• 
• 

Otrzymałem tekst "Pieśni rybackiej" od pana Stefana Kohnke z Jastarni. Tekst tej pieśni zawarty jest w "Śpiewniku Chocimskim", a ułożona została ona przez ks. Tomickiego, proboszcza z Konojadu, w twierdzy Wisłoujście w roku 1865. 1. Płynę sobie łódką, w ręku długie wiosło,
Nie masz to jak nasze rybackie rzemiosło.
Rybackie rzemiosło na tych nurtach wody
Gdzie sobie wciąż mile płynę wśród swobody.
2. To morze jak życie przy pięknej pogodzie,
Cicho sobie płynę, aż miło na wodzie.
Lecz gdy grają gromy i wicher się zrywa,
To i woda kipi, wre, szumi gniewliwa.
3. Bo morze me życie, jako lot dla ptaka,
Tak morze jedynym jest w życiu rybaka.
Tu rośnie, tu żyje, tu swe plony zbiera,

I nieraz w bałwanach grób mu się otwiera.
4. Niechaj przy warsztacie kto chce się mozoli,
Niechaj inny z pługiem szuka chleba w roli,
Albo także w handlu zyskuje obficie,
Ja tu morzu wiernym będę całe życie.
5. Tu płynę swobodnie i przy pracy nucę,
Gdy stawiam me żaki i niewód zarzucę.
A jakaż to radość w sercu mi się wznieci,
Gdy ryb rozmaitych ciągnę pełne sieci.

Dalsze zwrotki są nieznanego autora, a śpiewane były przez rybaków Półwyspu Helskiego i okolic.

6. O wtenczas ta dusza ma z połowu rada,
Dzięki Panu za te Jego dary składa.
Za dary mu składa i pełna wesela,
Z biedniejszym się chętnie tym darem podziela.
7. Jak ta woda czysta jest rybacka dusza,
Wszystko co szlachetne i dobre ją wzrusza.
Nie zna co to ucisk, krzywda albo brudy,
Bo prosta rybacka dusza bez obłudy.
8. Więc dalej na morze, zawsze z nami płynie
Panna przenajświętsza, co w Swarzewie słynie.
Słynie już od wieków i rybaków strzeże,
Co jej zaufali stali są we wierze.