Moja "działka" w wojsku

Dlaczego odpowiedzialne?
Oprócz mnie, kierowcy-mechanika było jeszcze dziesięciu ludzi z desantu. Trzeba było uważać żeby nie potopić i nie porozbijać kumpli. Transportery były dobre, jeździły, pływały, przy dobrym strzelcu pokładowym, dowódcy wozu, kierowcy-mechaniku i całym desancie, zawsze można było wykonać zadanie. Wóz to tylko maszyna i czasami psuł się jak wszystkie martwe rzeczy. Moim marzeniem jako chłopca, było usiąść za drążkami czołgu albo wozu bojowego, tak jak Grigori z Czterech pancernych i psa. Po szkole która skończyłem, zostałem powołany do Szkoły podoficerskiej w Słupsku, po szkółce siedziałem za drążkami i byłem podoficerem. Ogólnie było fajnie, wszystko pasowało mi zgodnie z moimi umiejętnościami. Kiedyś służba w desancie to był zaszczyt, teraz rozmawiam z młodymi rocznikami i są dumni że nazywają ich Polish Marines. Jakby nie patrzył to są jednostki specjalne. Nie pamiętam żeby była jakaś fala, albo zbędne alarmy.Facet powinien zaliczyć wojsko, chociażby po to żeby nauczyć się strzelać i dyscyplina też się przyda co poniektórym.