Forum Gospodarcze w Toruniu- rozmowa z Jackiem Janiszewskim

Marta i Magda: Forum Gospodarcze w Toruniu to jedno z największych kongresów ekonomiczno-gospodarczych w Polsce. Obejmie analizę najważniejszych wyzwań stojących zarówno przed polską, europejską jak i światową gospodarką w kontekście kryzysu ekonomicznego oraz procesów integracji i globalizacji. Jaka będzie tematyka kongresu w tym roku?
Jacek Janiszewski: Forum Gospodarcze już bezapelacyjnie mieści się w gronie trzech największych i najlepszych kongresów ekonomiczno-gospodarczych w Polsce i jest jedynym, w którym politycy, biznesmeni i profesorowie filozofii są razem i dyskutują o najważniejszych sprawach dotyczących transgranicznych więzi systemowych. Konferencja obejmować będzie analizy stojących przed Polską i Europą problemów i wyzwań. Nie będzie dyskutantom obcy prawie żaden temat dotyczący także problemów światowych. Przyjadą goście z Ameryki Południowej, Azji a także z Afryki... Tematyka jak zwykle podzielona będzie na bloki takie jak np. gospodarka, zdrowie, energetyka, rolnictwo, sprawy zagraniczne itp. Warto zaglądać na naszą stronę

tam w szczegółach jest podany cały program Forum. Zapraszam do lektury.

Słowo „kryzys” gości często w serwisach informacyjnych. Czy dlatego pieniądz stał się główną tematyką spotkania? Czy sytuacja w gospodarce, na rynkach jest aż taka zła? Czy to tylko medialne straszenie przeciętnego człowieka?
Pieniądz, wydawał mi się świetną inspiracją do naszych dyskusji gdyż jest przyczyna kryzysów, sukcesów, powodem radości, nienawiści i ma swój aksjologiczny odcień wpływów na rzeczywistość społeczno-polityczna na całym naszym globie. Słowo kryzys jest także symbolem spraw do załatwienia a przede wszystkim ich poznania i zdiagnozowania... Medialne informacje dotyczące kryzysu także są warte omówienia, dlatego dziennikarze będą o tym dyskutować w specjalnym panelu.
Poza tym ważna jest także dyskusja dotycząca wejścia Polski do Eurolandu. Im jej więcej tym lepiej. Im więcej wyjaśniamy sobie wzajemnie, tym mniej później nas zaskoczy i tym świadomiej będziemy, jako naród w tej sprawie podejmować decyzje...

Czy my, zwykli ludzie jesteśmy w stanie zatrzymać tą machinę biurokracji, marnowania pieniędzy? Czy jeszcze da się go zatrzymać?
Co do wpływu zwykłych ludzi na machinę państwa mam zawsze tę samą odpowiedź. Taka machina, jakie rządy, takie rządy jaki parlament, taki parlament jacy wyborcy… Oczywiście możemy mówić o tym czy czasem nie przesadziliśmy w zbyt małej ilości partii, które decydują o obrazie gospodarki i polityki w Polsce? Czy czasem partie nie zajmują sie bardziej sobą niż społeczeństwem? Czy może szkoda, że nie ma listy krajowej, bo jedynki stały się paradoksalnie siłą liderów i słabością lokalnych organizacji partyjnych.
Trochę widać, jak jako społeczeństwo jesteśmy juz dojrzali do demokracji po jednomandatowych wyborach do senatu... Dalej mniej znani i mniej aktywni politycy partyjni wygrywali w cuglach z niepartyjnymi. No cóż tak na tym etapie rozwoju naszego kraju jest… Nie ma, co utyskiwać trzeba ciężko pracować, także na takich kongresach jak Forum Gospodarcze w Toruniu.
Zatem zatrzymać machinę marnowania pieniędzy lub też słabego ich wykorzystania tylko przez własna edukację aktywność i konsekwencje w działaniu.

Zwracacie uwagę na bezpieczeństwo energetyczne Polski. Czy chcecie rozmawiać o alternatywnych sposobach pozyskiwania energii czy też rozmawiać o elektrowniach atomowych? A może o tradycyjnych źródłach energii jak węgiel czy gaz ziemny?
Tak. Energetyka i wszystkie zagadnienia z nią związane stają się ostatnio pierwszoplanowymi wyzwaniami dla Państw. Widać to nie tylko w Europie, ale próby ekspansji jednych i podporządkowania sobie gospodarek w innych jest wyraźnie widoczna choćby na przykładzie tzw. "wojen gazowych".
Uniezależnienie się staje się, więc wielkim wyzwaniem dla wszystkich także dla Polski i Unii Europejskiej. Stąd będziemy dyskutować, o gazie, o energii atomowej, o wydobywaniu gazu łupkowego, a także węgla kamiennego. Nie da się ukryć, że niezależność energetyczna Polski jest racją stanu państwa i nie może być niedostrzeżona na tak ważnym spotkaniu jak nasze Forum...

