Krakowskie Sukiennice kuszą nie tylko sztuką

Czym są Sukiennice w Krakowie? Budynkiem w centrum krakowskiego Rynku. Tak zapewne kojarzy to miejsce większość ludzi. Mimo, ze Kraków jest jednym z najczęściej odwiedzanych miast w Polsce, nie każdy turysta zachodzi do Sukiennic. Nie każdy przecież interesuje się sztuką, tym bardziej polską sztuką XIX w. W ciągu ostatnich czterech lat to miejsce diametralnie zmieniło swoje oblicze. Galeria Sztuki Polskiej XIX w., która mieści się w górnej partii budynku stała się jedną z najnowocześniejszych w Polsce. Satysfakcję odczują w niej nie tylko miłośnicy sztuki, ale również zapaleńcy nowych technologii, zaawansowanych systemów orientacyjnych czy wszechogarniającej estetyki.

Dla miłośników sztuki

Obecna ekspozycja sztuki XIX w. zaaranżowana została według nowego scenariusza. Z hallu pierwszego piętra wchodzi się do Sali Bacciarellego: Oświecenie. To niewielkie pomieszczenie mieści w sobie kilkanaście obrazów namalowanych nie tylko przez ulubieńca i portrecistę Stanisława Augusta Poniatowskiego, ale także dzieła malarza scen batalistycznych, Aleksandra Orłowskiego czy prace Józefa Grassiego.

Z Sali Bacciarellego promieniście rozchodzą się przejścia do trzech pozostałych sal. Idąc na wprost, wchodzimy do Sali Michałowskiego: Romantyzm. Oglądając jego największe dzieła, tj. Portret Henryka Rodakowskiego, Samosierrę czy Stańkę, ci którzy znali je dotąd z katalogowych reprodukcji, mogą spodziewać się wzruszających emocji.

Żeby przejść do kolejnego pomieszczenia, Sali Siemiradzkiego: Akademizm, trzeba się cofnąć i przejść przez Salę Bacciarellego. Przy wejściu uderza w nas wielkich rozmiarów obraz Pochodnie Nerona. Dar artysty odegrał szczególną rolę w historii Muzeum Narodowego, bowiem zapoczątkował jego istnienie. Rejtan Jana Matejki to dzieło znane każdemu, choćby z podręczników języka polskiego. Każdy Polak zna zapewne znaczenie sceny, która została na nim przedstawiona.

Ostatnia, Sala Chełmońskiego, prezentuje dzieła z nurtu realizmu, polskiego impresjonizmu i początków symbolizmu. Przy wejściu szarżuje na widza Czwórka Chełmońskiego, której realizm i rozmach robią wrażenie, pobudzając do dalszego zwiedzania. Pankiewicz, Podkowiński, Wyczółkowski, Gierymski, Chełmoński – te nazwiska powodują przyjemne dreszcze u sympatyków impresjonizmu i symbolizmu. Można się spodziewać, ze Sala Chełmońskiego ze względu na dzieła intymne, pogłębione psychologicznie, najbardziej przypadnie do gustu zwiedzającym.

Dla miłośników nowych technologii

Do Galerii Sztuki Polskiej XIX w. zostały wprowadzone multimedialne udogodnienia dla zwiedzających. W Sali Chełmońskiego oraz w Sali Siemiradzkiego stoją kioski multimedialne. Można zaczerpnąć z nich informacji na temat obrazu, autora oraz zapoznać się z ciekawostkami dotyczącymi danego dzieła.

Szczęśliwi posiadacze smartfonów mogą ściągnąć aplikację mobilną „Nowy wymiar Sukiennic”. Dzięki niej, zwiedzając galerię i wpisując odpowiedni kod, otrzymuje się dodatkowe informacje na temat obrazu. Na czas zwiedzania można wypożyczyć iPhone’a przy wejściu do galerii. Dodatkową treść graficzną lub dźwięk można otrzymać nakierowując kamerę smartfonu na wybrany obraz. Dzięki aplikacji, widz dowiaduje się o danym dziele więcej i w ciekawszy niż dotychczas sposób.

Galeria Sztuki Polskiej XIX w. w Krakowskich Sukiennicach to miejsce, którego nie powstydziłyby się największe europejskie miasta. Miejmy nadzieję, że zainicjuje trend modernizowania, odnawiania i unowocześniania muzeów w Polsce. Nie odbędzie się to bez mecenasów i sponsorów, którzy w podobnych inicjatywach odgrywają kluczową rolę. Odpowiedzialność społeczna biznesu staje się coraz bardziej popularna, toteż pozostaje wiara, że nie będzie z tym problemu.