Gdyby mi się tak chciało, jak mi się nie chce...

W życiu stajemy przed różnymi wyzwaniami. Możemy mieć o nich różne mniemanie, jednak zawsze czemuś one służą. Ukończenie szkoły, zdobycie pracy, zrealizowanie kursu... Często zadajemy sobie pytanie - po co? Jaki to ma sens? Czy to w ogóle mi się do czegoś przyda? Zastygając w letargu, zostajemy w tyle... Potem Ci sami ludzie narzekają - "jak to innym się powodzi". Ktoś ma dobrą pracę, samochód - "jest ustawiony".

Prawda jest taka, że to co wypracujemy - jest nasze. I niestety, bez naszej pracy, wysiłku i starań nic nie uzyskamy. Nikt nie zbił fortuny na "bąkach"... Ludzie musieli pracować całe lata, nad dziełem swojego życia i sukcesu - który nie był wolny od trudności i niespodzianek. Pokonując je, wydobyli prawdziwy obraz siebie i możliwości ludzkich, dzięki którym są dziś spokojni o swój byt i przyszłość.

Człowiek nie rodzi się z nadprzyrodzonymi darami, ale i nie przychodzi bez niczego. Każdy z nas ma swoje talenty, pasję i drogę życia, która jest dla niego najlepsza. Nasze zainteresowania przejawiają się od najmłodszych lat. Wtedy też wychodzą na świat pierwsze talenty i zalążki przyszłych wielkich ludzi. Jedni spisują się w sportach drużynowych, inni indywidualnych; powstają ciekawe przejawy młodzieńczej twórczości, ścisłości umysłu lub innej dziedziny, w której się sprawdzamy. Dobrze, jeżeli zostanie to zauważone przez odpowiednie osoby, gorzej, jeżeli stanie się elementem krytyki, docinek i zamiast rozwijane, będzie tym elementem, który należy tłumić... To, co tłumione ,jednak wraca i wybucha z większą siłą - czasem negatywnych emocji i agresji lub ma postać destruktywną dla społeczeństwa i ludzi - to tak jakby Mariusz Pudzianowski był poważnym przestępcom zamiast wspaniałym kulturystą.

Bywa, że nie wychodzi wcale... Zostaje w człowieku niespełnione... Kto wie, ilu wspaniałych ludzi nie zaistniało tylko dlatego, że ich talent został zaprzepaszczony lub nieodkryty... Temu "odkryciu" sprzyjają wszelkiego rodzaju próby sprawdzenia siebie w różnych sytuacjach. Szczególnie teraz, bez wychodzenia w domu, mamy naprawdę szerokie możliwości. Nasz materiał może być w każdej chwili umieszczony w internecie i oceniony. Mogą to być zdjęcia konkursowe, wiersze, filmy - szeroko pojęty wkład własnej pracy. Można też realizować się jako dziennikarz lub speaker radiowy, gdyż nie jest to trudne. Nie tracimy nic, a można znaleźć naprawdę ciekawą pasję i zdobyć cenne doświadczenie, które przydaje się w życiu osobistym i zawodowym.

Ale po co mi sinusy w trójkącie prostokątnym? Szkoła uczy wielu rzeczy, na pewno ze sferą umiejętności jest krucho - z drugiej strony nie zaliczaliśmy w przedszkolu wiązania butów :) Jest to ważny etap, w którym możemy się wykazać na wiele sposób. Zarówno w konkursach przedmiotowych, sportowych, zawodowych, jak i obejmujących inne dziedziny życia. Tutaj rozwijają się późniejsi matematycy, sportowcy oraz inni ludzie z pasjami, które potem wykorzystują i realizują w innych miejscach. Szkoła to coś więcej, niż miejsce spotkań i zabaw. Wychowuje, uczy na różny sposób, ale przede wszystkim umożliwia ludziom zaistnieć i poznać siebie oraz uzyskać odpowiednie wsparcie. Naznacza drogę, którą dalej będziemy podążać, stanowiąc poważną składową późniejszych wyborów życiowych. Zdobywanie wiedzy z pasją i głową na pewno umożliwi nam osiągnięcie sukcesu w późniejszych latach.

Od wkładu osobistego też wiele zależy. Jako tegoroczny maturzysta i przyszły (mam nadzieję) technik teleinformatyk widziałem różne zaangażowanie kolegów w naukę i rozwój na tym profilu. Dużo osób to prawdziwi pasjonaci, którzy angażowali się w życie szkoły, robili projekty na konkursy, a ich wiedza w tym temacie była zawsze aktualna. Oni z pewnością wiedzą, co chcą osiągnąć i jaki kierunek wybrać, by realizować siebie. Natomiast część wybrała profil przypadkowo, zdając przez wszystkie klasy z mniejszymi bądź większymi trudnościami. Ci cenili dobrą, przesadną zabawę na lekcjach i nie byli specjalnie zainteresowani przedmiotami - o ile nie trzeba było ich zaliczyć. W innych klasach sporo osób poodpadało lub przeniosło się do zawodówki. Wiadome, że praca przynosi najlepsze efekty, kiedy jest wykonywana z pasją, wielu tej pasji zabrakło...

Tylko gdzie tą pasję znaleźć? Trzeba na początku wyłączyć komputer i inne media, a następnie zamknąć się w ciszy i przemyśleć swoje życie. Spokój, wyciszenie, natura, przejażdżka rowerem... Człowiek dostał tyle zapychaczy czasu i mózgu, że ten fermentuje i robi się toksyczny od tego całego syfu, który każdy chce w niego wpompować. Mądrych ludzi się nie pokazuje, ośmiesza lub stawia na najniższym stopniu. Propagując to, co jest wygodne, a nie ostrzegając przed skutkami dla społeczeństwa. Mnie, Ciebie, twojego kolegi, dziewczyny - każdego. Bierzemy wszystko, bo jest za darmo, nie dając nic w zamian... Jeżeli masz iskrę twórczości, wiedzy, czegoś dobrego czym możesz się wykazać i wpływać na otaczającą rzeczywistość - nie chowaj tego, pokaż światu! Nie mów, że nie umiesz, nie chcesz, czy nie potrafisz - nie bądź tchórzem zwalając winę na kogoś za swoje życie, stan materialny czy sytuację! Tylko TY jesteś odpowiedzialny za życie, podejmowane decyzje i swoją bezczynność. Życzę Ci wytrwałości, mądrości i siły w podejmowaniu oraz realizowaniu działań! Niech moc z Tobą!