Gdy rozmawialiśmy rok temu, powiedział Pan: ”Ideą naszych spotkań podczas Forum jest zbliżenie celów politycznych, gospodarczych i społecznych reprezentowanych przez różne opcje polityczne w Polsce. Priorytetem spotkań jest wzajemna współpraca i integracja pomiędzy politykami…” Spoglądając dziś na naszą scenę polityczną i obserwując to, co się na niej dzieje, nadal Pan myśli, że współpraca i wspólne działanie jest możliwe?
Nie tylko możliwe, ale konieczne. Każdego roku przekonuje się o tym coraz bardziej. Wysiłki wszystkich w tych sprawach muszą mieć charakter absolutnie systematyczny i wykonywany z poczuciem wielkiej misji niezależnie od kształtu sceny politycznej, a może im ona gorsza tym wysiłek musi być większy…

To już 20 Forum Gospodarcze. Z roku na rok impreza rozrasta się. Co roku spotyka się w Toruniu około tysiąc osób związanych ze światem polityki, gospodarki, biznesu… Jakie znane twarze ze świata biznesu, gospodarki i polityki już potwierdziły swoją obecność w Toruniu?
Wszystkie osoby wpisane do programu na czele z Prezydentem Aleksandrem Kwaśniewskim, Premierem Jerzym Buzkiem, Rektorem Henrykiem Skorowskim, Eurodeputowaną Różą Thun, potwierdziły swoja obecność.
By dowiedzieć się, kto, w jakich tematach będzie uczestniczyć i się wypowiadać, trzeba zajrzeć na naszą stronę internetową. Nigdy nie wpisujemy osób, które nam nie potwierdziły chęci przyjazdu i wypowiedzenia się. Juz dwadzieścia lat minęło, zatem muszę przyznać bardzo przeżywam to, że będziemy mieli tylu wspaniałych prelegentów i uczestników... Jest to dla naszego zespołu zawsze wielkie wyzwanie organizacyjne, ale jubileusz 20-lecia zobowiązuje szczególnie...

Od ubiegłorocznego Forum organizujecie również panele związane z tematyką społeczną. Do dyskusji zapraszacie socjologów, filologów, filozofów, etyków, a nawet księży. W tym roku poruszacie również sytuację osób niepełnosprawnych na rynku pracy. Dlaczego zwracacie się w stronę społeczną życia?
Pomyślałem kiedyś, że współcześni politycy pragną władzy, ale tak było zawsze. Współcześni biznesmeni chcą być bogaci i wpływowi, ale to normalne. Jedni i drudzy na początku drogi nie stawiają sobie celów większych tzn., co zrobię z władzą i bogactwem jak już je osiągnę. Bardzo wielu z nich po osiągnięciu tych celów wpada w depresję traci swoją osobowość, czasem silniejsze stają się od nich wszelkie uzależnienia. Dlatego pomyślałem by etycy filozofowie także w koloratkach byli w trakcie każdej dyskusji na Forum i akcentowali sferę aksjologii we wszystkich tematach. Te trzy światy biznes, polityka i aksjologia muszą być razem i dyskutować ze sobą dla dobra nas wszystkich. Dlatego jesteśmy pierwsza konferencją w Europie, która podjęła tak ważna próbę dotyczącą 21ego wieku.
Zaś tematyka ludzi niepełnosprawnych jest moim zdaniem zaniedbaną sferą społeczną, która jest bardzo ważnym elementem biznesowo-polityczno-aksjologicznym. Nie można z tego środowiska robić świata odrębnego i dlatego trzeba o nim mówić w trakcie każdej konferencji nie tylko przeznaczonych temu tematowi.

Czy CSR (społeczna odpowiedzialność biznesu) to właśnie ta humanistyczna część biznesu? Chyba właśnie o to chodzi w życiu, aby rano wstać i spokojnie spojrzeć w lustro? Czy o tym chcecie też rozmawiać? I dlaczego?
Tak CSR jest próba pomocy tym, co chcą mieć wpływy biznesowe i bogactwo a jednocześnie poczuciem misji i dobrze wykonanego zadania wchodzącego w skład ich życia. Bardzo często jest to niezwykle ważny napęd dla ludzi biznesu, którzy tworzą nowe miejsca pracy wytwarzają siłę PKB państwa i są z tego powodu szczęśliwi. Maja poczucie wytworzonego przez siebie szacunku u innych a nie tylko zawiści i zazdrości... Zatem nie można nie rozmawiać o CSR jeśli się mówi o gospodarce, władzy i pieniądzach..

Jaka jest sytuacja osób niepełnosprawnych w Polsce? Czy polskie społeczeństwo i pracodawcy chcą widzieć te osoby między sobą? Czy niepełnosprawni są na równi traktowani z osobami zdrowymi?
Osoby niepełnosprawne, przynajmniej jak twierdza moi przyjaciele z tego środowiska, nie chcą szczególnego traktowania, szczególnej pomocy. Chcą równouprawnienia z zachowaniem dostępności do pracy i życia w społeczeństwie bez barier, które w tym przeszkadzają. Oznacza to, że na takich spotkaniach jak nasze trzeba dużo, długo i energicznie rozmawiać o tym by byli traktowani na równi ze zdrowymi. Zdrowych zaś trzeba informować jak to robić by niepełnosprawni czuli sie przy nich tak samo jak wszyscy.

Współautor artykułu:

• Magdalena Wróbel