Bitwa pod Grunwaldem rozegrała się w błocie i deszczu

Ponad dobę niemal bez przerwy padał deszcz w województwie warmińsko-mazurskim, zamieniając m. in. Olsztyn w Wenecję. Sytuacja pogodowa utrudniła rekonstruktorom potężną, pieczołowicie przygotowywaną rekonstrukcję wydarzeń. Pola i obozowiska bractw rycerskich zamieniły się grzęzawisko, niebezpieczne dla koni i ubranych w ciężkie zbroje ludzi.

Z tych powodów nie przeprowadzono próby generalnej w wieczór poprzedzający właściwą inscenizację. Do bitwy w sobotę jednak doszło - rycerze i widzowie dzielnie stawili czoło trudnościom. Zrekonstruowali historyczną wiktorię opisaną przez Jana Długosza w jego kronice oraz przez Henryka Sienkiewicza w Krzyżakach.

Dobrą stroną deszczowej aury był fakt, iż rycerzom lżej było oddychać w ciężkich zbrojach i hełmach. Pod zbroję zakładali wilgotne ubrania, waciaki, których nie udało się wysuszyć przy ogniu. Przykrą okolicznością jest to, że czeka ich teraz pracochłonne czyszczenie rynsztunku z błota z pola bitewnego.

Rycerze z Chorągwi Gończej, przybyli z Olsztyna, Bydgoszczy, Elbląga przyznali reporterom, że martwią się o zbroje: „Błoto wejdzie wszędzie, w każdy zakamarek. Doczyszczenie takie zabłoconej zbroi to rzecz ciężka”.

Na pole wyszło ponad tysiąc rycerzy (planowano, że będzie ich blisko 1300), część wcześniej przybyłych i obozujących w płóciennych namiotach zrezygnowało z udziału w bitwie. Wyjątkowo niewiele było koni. Ograniczenie taboru konnego zapowiadano już wcześniej z powodów finansowych. Dodatkową przyczyną była rezygnacja z niektórych zamówionych rumaków z powodów praktycznych, podmokłych, śliskich pól.

Zanim jednak doszło do starcia posłowie krzyżaccy usiłowali sprowokować króla Władysława Jagiełłę do akcji poprzez wręczenie dwóch nagich mieczy. Tradycyjnie Jacek Szymański, odtwórca roli Władysława Jagiełły odpowiedział: „Mieczów ci u nas dostatek, ale i te przyjmuję jako wróżbę zwycięstwa, którą mi sam Bóg przez wasze ręce zsyła”.

Wcześniej przed bitwą w wywiadzie z Pawłem Balinowskim stwierdził: "wodę źródlaną niby piję, tylko trochę za dużo spadło jej z nieba tej nocy". Krzysztof Górecki, reżyser bitwy i autor scenariusza zapowiadał w związku z tym pewne zmiany w przebiegu inscenizacji: nieprzeprowadzenie pełnej szarży konnej i rezygnacja z buhurtu piechoty [czyli walki siłowej].

O przygotowaniach do inscenizacji czytaj: Inscenizacja Bitwy pod Grunwaldem już dziś

Trzy wystrzały armatnie zakomunikowały rozpoczęcie: po kolei swoje bombardy odpalali wiceminister kultury, wicemarszałek województwa i wójt gminy Grunwald.

Gdy nastąpiło zasadnicze starcie, losy batalii przechylały się to na stronę polsko-litewską, to na krzyżacką, jednak po blisko godzinnych zmaganiach bitwa zakończyła się tak, jak w kronikach źródłowych: zginął Wielki Mistrz, a jego wojska wraz ze sprzymierzeńcami z Europy Zachodniej przegrały z połączonymi siłami polsko-litewskimi.

Część bitwy przebiegła niezgodnie z prawdą historyczną w deszczu. W pewnym momencie padał również grad. Rycerze musieli zachować szczególną ostrożność, gdyż na błotnistej powierzchni łatwo o kontuzję. Metalowe buty, które są częścią rynsztunku, ważą około 2 kg. Fortunnie się złożyło, iż podczas bitwy nie doszło do żadnego większego wypadku. Rycerze jednak nie byli w stanie zaprezentować w pełni swych umiejętności.

Padający deszcz nie zniechęcił także widzów od uczestnictwa w tym wielkim wydarzeniu, chociaż było ich mniej niż zazwyczaj, zaledwie kilka tysięcy osób. Determinacja rekonstruktorów pasjonatów wywołała jednak większy ich podziw niż w poprzednich edycjach inscenizacji. Widzowie docenili poświęcenie rycerzy i nagrodzili ich na koniec gorącymi owacjami na stojąco.

Przygotowania do "Oblężenia Malborka": Oblężenie Malborka – czternasta edycja