Na wszystko jest rada - czyli nie pękajmy!

Na temat depresji, czy mówiąc prościej - stanu obniżenia naszego nastroju nie będę się szerzej wypowiadać. Każdy, komu stany takie nie są obce, dobrze wie o czym mowa. Sęk jednak zasadza się w tym - jak poradzić sobie w takich sytuacjach, nie wydając pieniędzy na wizytę u lekarza specjalisty, ani na zaordynowane w następstwie tej wizyty leki.

I mnie zdarzało się, że nie mogąc udźwignąć ciężaru egzystencji, oraz na skutek licznych przeciwności losowych, po postu uciekałam w stan totalnego otępienia intelektualnego i duchowego, czyli właśnie depresji. Wszystko jednak ma swoje granice wytrzymałości i tolerancji - także tolerancji wobec własnych słabości. Jak poradziłam sobie z dolegliwością, nazywaną potocznie depresją? O tym poniżej.

Autolustracja

Jeśli życie ci obrzydło bo już nie masz motywacji,
dam Ci dobrą, szczerą radę: poddaj się autolustracji.
Może się okazać wtedy, że przez życie idąc godnie,
nie wiedziałeś, że ktoś kiedyś skroił ci za ciasne spodnie.
Może także wyjdzie na jaw, że w komunie byłeś truty,
bo twój sąsiad z "życzliwości" uszył ci za ciasne buty.
Zabieg ten z pewnością sprawi, że twój byt (dotąd bez sensu),
znów zabłyśnie pełnym blaskiem paranoi i nonsensu.
Może także wyjdzie na jaw, że masz same urojenia,
bowiem system uległ zmianie, ale człowiek się nie zmienia.
Idąc zatem za mą radą - abyś dalej żył z godnością -
podrzuć świnię sąsiadowi. Niech mu stanie w gardle ością!

Oświadczam, że wszelkie reklamacje z tytułu zastosowania się do powyższej instrukcji nie będą przyjmowane. Jeszcze by tego brakowało! A świstak i tak ciągle pracowicie zawija czekoladki w te swoje sreberka...