Nie mówię, ale rozmawiam. O metodzie Blissa słów kilka

Jakiś czas temu napisała do nas e-mail pewna dziewczyna: "Mam na imię Kasia. Proszę o kontakt". Odpisałyśmy, podając numer komunikatora internetowego Gadu - gadu. Odezwał się nieznany numer. Nieznajoma poinformowała nas, że choruje na dziecięce porażenie mózgowe - czterokończynowe i nie mówi. Zapytała czy to, że jest tak bardzo chora, stanowi dla nas jakiś problem. Odpisałyśmy, zgodnie z prawdą, że nie. Rozmawiałyśmy, jak się okazało, dziewczyna dzięki pomocy osób trzecich bez problemu porusza się po świecie internetu. - Jak ty porozumiewasz się ze światem? -zapytałyśmy. Dziewczyna odpowiada, że zna Język Blissa.

Co to jest język Blissa?

Język Blissa to nazwa systemu porozumiewania się, gdzie zamiast mowy stosowany jest zapis graficzny słów. Podstawowy słownik zawiera ok. 3000 symboli, z których można zbudować ponad 6000 słów. Katarzyna używa wersji rozszerzonej języka, to jaki będzie używany przez osobę chorą zależy od intelektualnych możliwości użytkownik. - Ludzie mówią, że jest on dla nich jak test na inteligencję - napisała nam dziewczyna i po chwili dopisała - Ponieważ nie mówiłam, a dobrze dogadywałam się w rodzinie, a trudniej było z obcymi, dlatego zaproponowano mi naukę tego języka.

Warto dodać, że dziewczyna skończyła liceum, bez problemu udało jej się "dogadać" z nauczycielami. Na stronie internetowej poradnika logopedycznego , gdzie możemy znaleźć dwa bardzo długie i ciekawe artykuły o metodzie Blissa wyczytałyśmy, iż " Metoda Blissa jest jedną z wielu form komunikacji. To nie dziecko przystosowujemy do metody, lecz odwrotnie. Stąd tak ważna jest obserwacja i ocena aktualnych i potencjalnych predyspozycji dziecka do użycia takiej właśnie formy komunikacji. O tym, kiedy, w jakim zakresie, na jak długo, w jakim celu i w jakiej formie wprowadzić można metodę Blissa, decyduje szereg czynników."

Jak wygląda korzystanie z symboli Blissa?

Komunikacja z chorą osobą po przez ten kod językowy nie jest trudna nawet jeżeli nigdy nie miało się styczności z osobami niemówiącymi. Najczęściej do tego celu tworzy się indywidualną tablice Blissa. Pomoc taka i jej wygląd są dostosowane indywidualnie do umiejętności i potrzeb posługującego się tablicą. Symbole mogą być wskazywane palcem wskaźnikiem umieszczonym na głowie lub oczami. Trzeba pamiętać, że użytkownicy tego sposobu porozumiewania się są najczęściej osobami niepełnosprawnymi ruchowo.

Umiejętność posługiwania się tym sposobem komunikacji wymaga od osoby uczącej się wielu ćwiczeń i wytrwałości, a ze strony słuchacza - cierpliwości. - Ja mam segregator - mówi (czyli pisze przez komunikator) nam nasza rozmówczyni. - I małe karteczki naklejone na kartki A4, znaki na pomarańczowych karteczkach to nazwy osób, zaimki osobowe - dodaje z zadowoleniem. Dziewczyna sama pokazuje znaki ręką i sama przewraca kartki w segregatorze - to dla niej dużo znaczy... Aby kontakt z osobami zdrowymi był łatwiejszy na karteczkach pod symbolami napisane jest znaczenie symbolu. Symbole są takie same dla różnych języków.

Zauważamy - to ty jesteś osobą wielojęzyczną, porozumiesz się z każdym bez problemu - dziewczyna tylko się uśmiecha zapisując graficzny znak emotikony w oknie Gadu-gadu.
Jak widać znowu okazuję się, że nie ma rzeczy niemożliwych. A do każdego można dotrzeć, trzeba się tylko wykazać dobrą wolą. System komunikacji Blissa jest dla każdego możliwy do zrozumienia i poznania.

Broszurka: symbole Blissa
* - na prośbę rozmówczyni imię zostało zmienione.

Współautor artykułu:

• Magdalena Wróbel