Koncert Grażyny Łobaszewskiej & Ajagore w Ostrowcu Świętokrzyskim

Nie był to pierwszy koncert tej jednej z najznakomitszych wokalistek w mieście nad Kamienną. Grażyna Łobaszewska śpiewała już w Ostrowcu Świętokrzyskim podczas Zaduszek Jazzowych w 2000 roku; czternaście lat później (też z Ajagore) dała recital podczas koncertu zorganizowanego w ostrowieckim amfiteatrze przez Polski Komitet Pomocy Społecznej, a dwa lata temu podczas IX Festiwalu Muzycznego "Wielki Ogień" w projekcie "Mira na obu brzegach tęczy" śpiewała piosenki z repertuaru patronki festiwalu, Miry Kubasińskiej. Obecny przyjazd Łobaszewskiej i jej muzyków spowodowany był 40 - leciem pracy artystycznej piosenkarki i promocją wydanej ostatnio wspólnej z tym zespołem płyty "Sklejam się".

Ale nie tylko piosenki z najnowszego krążka złożyły się na blisko dwugodzinny koncert muzyków w ostrowieckim Klubie Muzycznym "Perspektywy". Na początek zabrzmiały piosenki z płyty "Prowincja jest piękna" ("Boli mnie życie" i "Piosenka o ludziach z duszą", do których słowa napisał Krzysztof Logan Tomaszewski). Przeważającą część koncertu stanowiły piosenki z płyty "Sklejam się" - poza tytułowym utworem wielbiciele Grażyny Łobaszewskiej usłyszeli m.in. "Pomost", "Para - finał", "Rzym płonie", "Kurkuma", "Ole gondola", "Szpilki" i "Pełnoletni". Muzykę do większości z nich skomponowali muzycy zespołu Ajagore: Sławomir Kornas (gitara basowa i śpiew), Maciej Kortas (gitara), Michał Szczeblewski (perkusja) i sama Grażyna Łobaszewska, która zadebiutowała na płycie jako autorka tekstu piosenki "Szpilki". Oprócz niej teksty napisali: Jan Wołek, Justyna Holm, Piotr Bukartyk, Andrzej Poniedzielski i Julita Zielińska. Nie zabrakło także hitów z repertuaru tej wyjątkowej piosenkarki: "Brzydcy", "Za szybą", "Tyle tego masz" czy wreszcie - na trzeci bis - "Jednego serca" (z repertuaru Czesława Niemena), zaśpiewane w zupełnie nowej aranżacji i interpretacji.

Czwórka wykonawców pokazała, że jest ze sobą znakomicie zgrana, doskonale się rozumie i kocha to, co robi. Artyści bawią się graną muzyką, widać, że wspólne granie sprawia im niekwestionowaną przyjemność, którą potrafią również przekazać publiczności chłonącej każdy dźwięk i słowo padające ze sceny. Także te nacechowane ironią i dystansem do siebie i tego, co dzieje się na scenie, które Grażyna Łobaszewska, sama prowadząca koncert kieruje do słuchaczy. Okazuje się przy tym całkiem dobrą, pozbawioną minoderii i schlebiania publiczności konferansjerką i otwartą na kontakty z miłośnikami swojej Sztuki, z którą obcowanie jest prawdziwą ucztą duchową.