundamentem cywilizacji Zachodu jest Dekalog. Wierzymy wspólnie w trwałą wartość norm w nim zawartych. Nie chcemy, by Państwo przypisywało sobie rolę strażnika Dekalogu. Ale Państwo nie może pozwalać, by jedni łamiąc zawarte w nim zasady - pozbawiali w ten sposób godności i praw innych, albo deprawowali tych, którzy nie dojrzeli jeszcze do pełnej odpowiedzialności za swoje życie. Dlatego zadaniem Państwa jest roztropne wspieranie rodziny i tradycyjnych norm obyczajowych, służących jej trwałości i rozwojowi. Dlatego prawo winno ochraniać życie ludzkie, tak jak czyni to obowiązujące dziś w Polsce ustawodawstwo, zakazując również eutanazji i ograniczając badania genetyczne. Zadaniem polityki jest ciągłe wytyczanie granic, których przekroczenie przez człowieka lub grupę ludzi wystawia całą wspólnotę na niebezpieczeństwo. Ale także granic władzy publicznej, których przekroczenie narusza autonomię jednostki. Dobra polityka potrafi obronić obywateli przed anarchią i prywatą".