Lech Majewski - człowiek renesansu

Lech Majewski jako student Wydziału Reżyserii i PWSFTviT w Łodzi zrealizował dwie świetnie etiudy: "Gran Hotel" i "Bisowanie". Ta pierwsza przedstawiała codzienne życie hotelowego portiera, natomiast druga została oparta o nowelę Jamesa Purdy'ego. Dzięki tym tytułom polski student otrzymał nagrodę Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Szkół Filmowych.

W 1978 roku Majewski zrealizował nowelę "Zwiastowanie", która weszła w skład filmu "Zapowiedź Ciszy". Warto dodać, iż była to praca dyplomowa oraz oficjalny debiut młodego artysty. Dwa lata później nastąpiła premiera nowego dzieła początkującego reżysera - "Rycerz". Samodzielny debiut i od razu nominacja do nagrody Złotych Lwów. "Rycerz" zdobywa uznanie za granicą m.in. w USA. Opinie wśród polskich widzów są podzielone - niektórzy mówią o wielkim talencie reżysera, inni krytykują Majewskiego, wytykając niezrozumiałość, nudę i dziwactwo filmu.

Początek lat 80. XX wieku to działalność teatralna polskiego reżysera poza terytorium Polski. Przypomnijmy, że w 1982 roku Majewski wyreżyserował plenerową "Odyseję" Homera w Londynie. Prasa angielska i amerykańska była wówczas zachwycona nieznanym reżyserem z Europy Wschodniej.

Po "teatralnych" sukcesach filmowca w Anglii, na zaproszenie Miloša Formana udaje się do Stanów Zjednoczonych. W 1987 roku na ekrany kin wchodzi "Lot świerkowej gęsi" oparty na książce Majewskiego "Kasztanaja". Film odniósł pewien sukces za granicą, czego nie można powiedzieć o Polsce. Tym razem narzekano na mnogość podobnych produkcji.

Pod koniec lat 80. XX wieku Majewski udaje się do Brazylii, gdzie razem z przestępcą związanym z "napadem stulecia", Ronaldem Biggsem pisze scenariusz pod tytułem "Więzień Rio". Wymieńmy kilka znanych nazwisk zaangażowanych w projekt: Berkoff, Firth i Moroni. Znani aktorzy i ciekawa fabuła nie przełożyła się na ilość widzów w kinach.

Na początku lat 90. XX wieku filmowiec przenosi się do Hollywood i nawiązuje współpracę ze studiem Davida Lyncha. W 1993 roku powstaje "Ewangelia według Harry' ego" - dzięki tej produkcji narodziła się nowa gwiazda kina Viggo Mortensen.

Po "Ewangelia według Harry' ego", Majewski powrócił do Polski, gdzie wyreżyserował operę "Króla Ubu", Krzysztofa Pendereckiego. Opera odnosi sukces, a widzowie i krytyka jest zachwycona pracą Majewskiego. "Ubu Król" zostaje obsypany najbardziej prestiżowymi nagrodami w kraju. W 1994 reżyser zdobywa uznanie w Niemczech za sprawą własnej inscenizacji "The Black Rider", a rok później współpracuje przy amerykańskim filmie "Basqiat", opartym o własny scenariusz. Wspaniała obsada (m.in. Dafoe, Oldman lub Bowie) świadczyła o talencie i popularności Polaka. W 1995 roku w Warszawie ma premierę opera "Carmen" według scenariusza Majewskiego. "Carmen" gromadzi pokaźną publikę i zdobywa uznanie krytyki.

W 1998 roku reżyser powraca z muzyczną produkcją "Pokój saren" na podstawie opery o tym samym tytule. Film otrzymał nominację do nagrody Złotych Lwów. Niestety rodzima widownia nie doceniła "Pokoju saren", mówiąc o nudnej i niezrozumiałej fabule.

Rok 1999 to premiera obrazu biograficznego pod tytułem "Wojaczek". Tym razem Majewski przedstawił życie Rafała Wojaczka - poety samobójcy. Następnie w 2001 r. realizuje komedię - "Angelusa", za którą dostał Srebrne Grono. Dwa lata później za skromny budżet 1 tysiąca Euro powstaje piękny i zarazem dramatyczny "Ogród rozkoszy ziemskich". W 2007 roku Majewski prezentuje "Szklane usta" - na podstawie wideoinstalacji "Krew Poety".

Najnowsze dzieło wybitnego filmowca to "Młyn i krzyż" z 2010 roku. Reżyser zachwycony Brueglem ożywił 12 postaci z obrazu znanego malarza. Majewski wykorzystał tu najnowszą technologię komputerową (wzorowano się m.in. na "Avatarze" Jamesa Camerona). W "Młynie i krzyżu" zagrały takie gwiazdy jak: Rutger Hauer i Michael York. Światowa premiera spodziewana jest na początek lutego.

Lech Majewski to "dobro narodowe", może trochę zapomniany przez polską kulturę, może niedoceniony, a może po prostu wizjoner, którego jeszcze nie rozumiemy?