Czy Jerzy Owsiak jest marionetką establishmentu?

Polska prawica jest wyczulona na punkcie ludzi, którzy aspirują do miana autorytetów III RP. To za ich pomocą prawdziwi władcy Polski mają skutecznie tresować polskie społeczeństwo i kontrolować opinię publiczną. Weźmy dla przykładu publicystę Stanisława Michalkiewicza, który powiedział, że Owsiak jest kolejnym figurantem bezpieki, który wykonuje jej polecenia. Michalkiewicz ma na myśli ostatnią wypowiedź szefa WOŚP dotyczącą eutanazji- publicysta twierdzi, że w ten sposób Owsiak miał przetestować opinię publiczną, czy jest gotowa przyjąć te rozwiązania.

Michalkiewicz jest tym reprezentantem polskiej prawicy, który od lat głosi z przekonaniem, że polskie życie polityczne w III RP jest tylko przedstawieniem medialnym mającym sprawić wrażenie, że w Polska jest normalnym, demokratycznym krajem. W rzeczywistości według publicysty "Naszego Dzennnika" w samej rzeczy tak nie jest- prawdziwa władza jest poza kontrolą społeczną i znajduje się poza konstytucyjnymi organami państwowymi. Michalkiewicz ma oczywiście na myśli tajne służby, które od czasów komuny nie zostały naruszone, a ich dominacyjna pozycja w Polsce została umocniona.

Kontrolują one większość segmentów naszego życia społecznego. Dlatego Michalkiewicz nie wierzy w to, aby tak doniosłe wydarzenie społeczno- polityczne jakim jest WOŚP odbywało się bez ich kontroli. Tym bardziej jeżeli się popatrzy na wsparcie medialne jakie otrzymuje Owsiak ze strony wiodących w Polsce mediów- traktowany jest tam niemal jak Bóg. Oczywiście kreator WOŚP nie mógł być cieszyć się taką popularnością w tamtych kręgach, gdyby nie odpowiednie, właściwe poglądy zgodne z poprawnością, stworzoną przez establishment III RP. Tak więc, jeżeli Owsiak skrytykuje jakiegoś polityka, to możemy być niemal pewni, że jest on z PiS; a jak biskupa- to, że należy on w kościele do frakcji ojca Rydzyka. To właśnie z powodu tych wypowiedzi i wielu innych dotyczących obyczajowości prawica nigdy nie pokocha Owsiaka. Dla niej te słowa są dowodem na to, że Owsiak nie jest tylko niezależnym, apolitycznym społecznikiem, ale również reprezentantem formacji beneficjentów Okrągłego Stołu- politycznego przeciwnika prawicy w Polsce.Oto co w tygodniku "wSieci" mówi Witold Gadowski: "W pewnym momencie historii komunizmu zrozumieli to też co bardziej światli socjalistyczni inżynierowie społeczni.

Stąd partyjne zjazdy przybrały powtarzalne liturgiczne formy, dlatego przywódców partyjnych począł otaczać półboski kult i powszechnie kolportowana ikonografia. W PRL powstało Towarzystwo Krzewienia Kultury Świeckiej, państwowe śluby poczęły przyjmować nowo liturgiczne formy, PZPR poczęła upowszechniać świeckie obrzędy i kreować nowe święta, konkurujące z tymi starymi, religijnymi, a język masowych publikacji powszechnie powtarzał kanoniczne zwroty". Według Gadowskiego Owsiak stał się symbolem tej tradycji w III RP: "Akcje inicjatywy firmowanej przez pana Jerzego Owsiaka napełnione są swoistą – coraz bardziej z pozoru pustą – liturgią. Przysłowiowe „Sie ma” przez wiele styczniowych dni funkcjonuje jak alternatywa katolickiego „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus”, a sam pan Owsiak, jak naczelny kapłan Świeckiego Kościoła Charytatywnej Budowy Nowego Społeczeństwa, nadaje swojemu ruchowi sakralną miarę i obrzędowość. Kto przez niego jest wyniesiony, ten wchodzi do panteonu „Dobrych”, kto zostanie potępiony – lub potraktowany „z baśki” – ten na długie tygodnie, miesiące, a może nawet lata, zostanie strącony do czyśćca, z którego wydostać się może jedynie metodą publicznej ekspiacji a la Giertych/Kamiński".