"Moje historie prawdziwe" - opowiadania Wiśniewskiego

"Moje historie prawdziwe" to zbiór 134 opowiadań Janusza Leona Wiśniewskiego. Utwory pochodzą z następujących tomów: "Intymna teoria względności", "Molekuły emocji", "Czy mężczyźni są światu potrzebni?", "Sceny z życia za ścianą", "Zbliżenia", "Ukrwienie", "Moja bliskość największa", "Ślady". Książka podzielona została na trzy części - Ona, On i Oni.

Opowiadania zawarte w tej antologii pochodzą z różnych okresów i są niezwykle różnorodne - opisują samotność, zdrady, różne rodzaje miłości oraz trudne sytuacje życiowe. Teksty te mają punkty wspólne, są nimi ludzkie emocje - uniwersalne, zrozumiałe dla wszystkich, niezależne od geografii, koloru skóry, wyznawanej religii czy uwarunkowań kulturowych.

Historie opisywane w opowiadaniach są prawdziwe i poruszające. Jak przyznaje w epilogu Janusz Leon Wiśniewski spotkał w windzie Koreankę SuKa z "Układu odniesienia", odwiedza Joelle z "Czasu połowicznego rozpadu", bywa w hospicjum z "Miłości w czasach odrazy", spotyka się z rodzicami Marcina z "Funkcji rozkładu cierpienia" oraz wspiera porzuconego ojca z "Dnia matki". Wysłuchał zwierzeń zdradzonej kobiety z "Sukienki" oraz odwiedza Wolfganga i Aleksa ze "Scen życia za ścianą". Jak przyznaje autor: Tym, co skłoniło mnie do zwrócenia uwagi na te, a nie inne historie i opisana ich, była przede wszystkim względność przekazywanej prawdy.

W antologii znalazły się także utwory zawierające teorie na temat relacji damsko-męskich. Autor stawia ciekawe pytania i porusza ważne problemy, m.in. "Czy światu potrzebni są jeszcze mężczyźni", "Czego boją się mężczyźni?", "Jakich mężczyzn wybierają kobiety?", "Z jakimi mężczyznami kobiety nie mają dzieci?", "Czy mężczyzna może być wierny?".
Janusz Leon Wiśniewski jest świetnym obserwatorem i słuchaczem, który potrafi przelać zasłyszane opowieści na papier. Powstają z tego niezwykłe historie, które zachwycają, wzruszają lub skłaniają do zastanowienia się nad życiem - i przede wszystkim zapadają w pamięć. Bohaterami opowiadań są zwykli ludzie, którzy mają znajome problemy, dzięki czemu można się łatwiej z nimi zidentyfikować.

Antologii tej nie da się przeczytać za jednym zamachem, choć opowiadania są napisane lekkim językiem i są krótkie. Jednak jest ich zbyt dużo (książka liczy ponad 500 stron). Poza tym najlepiej się nimi delektować pomału, wracać do nich po jakimś czasie i czytać je niekoniecznie po kolei. Polecam tę książkę miłośnikom opowiadań oraz Janusza Leona Wiśniewskiego.

Janusz Leon Wiśniewski jest pisarzem oraz naukowcem - magistrem fizyki i ekonomii, doktorem informatyki i chemii. Zadebiutował w 2001 roku "S@motnością w sieci". Na swoim koncie ma także m.in. "Bikini" oraz "Na fejsie z moim synem", "Grand", "Kulminacje".