Historia Krzysztofa Kraussa - ojca Marka Kraussa

Krzysztof Krauss urodził się w 1933 roku, w Krakowie. Chodził do przedszkola prowadzonego przez szarytki. Gdy jego ojciec wyjechał na praktykę do Szwecji, Krzysztof z matką i bratem zamieszkali w wynajętym domku we Lwowie. Ojciec wrócił do Polski w 1939 roku, dostał propozycję pracy jako inżynier w największym zakładzie zbrojeniowym w Europie, który znajdował się w Stalowej Woli. Ofertę przyjął, a cała rodzina przeprowadziła się do służbowego domku w dzielnicy willowej.

Gdy wybuchła II wojna światowa ojciec Krzysztofa został zmobilizowany do armii Wojska Polskiego. Był specjalistą od prowadzenia czołgu. Trafił do niewoli w obozie radzieckim, z którego uciekł do Stalowej Woli. W tym czasie Krzysztof podjął naukę w szkole podstawowej niedaleko wioski Pławo. To była szkoła tylko dla Niemców. Nauczycielka miała na nazwisko Koprówna, a jedyną pomocą dydaktyczną była duża mapa z opisami w języku polskim. Język, w którym prowadzone są lekcje zmienił z polskiego na niemiecki nowy kierownik. Kierownik udawał, że lubi hitlerowców, ale tak naprawdę należał do tajnej organizacji AK i w tajemnicy, w prywatnych lokalach, nauczał swoich uczniów przedmiotów, których nauczanie było zabronione przez hitlerowców. Dzięki temu Krzysztof zaliczył pięć klas.

Gdy Niemcy uciekli z tej miejscowości i zaczęła się zbliżać Armia ZSRR - Krzysztof z bratem uciekli do Krakowa. W Krakowie Krzysztof skończył szkołę podstawową. Ojciec Krzysztofa, wraz z przyjacielem, polarnikiem Czesławem Centkiewiczem, zaczęli pracować w Zgorzelcu. Do tego miasta przeniosła się cała rodzina Krzysztofa.

Później ojciec został dyrektorem kombinatu elektrowni w Wałbrzychu. Krzysztof wraz z bratem podjęli naukę w gimnazjum, w którym nauczyciele ręcznie pisali podręczniki szkolne, które później uczniowie kopiowali na ksero. Zeszyty prowadzili w języku niemieckim. Wszyscy należeli do ZHP. W ZHP było kilkoro harcerzy pochodzenia żydowskiego, w tym dziewczynka, która chorowała na depresję ponieważ straciła rodziców w Oświęcimiu. Dla Krzysztofa było to nowe środowisko.

Gdy druga żona ojca Krzysztofa poroniła, ten postanowił umieścić Krzysztofa i jego brata w Ostrzeszowie, w internacie prowadzonym przez księży pijarów. Krzysztof nie wytrzymał ostrej dyscypliny panującej w internacie i uciekł do Nysy. W tym czasie ojciec Krzysztofa pracował jako inżynier w dolnośląskim zakładzie budowy urządzeń. Krzysztof podjął naukę w państwowym liceum "Carolinum". Do tej szkoły chodził również Alfon Nossal, późniejszy arcybiskup Opola.

Gdy ojciec Krzysztofa zmarł na nowotwór, jego druga żona rozliczyła się finansowo z rodziną i każdy poszedł swoją drogą. Krzysztof zamieszkał w wynajętym pokoju w Warszawie. Rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku ekonomicznym. W trakcie studiów zakolegował się z Hanną Krall. Podczas wakacji pracował społecznie - pomagał w odbudowie Stalowej Woli. Ponieważ w wakacje nie miał wypłacanego stypendium był zmuszony podjąć pracę jako dziennikarz w "Interpress", w Gdańsku. Pierwszy wywiad przeprowadził z dyrektorem "Słowików", Chóru Chłopięcego w Poznaniu. Potem pracował w "Sztandarze Młodych", "Trybunie Ludów", "Życiu Gospodarczym" i wielu innych redakcjach. Był jednym z redaktorów "Encyklopedii Biznesu".

Na jednej z prywatek poznał dziewczynę - Reginę, w której się zakochał. Wzięli ślub w urzędzie stanu cywilnego w Warszawie, w dzielnicy Wola. Gdy się urodziłem, moi rodzice zamieszkali w służbowym mieszkaniu na Żoliborzu. Brat ojca zamieszkał w Rzeszowie, założył rodzinę i zajął się tłumaczeniami technicznymi z języka angielskiego (podobno jeszcze tylko jedna w Polsce się tym zajmowała). Wujek był w konflikcie z władzą komunistyczną, rozwiódł się i zamieszkał w USA. Niedługo potem zachorował i zmarł.