Coś śmiesznego jest w człowieku

Dlaczego siedzisz długo w nocy przy tej świecy? - spytał żonę mąż, budząc się w noc wigilijną. Widzisz, w świecy odkryłam to, czego brakuje naszej miłości: czuwania, by nie zgasła; ogrzewania rąk i serc przy jednym płomieniu; długiego patrzenia sobie w oczy rozjaśnione tym płomykiem i modlitwy do źródła miłości.
Ja tam wolę elektryczność, bo jest jaśniejsza i wygodniejsza - burknął mąż.
Ale martwa - szepnęła żona.
Po chwili namysłu w znajomy jej sposób dodał - wiesz, że najpiękniejsza jesteś wtedy, gdy tak kochasz, że zapominasz o tym, by się podobać… Udało się – pomyślała szczęśliwa kobieta.

Fragment autorstwa Tadeusza Rycińskiego.

Dar płciowości został nam dany po to, żeby wyprowadzać nas z naszej samotności. Kobieta nie jest, ani lepsza ani gorsza od mężczyzny - te dwie płcie są po prostu inne. To tak, jakby szczęście mnożyć razy dwa.

Każda kobieta posiadająca odrobinę wrażliwości potrafi czytać z oczu ukochanego mężczyzny. Kiedy zaczynają pojawiać się problemy to właśnie ona w delikatny sposób powinna wykazać inicjatywę, aby łagodzić konflikty, a przy okazji nauczyć tego także i jego. To zazwyczaj oni bowiem ukrywają się pod pancerzem jak skorupiaki, które wchodząc w skład planktonu stają się pokarmem dla rybek. Sekret tkwi w przemienianiu złych emocji, a zacząć należy od radzenia sobie z nimi.

Liczą się drobne gesty, wydawałoby się zwykłe, szybko zapominane chwile życzliwego komplementu stające się balsamem dla duszy i pozostawiające ślad w sercu. Najważniejsze jest poczucie, że jest się kochanym. Nawet, jeśli przejawy tej miłości bywają czasem absurdalne. Sara Leon napisała, że miłość to jest takie coś, czego nie ma. I że jest wtedy, kiedy nie zaśniesz, zanim jej nie dotkniesz. Miłość to jest słuchanie pod drzwiami, czy to od jej butów tak skrzypią schody. Wtedy, kiedy stoicie pod drzewem, a ty marzysz, żeby się przewróciło, bo będziesz mógł ją osłonić.

Istnieje coś takiego, jak oczyszczanie dusz. Kiedy po ciężkim dniu on nie wytrzymuje i chce wyrzucić z siebie złe emocje nagromadzone w ciągu dnia, Ty powinnaś być oparciem i odwrotnie, kiedy to Tobie ktoś podstawi nogę, potem klepnie w plecy i spyta jak leci, wspierajcie się i łagodźcie sytuację, a nie ją podburzajcie.

Metodą najczęściej praktykowaną przez mnichów była tak zwana metoda antyrretyczna. Dotyczyła reagowania na negatywne autosugestie i polegała na tym, że za każdym razem, kiedy przyjdzie komuś na myśl jakieś negatywne zdanie, należy przeciwstawiać mu zaraz jakieś zdanie pozytywne. Należy sobie ułatwiać życie, bo samo w sobie jest już wystarczająco skomplikowane. Problemy zaczynają się, gdy ludzie rozmawiają ze sobą, ale już dawno przestali się słuchać.

Prawdziwym pięknem jest to, co czyni człowieka lepszym. Ktoś powiedział, że "są ludzie, którzy potrafią posługiwać się uśmiechem i blaskiem oczu jak językiem najbieglejszym w słowa". A ich wdzięk jest promieniowaniem wewnętrznej harmonii. Aby jednak osiągnąć taki rezultat trzeba ciągle się doskonalić. Bo z miłością jest jak z Bogiem, można jej doświadczać na wiele sposobów.

Anselm Grün twierdzi, że nasz duch ma taką strukturę, że wszystko przybiera w nas formy językowe. Nie niszczmy go i dbajmy o niego, aby w przypływie złych emocji nie tracił swej wartości. Pada również stwierdzenie o wewnętrznej, cichej radości, którą ma w sobie każdy człowiek. Należy ją pielęgnować i nie pozwalać, aby zewnętrzne okoliczności tak łatwo nam ją odbierały. "Nie muszę tej radości stwarzać. Nie muszę także na zewnątrz jawić się jako ktoś zabawny. Jest to w dużo większym stopniu milcząca radość, która trwa, nawet wówczas, gdy dotyka nas cierpienie" - pisze w jednym ze swoich dzieł.

Kobieta łatwiej przyzna, że nie ma racji, gdy ją ma. Przychodzi taki moment, kiedy trzeba po prostu zwolnić, a wręcz nawet robić to celowo. Smakować każdą chwilę i cieszyć się nią! Żyjmy tak i dążmy do tego, aby miłość była wciąż marzeniem nie urzeczywistnieniem. "Przykro mi, ale taki już jestem. Taki byłem i taki zawsze będę" - oto wygodna wymówka dla tych, którzy nie chcą dorosnąć.

Ideał miłości pełnej i doskonałej powinien przejawiać się w zapominaniu o sobie. Chcę być i czuć się dla drugiej osoby tak ważny i cenny, żeby nie opuszczała mnie świadomość, że muszę na siebie uważać w każdej sytuacji, żeby jej nie skrzywdzić. Każdy zna swoje wady i zalety. Ciągłe doskonalenie siebie – tak powinna wyglądać wizytówka z prawdziwego zdarzenia. Bowiem jesteśmy bohaterami dopóki nie nastanie czas rozstania. Wtedy jest płacz i zgrzytanie zębów, ale często dla takich dezerterów jest już za późno. Dlatego bawmy się w muzealnych kustoszy i starajmy się dbać o piękne emocje pretendujące do miana muzyki. Bowiem miłość powinna być jak muzyka – (Ludwig van Beethoven) rozpalać płomień w sercu mężczyzny i napełniać łzami oczy kobiety. Przypomnijmy:

Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.
Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił.
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.
Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje.

Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy:
z nich zaś największa jest miłość.
[cyt.1 List do Koryntian]

Do Wiadomości24 możesz dodać własny tekst, wideo lub zdjęcia. Tylko tu przeczyta Cię milion.