Każdy z nas ma zdolności telepatyczne!

Każdy z nas mógłby przytoczyć ze swojego życia choćby jedną
sytuację, gdzie otrzymał przekaz telepatyczny lub go nadał, a druga osoba go odebrała. Jednak
bardzo często zdarza się, iż boimy się rozmawiać na ten temat ze
względu na
kompromitację lub wyśmianie przez otoczenie. Całe szczęście coraz więcej
ludzi zdaje
sobie sprawę z tego zjawiska!

Niedawno
sama przeżyłam coś podobnego: pomyślałam o koleżance, której nie
widziałam pół roku i z którą nie miałam kontaktu. Zaczęłam szukać jej na komunikatorze GG, ale nie mogłam znaleźć. Na drugi dzień nagle
otrzymałam wiadomość, właśnie na GG, : "hej, tu Irlandia". To była ona.
Przypadek, zbieg okoliczności - niektórzy tak powiedzą. Sądzę, że nie. Zbyt dużo miałam takich zdarzeń, by mówić o "przypadku".

Czym więc jest

telepatia?

Ogólnie można napisać, iż telepatia to przekazywanie
myśli, uczuć, przeżyć, przeczuć, a także i nastrojów na odległość między
osobami powiązanymi pokrewieństwem, uczuciem lub wspólnym
zainteresowaniem. Telepatia może wystąpić między dwiema osobami, a także
między pojedynczą osobą a grupą. 

Nie istnieje żadna
przeszkoda materialna, która uniemożliwiłaby przekaz
informacji tą drogą. Także odległość nie stanowi problemu.

Fakt istnienia pozazmysłowych form komunikacji był już znany w
XIX w. i stanowił obiekt rzetelnych badań naukowych. Najbardziej
rozpowszechnionym eksperymentem jest doświadczenie z kartami Zenera. Pierwsze tego typu eksperymenty prowadził w latach
30. XIX w. dr Jospeh Banks Rhine w Laboratorium Parapsychologii na
Uniwersytecie Duke w stanie Północna Karolina.
Udowodnił, iż niektóre osoby osiągają ponadprzeciętne wyniki w testach postrzegania pozazmysłowego.
Jego eksperymenty otworzyły drogę innym badaczom tego zjawiska, m.in. dr. Montaque
Ulmanowi i Stanley'owi Krippnerowi z nowojorskiego Ośrodka Medycznego im. Majmonidesa, którzy skupili się na przekazywaniu informacji drogą telepatyczną podczas snu.

Także psycholog dr William Erwin z Ośrodka Majmonidesa ma na
swoim koncie eksperyment zakończony dość dużym sukcesem. Polegał on 
na tym, iż w momencie gdy wchodził w fazę
REM podczas snu będąc w innej części budynku, osoba, tzw. „nadająca”
przekazywała telepatycznie przypadkowy obraz. Budzono go pod koniec każdej fazy
i pytano o wrażenia. Trwało to osiem nocy. Spisano raporty i przekazano do
niezależnych ekspertów. Wyniki były oszałamiające. Erwin odgadł prawidłowy
obraz aż w sześciu przypadkach. Jest to bardzo dobry wynik wskazujący na 75 proc. skuteczności.

Profesor Robert Morris ze swoim zespołem z wydziału parapsychologii na
Uniwersytecie Edynburskim przez 10 lat starał się poprowadzić tak swoje
eksperymenty, by wyeliminować jakiekolwiek sfałszowane dane. W kwietniu 1997
roku opublikowane zostały wstępne wyniki, które potwierdzają ten fenomen. W
swoich eksperymentach z udziałem ponad 120 osób uzyskał prawie 50 proc. trafień, co
potwierdza, iż nie ma w tym przypadku.

Inny badacz, Rupert Sheldrake przeprowadził badania nad tzw. "telefoniczną
telepatią". Polega ona na tym, iż zanim zadzwoni telefon,
my już wiemy, kto do nas zadzwoni. Po eksperymentach
stwierdził, iż to nie jest zwykły zbieg okoliczności. Potwierdził teorię, zgodnie z którą percepcja pozasensoryczna
najlepiej sprawdza się w relacjach osób związanych ze sobą
emocjonalnie. Swoje badania chce rozszerzyć także na telefony komórkowe
i sms.

Według naukowców każdy człowiek w mniejszym lub większym stopniu ma zdolności telepatyczne, należy tylko je w sobie "rozbudzić" lub "poszerzać". Niezbędny jest do
tego długotrwały i systematyczny trening.

Ćwiczmy więc nasze zdolności parapsychiczne! Jak? Nie ignorujmy naszych przeczuć, intuicji czy snów! To podstawa :)

Przy pisaniu tekstu korzystałam ze źródeł: http://cidernet.pl/~piotr/index.php?zmienna=strony/srodek.php, onet.pl, wikipedia.pl