Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Muzeum Adama Mickiewicza w Stambule

Isabella Degen
Isabella Degen
Portret Adama Mickiewicza na Judahu na skale (1827-1828), autor Walenty Wańkowicz.
Portret Adama Mickiewicza na Judahu na skale (1827-1828), autor Walenty Wańkowicz. Isabella Degen
W listopadzie 2015, minęła 160 rocznica śmierci naszego narodowego wieszcza Adama Mickiewicza. Konstantynopol (obecnie Stambuł) był miejscem gdzie spędził swoje ostatnie miesiące życia.

Będąc w maju w Stambule zapragnęłam odwiedzić to miejsce. Muzeum Adama Mickiewicza, położone jest u zbiegu ulic Serdar Ömerpasa Caddesi i Tatlı Badem Sokak nr 23, w dzielnicy Beyoğlu.
Aby dotrzeć do muzeum (piechotą około 20 min), z placu Taksim trzeba skierować się na bulwar Tarlabaşi, następnie skręcić w lewo i przedrzeć się przez tureckie "ciemne" ulice. Dzielnica Beyoğlu to częściowo walące się slumsy. Ogólnie okolica "szemrana" w fatalnym stanie, brudna i smrodliwa.
Była majowa niedziela, południe, na ulicy przed muzeum odbywał się prawdziwy turecki targ, panował tam duży ruch.
Muzeum było zamknięte, ale mimo to zadzwoniłam do drzwi. Otworzył umundurowany strażnik - security, była to jedyna osoba w całym budynku. Zwiedzanie jest bezpłatne, ale torbę trzeba pozostawić u niego w biurze. Można było wziąć tylko aparat fotograficzny.
Z licznych opisów w muzeum dowiaduję się:
W domu, który stał na tym miejscu w 1855 roku, poeta mieszkał krótko. We wrześniu 1855 roku, po śmierci żony wyjechał do Konstantynopola. Przybył tam z sekretarzem i przyjacielem Armandem Lévy oraz pomocnikiem Henrykiem Służalskim. Nie miał pieniędzy na eleganckie hotele i nie chciał też korzystać z gościny elity polskiej emigracji, mieszkającej w pałacach nad Bosforem.
W tym czasie toczyła się wojna krymska (1853–1856). Jego misją było utworzenie Legionów Polskich, a także legionu złożonego z Żydów tzw. Legionu Żydowskiego do walki z carską Rosją. Kiedy jego starania zaczęły przybierać realne kształty, Mickiewicz zmarł niespodziewanie. Do dzisiaj przyczyna jego śmierci pozostaje niewyjaśnioną zagadką. Czy przyczyną jego nagłej śmierci była epidemia cholery? Czy też jak twierdzili inni został otruty? Śmierć jego była bardzo korzystna dla Rosjan ale także wygodna dla konserwatywnego odłamu polskiej emigracji, która wystraszona była jego liberalnymi poglądami.
Mickiewicz pochowany został w domu w Stambule, gdzie mieszkał. Ciało jego spoczywało tam w okresie od 26.11 - 30.12 1855 roku. W akcie zgonu, sporządzonym w ambasadzie francuskiej, starano się przemilczeć przyczynę śmierci, aby uzyskać zgodę na przewiezienie zwłok do Paryża. Po zabalsamowaniu złożono je w trzech trumnach, wewnętrznej ołowianej i dwóch drewnianych, wyłożonych ziołami. Po upływie dwóch miesięcy zwłoki poety przewieziono do Paryża aby złożyć je na cmentarzu polskim w Montmorency.
Zdjęcia:
https://naszemiasto.pl/muzeum-adama-mickiewicza-w-stambule-zdjecia/ar/c3-4534302

Obecnie przy Tatlı Badem Sokak nr 23, znajduje się muzeum poety, które zostało założone w 100. rocznicę jego śmierci, w roku 1955. Naturalnie obecny murowany budynek nie jest tym w którym mieszkał Mickiewicz. Dom w którym mieszkał wieszcz spłonął w 1870 roku. Następny dom został wybudowany obok (prawdopodobnie trochę w innym miejscu). Zdaniem historyków zwłoki Mickiewicza były przetrzymywane nie w piwnicy lecz przed domem (dane z: broszury Migrujący Uniwersytet Mickiewicza wydanej przez Muzeum w Stambule 2014).

Na ścianie frontowej obecnego muzeum znajdują się trzy kamienne tablice. Na wysokości parteru, obok drzwi wejściowych z tekstem w językach angielskim, polskim i tureckim: "1855 - 1955 Muzeum otwarte w setną rocznicę śmierci Adama Mickiewicza, wielkiego poety polskiego. Warszawa, listopad 1955".
Muzeum jest małe, składa się z parteru, dwu pięter oraz klatki schodowej, całość wypełnia prezentacja życia i twórczości naszego wieszcza.
Na ścianie korytarza tekst Inwokacji... "Panno święta, co Jasnej bronisz Częstochowy, I w Ostrej świecisz Bramie! Ty, co gród zamkowy Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem..."
Informacje o Adamie Mickiewiczu są po polsku, turecku i angielsku. Trzy tablice z informacjami o kulturze tureckiej w latach 1718 - 1855, z życia poety 1798 - 1855 i o kulturze oraz historii Europy 1772 - 1856. Na korytarzach i klatkach schodowych kopie znanych portretów poety, m.in. Walentego Wańkowicza - portret Adama Mickiewicza na Judahu skale (1827-1828) oraz informacje o towarzyszach życia Mickiewicza: Lévy'm i Służalskim. Cała ściana wypełniona z fragmentami stron jego wierszy w różnych językach.
W jednym z pomieszczeń stary kufer podróżny symbolizujący wizytę Mickiewicza w październiku 1855 r. w obozie dla kozaków w Burgas. Wielka replika rysunku na całą ścianę, przedstawia "Powrót z polowania do obozu tureckiego".
Zwiedzanie zakończyłam szybko, bo dziwnie się czułam sama ze strażnikiem, który zabrał mi torbę z dokumentami. Wyszłam z muzeum i chciałam obok na targu zakupić jakiś drobiazg, okazało się, że częściowo brakuje mi pieniędzy. Dobrze wiedziałam ile mam przy sobie, brakował około 50 euro w tureckich banknotach, dokładnie połowa tego co miałam w gotówce. Wróciłam do muzeum, ale pomimo dobijania się nie otworzono mi drzwi. Była niedziela, języka tureckiego nie znam. Wyciągnęłam więc wniosek - w Turcji nie należy nikomu ufać nawet security.
Jedno co mogę stwierdzić... podróże kształcą - trzeba w podróż brać ubranie z wieloma kieszeniami.

Źródła:Muzeum Adama Mickiewicza w Istambule, Broszura Muzeum 2014 - Migrujący Uniwersytet Mickiewicza.

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Jak działają oszuści - fałszywe SMS "od najbliższych"

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na naszemiasto.pl Nasze Miasto