Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Eugeniusz Mera. Urzędnik z lilijką w życiorysie

Darek Szczecina
Darek Szczecina
Phm. Eugeniusz Mera
Phm. Eugeniusz Mera Ze zbiorów autora
Jako student zorganizował we wrześniu 1939 roku pomoc w obronie rodzinnego miasta. Tak pojmował służbę harcerską. Poszukiwany przez gestapo uciekł na Węgry.

Eugeniusz Mera urodził się w 1917 roku w Jarosławiu. Tu też pobierał nauki, a po zdaniu matury rozpoczął studia na lwowskim uniwersytecie. Działał też w harcerstwie, od 1929 roku. Był zastępowym, drużynowym, członkiem komendy miejscowego hufca. W 1938 roku ukończył kurs podharcmistrzowski i został instruktorem ZHP.

Gdy wybuchła wojna, a większość instruktorów została zmobilizowana, skrzyknął pozostających w mieście harcerzy i kierował nimi w operacjach pomocniczych obrony Jarosławia. Niestety, bez spodziewanego sukcesu. Po kapitulacji miasta organizował Tajny Hufiec Harcerzy, by już w podziemiu kontynuować harcerską służbę. Właśnie dlatego był poszukiwany przez gestapo, uciekł wtedy wraz z kolegą na Węgry.

Przebywał w obozie dla uchodźców nad Balatonem. Tu zorganizował i prowadził drużynę harcerską. Współpracował z przebywającym w tym samym obozie ostatnim Naczelnikiem Harcerzy hm. Zbigniewem Trylskim.
W ostatniej fazie wojny, gdy Niemcy zajęli Węgry, ukrywał się. Po przejściu frontu, znając język niemiecki, węgierski i rosyjski Eugeniusz Mera został tłumaczem. Do Polski powrócił w 1946 roku i osiadł w Sopocie. Posadę otrzymał w Urzędzie Miasta. Włączył się też w działalność harcerską. Został kierownikiem Wydziału Obozów w komendzie Gdańsko-Morskiej Chorągwi Harcerzy.

W 1947 roku został mianowany komendantem sopockiego Hufca Harcerzy. Bardzo dbał o rozwój drużyn harcerskich, organizował obozy i kursy. Wszedł w skład zarządu miejscowego Harcerskiego Klubu Sportowego HKS „Wybrzeże”. Sam tez czynnie uprawiał sport.

Funkcję komendanta hufca pełnił do wiosny 1949 roku, gdy pod politycznymi naciskami zrezygnował ustępując miejsce młodemu człowiekowi, podatnemu na wpływy nowej władzy ludowej. Choć utrzymywał kontakt z harcerzami to jednak więcej do czynnej służby instruktorskiej nie powrócił. Swoje społecznikowskie pasje realizował na innych polach.

Przez 12 lat pełnił funkcję przewodniczącego Rady Zakładowej Związków Zawodowych Pracowników Państwowych i Społecznych w sopockim Urzędzie Miasta. Zaangażował się w prace Komitetu Odbudowy Warszawy. Udzielał się w Polskim Czerwonym Krzyżu, w latach 70. XX w. był przewodniczącym Komitetu Miejskiego PCK w Sopocie, zasiadał także w Radzie Naczelnej PCK. Niemalże do ostatnich dni wiernie kibicował gdańskiemu klubowi piłkarskiemu Lechia.

Podharcmistrz Eugeniusz Mera zmarł w 1986 roku w Sopocie i został pochowany na miejscowym Cmentarzu Katolickim. Pośmiertnie został odznaczony Srebrnym Krzyżem za Zasługi dla ZHP z Rozeta Mieczami, nadawanym harcerzom zasłużonym w walce o niepodległość Polski.

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Michał Pietrzak - Niedźwiedź włamał się po smalec w Dol. Strążyskiej

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na naszemiasto.pl Nasze Miasto