Nepotyzm w policji

„Agentka specjalnej troski” rez. Dany Boon

Dany Boon nakręcił już jedną kasową komedię „Jeszcze dalej niż północ”. Nowy jego film ma szansę powtórzyć ten sukces.
Oba obrazy dotyczą stereotypów. Poprzedni dotyczył mieszkańców północnej Francji obecny zaś kobiet w policji.
Joanna Pasquali (Alice Pol) jest specyficzną policjantką, bo pełną zaangażowania, które jest odwrotnie proporcjonalne do skutków. Jej marzeniem jest wstąpienie do jednostki specjalnej RAID ale każdy kwalifikacyjny sprawdzian oblewa.
Jej tatuś jest ministrem spraw wewnętrznych i wymusza na podwładnym przyjęcie córeczki do policyjnych wybrańców.
Joanna mieszka z partnerem – synem potentata na rynku opon o nazwisku Dubarry. Madame D. nie lubi przyszłej synowej, może dlatego, że Jo jest wyższa i silniejsza od synka okularnika.
Ojciec bohaterki i przyszły zięć mają nadzieję, że trudy służby spowodują rezygnację i ustatkowanie się Joanny. Ale dziewczynie bardzo się w RAIDzie podoba.

Bezpośrednim przełożonym Jo jest Gene (Dany Boon) sfrustrowany rozwodnik, który uważa, że baby nie mogą być w ich jednostce, bo w razie niebezpieczeństwa piszczą, wrzeszczą i ciągle sikają.
Bohaterka mimo ciągłych wpadek – a to zrani prezydenta w głowę, a to pomoże uciec rabusiom, a to radośnie zdradzi tajemnicę służbową pierwszemu lepszemu bubkowi, nie poddaje się.
To film pełen gagów jak w komedii slapstickowej, która charakteryzuje się dużą ilością ruchu, postacie są mocno przerysowane i przeżywają groteskowo niebezpieczne przygody. Momentami nawet jest ich za dużo.
Ma też pełne humoru dialogi i postaci – nie sposób się w trakcie seansu nudzić.
Aktorsko film jest wyrównany, szczególnie jeśli chodzi o główne role.
Chyba niepotrzebnie dodano wątek romansowy ale to możemy darować twórcom filmu.
Bo przy okazji jest on o dążeniu do celu, niepoddawaniu się przeciwnościom i spełnianiu własnego marzenia.
Polecam.