Baśniowy świat Andersena

Mowa o "Baśniach" Hansa Christiana Andersena. Przyjmując, że czytelnikami serwisu Wiadomości24.pl są z reguły osoby pełnoletnie, można również założyć, że twórczość Andersena znana jest im z czasów dzieciństwa. Chciałbym podkreślić, że wbrew pozorom warto czasem zajrzeć do tej książki, będąc już dorosłym. Dlaczego?

O Andersenie

Dzieciństwo Hansa Christiana Andersena nie było usłane różami. Bardzo szybko stracił rodziców. W świat baśni wprowadziła go babcia. W młodości próbował swoich sił w teatrze. Jego wysiłki zostały docenione i wkrótce otrzymał stypendium królewskie i życzliwość. Dzięki życzliwym osobom mógł rozwijać swój talent pisarski. Co ciekawe, na początku uważał on tworzone przez siebie baśnie tylko za dodatkowy, niezupełnie potrzebny wytwór twórczości i nie przywiązywał do tego zbyt wielkiej wagi. Wraz ze wzrostem zainteresowania wśród czytelników, zrozumiał, że pisanie baśni to jego powołanie. Z czasem przetłumaczono je na ponad 80 języków. Dziś baśnie Andersena można znaleźć także na półkach wielu polskich domów.

Uniwersalność przesłania

Twórczość Andersena zawarta w baśniach ma głęboki sens i ponadczasową wartość. Magiczny świat mówi wbrew pozorom o sprawach codziennych. Poprzez pokazanie perypetii inteligentnych zwierząt i zaczarowanych stworzeń, autor chce pokazać czytelnikowi w jaki sposób należy postępować w życiu. Sam Andersen mówił, że pisze baśnie po to "aby i dorosłym podsunąć od czasu do czasu jakąś myśl!" I rzeczywiście, w każdej baśni można doszukać się odzwierciedlenia tego, z czym spotykamy się na co dzień.

Dobrym przykładem jest "Calineczka", w której to baśni Andersen zwraca uwagę, że piękno zewnętrzne nie zawsze jest potrzebne do szczęścia, czasem może nawet prowadzić do nieszczęść.

Bardzo ważną cechą charakterystyczną utworów Andersena jest to, że zawsze w końcu wygrywa w nich dobro, natomiast zło zostaje napiętnowane. Autor pokazuje w ten sposób nie tylko, iż świat dąży do swoistej doskonałości, ale również, że warto być dobrym i postępować według zasad moralnych.
Ukazywanie charakterów ludzkich poprzez zachowania zwierząt i roślin jest świetnym rozwiązaniem, gdyż w ten sposób czytelnikami baśni mogą być zarówno dzieci, jak i dorośli. Dzieci łatwiej zrozumieją ciekawą treść, dorośli szybko odczytają również to głębsze przesłanie.

Wspomnienia z dzieciństwa

Czytając baśnie możemy znów wrócić do czasów dzieciństwa, przypomnieć sobie momenty, gdy z ogromną radością czekaliśmy na wieczór, podczas którego rodzice czytali nam kolejną baśń przed snem. Ze swojego dzieciństwa pamiętam właśnie takie wieczory, pamiętam nawet okładkę książki z kolorową ilustracją przedstawiającą Królową Śniegu. To właśnie m.in. dzięki baśniom i innym książkom, w których w prosty sposób przedstawiane są podstawowe zasady moralne, mogłem dowiedzieć się w jaki sposób należy postępować w codziennym życiu kilkuletniego chłopca. Przesadzam z przypisywaniem nadmiernej rangi wychowawczej baśniom? Może. Ale wyobrażacie sobie nie czytać ich swoim dzieciom...?

Sięgnijmy więc od czasu do czasu po "Baśnie" Hansa Christiana Andersena. Do wyboru mamy wiele wydawnictw, często świetnie ilustrowanych, baśnie ukazują się także w postaci audiobooków oraz filmów na DVD.

Najpiękniejsze baśnie Andersena (moim zdaniem):
"Calineczka"
"Brzydkie kaczątko"
"Dzielny ołowiany żołnierz"
"Księżniczka na ziarnku grochu"
"Królowa Śniegu"
"Dziewczynka z zapałkami"
"Dzikie łabędzie"
"Choinka"
"Pasterka i kominiarczyk"
"Latający kufer"
"Nowe szaty cesarza"
"Świniopas"
"Stokrotka"

O książce

Hans Christian Andersen
"Baśnie"
Wydawnictwo - mnóstwo na naszym krajowym rynku
Stron - im więcej tym lepiej
Rok wydania - nieistotny...