Jakub Ekier i Bernhard Hartmann laureatami nagrody im. Dedeciusa za rok 2013

Fundacja im. Roberta Boscha wyróżniła w 2013 roku po raz szósty wybitnych polskich i niemieckich tłumaczy. Nagrodę im. Karla Dedeciusa otrzymują w tym roku Jakub Ekier i Bernhard Hartmann. Wyboru laureatów dokonało polsko-niemieckie jury pod honorowym patronatem Karla Dedeciusa, wyróżniając ich za wybitne osiągnięcia translatorskie oraz wkład na rzecz porozumienia między Polakami i Niemcami. Wysokość nagrody wynosi 10 tysięcy euro dla każdego laureata. Nagroda wręczana jest na przemian w Polsce i Niemczech. Tegoroczna uroczystość wręczenia nagrody odbędzie się 24 maja w Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie. Organizatorem uroczystości jest Niemiecki Instytut Spraw Polskich w Darmstadt (Deutsches Polen-Institut).

Nagroda dla tłumaczy została zainicjowana w 1981 roku przez Karla Dedeciusa, nestora tłumaczy literatury polskiej i zasłużonego promotora współpracy polsko-niemieckiej oraz Fundację im. Roberta Boscha jako nagroda dla polskich tłumaczy literatury niemieckojęzycznej. Od 1992 roku przyznawano równolegle nagrodę promocyjną a od roku 2003 wyróżnienie to jest nagrodą dla tłumaczy polskich i niemieckich.

Jakub Ekier, ur. 1961 r., absolwent germanistyki w Warszawie, po studiach pracował jako lektor w wydawnictwie. Mieszka w Warszawie, od 2001 roku pracuje jako pisarz i tłumacz. Jego przekłady poezji (m.in. Reinera Kunze, Bertolta Brechta, Paula Celana i Ilse Aichinger) cechują zarówno głęboka wrażliwość wobec oryginału, jak i wysokie wymagania artystyczne w stosunku do własnej pracy. Ekier przekładał również powieści. Jemu zawdzięczamy ukazanie się w Polsce powieści Daniela Kehlmanna „Rachuba świata” (2007) i „Beerholm przedstawia” (2004) i zbioru opowiadań „Przestępstwa” Ferdinanda von Schiracha (2011); w 2008 roku ukazało się nowe tłumaczenie „Procesu” Franza Kafki jego autorstwa. Ekier uzyskał również renomę jako tłumacz esejów. Przełożył „Paul Celan. Miasta i miejsca” Helmuta Böttigera (2001), „Wulkan i wiersz” Dursa Grünbeina (2010) oraz „Dzienniki 1946-1949” Maxa Frischa (2013). Ekier jest autorem trzech tomów poezji oraz licznych opracowań krytycznoliterackich. Od 1994 roku współpracuje z czasopismem „Literatura na Świecie” .

Bernhard Hartmann, ur. 1972 r., studiował polonistykę i germanistykę na uniwersytetach w Moguncji i Poczdamie. Po ukończeniu studiów pracował jako wykładowca i pracownik naukowy w Instytutach Slawistyki w Poczdamie, Berlinie (Uniwersytet Humboldtów), Erfurcie, Wiedniu i Bochum. Od 2001 roku przekłada teksty literackie i naukowe z języka polskiego, od 2011 roku pracuje jako wolny tłumacz. Hartmann przekłada przede wszystkim poezję, Tadeusza Różewicza: ”Und alles sei ein Traum (Cóż z tego, że we śnie) - Wybór wierszy 1998-2008” (2012), Julii Hartwig: „Und alles wird erinnert (I
wszystko jest przypomniane) - Wybór wierszy 2001-2011” (2013), Adama Zagajewskiego, Tomasza Różyckiego i Artura Szlosarka. Lista jego przekładów obejmuje ponadto utwory prozatorskie Hanny Krall i Lidii Amejko, eseje i sztuki teatralne. Jury zaimponowała filologiczna precyzja jego tłumaczeń połączona ze sztuką doboru słownictwa i środków stylistycznych. Pracy Hartmanna towarzyszy przekonanie i cel: „Teksty literackie są dziełem sztuki, więc dobre tłumaczenia literackie powinny także być dziełami sztuki samymi w sobie”.

Żródło:Informacja prasowa
Niemieckiego Instytutu Spraw Polskich w Darmstadt (Deutsches Polen-Institut) i Fundacji im. Roberta Boscha. Informacja przekazana przez dr Andrzeja Kalużę.