Najbardziej lubię "na nietoperza"

Obserwacja reklam wszelkich cudowności oferowanych nam przez przemysł, a ostatnio coraz intensywniej przez banki, daje do myślenia komu się w życiu powiodło, a komu nieco mniej. I tak najsłynniejszy łokieć, który się zgina jak dziób pingwina doznał z biegiem lat niejakiego uszczerbku wobec czego smarowany jest maścią. Maść podają bohaterowi zawsze gotowi przyjaciele, pragnący zachować łokieć w dobrej kondycji bo nic tak człowieka nie raduje, jak antyruskie gesty.

Maść nieco inną zaczęła od pewnego czasu reklamować pszczółka Maja, która nie tylko lata, śpiewa, pobzykuje przyjaciołom niezmiennie życzliwa, ale gra na skrzypcach dla swych wielbicieli. Szkoda wprawdzie pszczółki, bo łokieć nader bolesny być potrafi, ale nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. Wiemy dzięki temu, jakie smarowidło stosować kiedy już od forsownych ćwiczeń opadną nam ręce. Zresztą, zarówno łokieć antyruski, jak i łokieć skrzypcowy (na moje rentgenowskie oko) wiek swój mają, zmiany zwyrodnieniowe z tym związane "w granicach normy stosownej do wieku", więc maści jak najbardziej słusznie zalecane.

Kolejna sprawa nad którą warto się pochylić, dotyczy zmęczonych nóg na które pomaga rzecz jasna preparat absolutnie niezawodny. Powodem szczególnego zainteresowania się na tą reklamą jest dodana ostatnio do wszystkich poprzednich – jeszcze jedna i wydaje się - najważniejsza przyczyna dolegliwości. Zażywanie środków antykoncepcyjnych. Dla kobiet starszych (ja już miałam Wisłocką na własność) oraz wszystkich świętej pamięci w zasadzie jedynym środkiem antykoncepcyjnym było poronienie.

Jak twierdzą żydowscy ortodoksi, natura sama eliminuje egzemplarze nieudane. Przeto dziwne mi się wydaje, że na „ciężkie i bolące nożyska” nasze babki narzekały równie często jak panie współczesne, wykształcone na kursach przedmałżeńskich w zdrowym trybie prokreacji.

Miłe urozmaicenie w tym swoistym przewodniku po życiu stanowi przystojny pan, który swoje koszule, skarpetki i ręczniki oddaje do prania niedoświadczonym gospodyniom domowym. Któż się bowiem oprze dżentelmenowi o uroczym uśmiechu, z torbą coraz lepszego proszku do prania na co dzień i walizką pełną pieniędzy od święta? Nie ma mocnych. I tu, lecąc po kolei, nie sposób pominąć bogatej oferty środków czystościowych które wyżrą brud łącznie z kafelkami i rozpuszczą osad razem z miską klozetową. Jestem po prostu zachwycona! Tylko jedno mnie lekko bulwersuje – skąd oni wzięli te wszystkie flejtuchy, które tak zapuściły swoje kuchnie i sanitariaty?! Ale jak widać wszystko jest możliwe i kto szuka ten znajdzie.

Ukoronowaniem jednak reklam którymi się muszę zachwycać jest ta - udostępniająca genialny wynalazek dzięki któremu żadna z pań nie musi, jak nietoperz wisieć nocą pod sufitem. Żeby jej nie wyciekło. O ile pamiętam, chodzi o proces odwrotny, ale czasy tak się zmieniają... Wobec tego nowocześnie uważam, że nareszcie coś konkretnego dla nas - biednych kobiet zrobiono. Nie dość, że nie wycieknie, to jeszcze wyspać się mogą równie wygodnie jak, za przeproszeniem, jakiś facet.

Żeby zakończyć swe rozważania jeszcze bardziej optymistycznym akcentem dodam, że strasznie podoba mi się niezmiennie przystojny aktor który wie, gdzie posadzić pieniądze, by same rosły. Zachęcona perspektywami zaczęłam podliczać słupki i rzeczywiście – facet nie kłamie! Bo po 1263 latach, oszczędzając na promocjach, bonifikatach i super okazjach wpłacę do reklamowanego banku ładna sumkę. Będzie mi ona przy pomocy procentów zarabiać na czysto jakieś 100 – 150 zł. Miesięcznie. I tyle mi właśnie potrzeba, by czasem kupić książkę (do czytania) oraz niezawodny eliksir na wzmocnienie pamięci. W ten sposób będę pewna, iż zapamiętam gdzie zapisałam numer do tego... jak mu tam, taki co to się palcami... w takiej budce z pieniędzmi...