Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Günter Grass nie żyje. Noblista, autor powieści "Blaszany bębenek" miał 88 lat

Redakcja Wiadomości24.pl
Redakcja Wiadomości24.pl
AIP
Günter Grass nie żyje. Laureat literackiej Nagrody Nobla, autor powieści "Blaszany bębenek" zmarł w wieku 88 lat w Lubece.

Günter Grass urodził się 16 października 1927 roku, w Wolnym Mieście Gdańsku w rodzinie niemiecko-kaszubskiej. Rodzina początkowo mieszkała we Wrzeszczu przy ul. Lendziona 5a (Kastanienweg), a następnie przy ul. Lelewela 13 (Labesweg).

Po ukończeniu szkoły powszechnej przy ul. Pestalozziego (Pestalozzistrasse) przyszły pisarz uczył się w różnych gimnazjach, w tym "Conradinum" przy ul. Piramowicza (Kruzestrasse). W 1948 roku podjął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie. W 1953 roku podjął studia rzeźbiarskie w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Berlinie Zachodnim, które ukończył w 1956 roku.

W 1954 roku zawarł związek małżeński z tancerką, Szwajcarką Anną Schwarz, z którą ma czworo dzieci. W 1974 roku wystąpił z kościoła katolickiego, a w 1978 rozwiódł się z żoną. W roku następnym wziął ślub z organistką Ute Grunert. W 1952 roku przystąpił do pisania swojej pierwszej głośnej powieści "Blaszany bębenek", ("Die Blechtrommel"), której akcja rozgrywa się w Gdańsku.

Książka wydana siedem lat później przyniosła mu światowy rozgłos. Została przetłumaczona na wiele języków i przeniesiona na ekran przez niemieckiego reżysera filmowego Volkera Schlöndorffa (1979). W 1958 roku podczas pracy nad "Blaszanym bębenkiem" twórca po raz pierwszy po wojnie odwiedził rodzinne miasto. W latach następnych bywał w Polsce i Gdańsku wielokrotnie, przy różnych okazjach, zarówno prywatnie, jak i oficjalnie.

Związki z Gdańskiem i pozostałą tutaj rodziną były dla Niego bardzo ważne. Ten niezwykle utalentowany, wszechstronnie wykształcony i bardzo pracowity artysta zdobył ogromne uznanie i prestiżowe wyróżnienia środowisk kulturalnych i naukowych.

Ukoronowaniem ponad czterdziestoletniej pracy była przyznana w roku 1999 Literacka Nagroda Nobla za całokształt twórczości. W Gdańsku uhonorowano pisarza nadaniem mu w roku 1993 tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego oraz dyplomem Honorowego Obywatela Miasta Gdańska w roku następnym. Był wielokrotnie wyróżniany, nagradzany i ceniony nie tylko w Europie, ale na całym świecie. Oprócz działalności literackiej i artystycznej Günter Grass zaangażował się w politykę.

Do najważniejszych dokonań Güntera Grassa w dziedzinie literatury należy gdańska trylogia: "Blaszany bębenek" (1959), "Kot i mysz" (1961) i "Psie lata" (1963) oraz "Z dziennika ślimaka" (1972), "Turbot" (1977), "Szczurzyca" (1986), "Wróżby kumaka" (1992), "Rozległe pole" (1995), "Moje stulecie" (1999) i ostatnia powieść "Idąc rakiem"(2002).
Od wczesnych lat sześćdziesiątych do początku lat dziewięćdziesiątych był związany z SPD. W 1992 roku w berlińskiej Akademii Sztuk założył Fundację im. Daniela Chodowieckiego, której celem jest wspieranie niemiecko - polskich związków w dziedzinie kultury.

W sierpniu 2006 Grass udzielił zaskakującego wywiadu niemieckiemu dziennikowi "Frankfurter Allgemeine Zeitung" (z dn. 12 sierpnia 2006), w którym wyznał, że w czasie wojny służył w oddziale SS. Wyjaśniał potem, że samo pójście do wojska nie było przymusowe (chociaż nie był ochotnikiem Waffen-SS jako takim). Mówił, "że był ochotnikiem sił zbrojnych, by wyzwolić się spod wpływu rodziców, który mu, jako nastolatkowi, przeszkadzał.

W połowie sierpnia 2006 (choć zaplanowano tę publikację na 1 września) ukazał się tom wspomnień autora "Przy obieraniu cebuli" ("Beim Häuten der Zwiebel"), zawierający nieznane szczegóły jego biografii, w tym sprawę służby wojskowej. W Polsce podniosło się wiele głosów krytycznych wobec pisarza. M.in. Lech Wałęsa oświadczył, że Grass powinien zrezygnować z tytułu honorowego obywatela Gdańska, ponieważ jego zdaniem służba w formacjach Waffen SS wyklucza prawo do posiadania takiego tytułu. Potem były lider "Solidarności" wycofał się częściowo z tej wypowiedzi twierdząc, że został "źle zrozumiany": "Powiedziałem, tylko że na jego [Grassa] miejscu zrezygnowałbym z tytułu".

W kwietniu 2012 roku szeroką dyskusję medialną wywołał opublikowany w dzienniku „Süddeutsche Zeitung” wiersz Grassa "Was gesagt werden muss" ("Co trzeba powiedzieć"). W wierszu Grass apelował o zaprzestanie sprzedaży Izraelowi niemieckich okrętów podwodnych zdolnych przenosić broń jądrową. Uważa, że wyposażanie Izraela w takie okręty jest przestępstwem. Swoje dotychczasowe milczenie w tej sprawie pisarz tłumaczył obawą przed posądzeniem o antysemityzm. 3 czerwca 2012 tygodnik „Der Spiegel” ujawnił, że Izrael w istocie uzbroił zakupione w Niemczech okręty podwodne w głowice jądrowe.

Dziś Grassowska Fundacja im. Daniela Chodowieckiego przyznaje nagrody i stypendia polskim grafikom i rysownikom oraz organizuje w Niemczech wystawy ich prac. Twórczość Grassa jest bardzo obszerna i różnorodna - autor był dramatopisarzem, prozaikiem, poetą, eseistą, a także rzeźbiarzem i grafikiem.

Źródło: AIP

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Filip Chajzer o MBTM

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na naszemiasto.pl Nasze Miasto