25 czerwca 2009 roku, przy dawniej fabryczce - obecnie galerii - przy ulicy Orwida 10, została otwarta wystawa pt. "Nikifor Krynicki w Wołominie". Na tą wystawę została zaproszona cała elita wołomińska. Był taki tłum, że zaproszeni goście nie mieli gdzie nogi postawić, choć pogoda była niesprzyjająca (nad Wołominem przeszła burza).
Obrazy zostały wypożyczone od prywatnych kolekcjonerów oraz różnych muzeów. Wszystkie obrazy były oprawione, a sala galerii była pięknie oświetlona, miała też dobrą wentylację. Takie warunki były niezbędne z uwagi na to, że obrazy są stare, były malowane na złej jakości papierze, farbą kiepskiej jakości (farby szkolne, kredki). Podczas wernisażu grała kapela "Drewutnia".
Wg fragmentu katalogu wystawy, Nikifor urodził się w 1895 roku jako dziecko niepełnosprawne z uszkodzeniem słuchu oraz mowy, był traktowany jak dziecko II kategorii, ale miał wielki talent artystyczny. Sztuka naiwna dopiero się rozwijała w Polsce. Przede wszystkim dzięki Nikiforowi. Malował on obrazki na murku przy Domu Zdrojowym. Jako artysta był doskonałym architektem krajobrazu krynickiego. Prywatnie był bardzo wierzący, co widać w jego obrazach. Jego ulubionym środkiem transportu była kolej. Prawdopodobnie jeździł poza miasto. Obrazy najpierw rysował. Potem dokańczał kolorami. Na końcu obrysowywał wszystkie elementy konturem w mocnym kolorze.
Wg fragmentu artykułu pt. "Matura 1952" nazwisko "Krynicki" zostało nadane artyście i wpisane do jego dowodu osobistego w latach 60. na polecenia sądu. Nie miał dachu nad głową, tułał się po mieście. Dzieci dokuczały mu z powodu kalectwa. Zachorował na gruźlicę, na którą zmarł w szpitalu trzymając w ręku kawałek papieru i kredki.
Ponieważ nie miał słoika do mycia pędzli - pluł na nie śliną. Był żebrakiem. Próbował sprzedawać swoje dzieła. Turyści kupowali je z litości dając artyście parę groszy. Potem wyrzucali po cichu jego prace. Na obrazach podpisywał się "Nikifor Matejko". Ponieważ miał ciężką mowę, ceny umieszczał na obrazach.
Wg filmu fabularnego, Nikifor Krynicki pewnej zimy wtargnął do pracowni miejscowego malarza i w ten sposób ktoś zauważył jego wrażliwą sztukę. Od tego momentu jego kariera artystyczna rozwinęła się bardzo szybko.
Wystawa będzie trwała do 31 lipca 2009 roku.
Patronem medialnym wystawę objął kwartalnik "Konteksty. Polska Sztuka Ludowa".
Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
