Motyle. Strzępotek perełkowiec (Coenonympha arcania)

Strzępotek perełkowiec(Coenonympha arcania) jest motylem mało znanym i w jakiejkolwiek literaturze próżno doszukiwać się więcej niż trzech, czterech zdań na jego temat. Należy do rusałek i podrodziny oczennicowatych.

Jedną z najbardziej fascynujących rzeczy w tym motylu, to jego "srebrna biżuteria". Otóż na obrzeżach skrzydeł, zwłaszcza motyli młodych, możemy dostrzec wąską srebrną linię. Najczęściej jest ona bardziej widoczna na tylnej parze skrzydełek, pomiędzy "pawimi oczami" a ich brzegiem. Motyl ten występuje na terenie całej Polski. Ogólnie rzecz ujmując, pionowy zasięg jego występowania, to przedział wysokości od 50 do 1800 metrów n.p.m. Jeżeli chodzi o zasięg globalny, to występuje niemal w całej Europie oraz środkowej części zachodniej Azji. Rzadziej spotykany w Anglii, Irlandii oraz Finlandii.

Motyl ten jest rozpowszechniony na terenie całego naszego kraju, choć nigdzie nie występuje masowo. Trudno jest określić dokładnie populację tego motyla i stwierdzić jednoznacznie, czy jest to gatunek w Polsce zagrożony wyginięciem, czy też całkowicie bezpieczny.

Strzępotka perełkowca możemy wypatrywać na leśnych drogach i polanach. Czasami również zalatuje nad łąki, jednakże zazwyczaj w pobliżu lasu. Gąsienice żywią się trawami różnych gatunków. Jeżeli jesteśmy już przy roślinach, to warto powiedzieć w tym miejscu kilka słów o genezie nazwy tego motyla. Otóż można by sądzić, że zawdzięcza ją "pawim oczom", które można by potraktować jak sznur perełek. Nic bardziej mylnego. Otóż nazwa wzięła się od głównej rośliny żywicielskiej, jaką jest trawa o nazwie perłówka zwisła(Melica nutans).

Samce i samice są do siebie bardzo podobne, niemal nie do odróżnienia. Właściwie jedyną cechą je odróżniającą są skrzydła, które u samca są nieco krótsze i zakończone bardziej klinowato. Niezwykle trudno, niemal niemożliwe jest ujrzenie tego motyla w stanie spoczynku z rozłożonymi skrzydłami. Właściwie ich wierzch, nie jest zbyt interesujący pod względem kolorów i rysunku. Wydawać by się mogło, że ów motyl zdaje sobie sprawę ze swej urody. Prezentuje to, co ma najpiękniejsze, wraz ze swoim "srebrnym łańcuszkiem".

Dorosłe motyle pojawiają się na początku czerwca i latają do końca lipca. Samice składają w tym czasie na trawach pojedyncze jaja, z których po około dwóch tygodniach wylęgają się gąsienice. Żerują one aż do jesieni, po czym zimują. Wiosną kontynuują żer. W stadium poczwarki przeobrażają się najczęściej w maju. Poczwarki zawieszone są w kępkach trawy tuż nad ziemią. Budzące się do życia w czerwcu motyle, osiągają rozpiętość skrzydeł do około czterech centymetrów.