Od powrotu z gwiazd do snu o wolnym świecie - wizje pisarzy o przyszłości

“Virga” Martyna Butrym, czyta: zespół lektorów
Antropocen się skończył, na Ziemi zostało tylko kilkadziesiąt milionów ludzi. Woda jest trudno dostępnym dobrem, Polska przypomina pustynię, na drogi wychodzą skorpiony, surykatki i oryksy. W świecie “Virgi” Martyny Burtym przyszłość nie zapowiada się optymistycznie. Zmiany klimatyczne i wystraszone społeczeństwo zniszczyło Ziemię, ludzie żyją teraz w małych społecznościach bądź przyłączają się do gangów. Panuje zasada “zabij lub zostań zabity”. W tej scenerii trójka wirusologów wyrusza na Południe - każde w innym celu. Każde z nich jest pełne nadziei, że uda się zmienić coś w zniszczonym świecie. Audioserial Butrym jest niepokojący, tajemniczy i trudno się od niego oderwać - wystarczy posłuchać samego prologu i możecie mieć pewność, że zostaniecie do końca.

“Fundacja” Isaac Asimov, czyta: Jacek Rozenek
Ciekawym przykładem wizji przyszłości jest cykl Fundacji Isaaca Asimova. Ziemia jest w nim legendą, a ludzie żyją w multigalaktycznym Imperium Galaktycznym, obejmującym 25 milionów zamieszkałych światów. Asimov opisuje zmierzch i rozkład tego wielkiego tworu, inspirując się rozpadem Imperium Rzymskiego, ale z ciekawym futurystycznym twistem. Kluczem do jego sukcesu jest nowy rodzaj nauki, psychohistoria, która pozwala na przewidzenie przyszłości za pomocą równań matematycznych, o ile posiada się odpowiednie ku temu dane.

“Powrót z gwiazd” Stanisław Lem, czyta: zespół lektorów
Powracający z dziesięcioletniej wyprawy kosmicznej Hal Bregg na skutek zjawiska dylatacji czasu zastaję Ziemię 127 lat później. W tym czasie, jak możemy się domyślić, zaszły znaczące zmiany w społeczeństwie, a największym z nich jest chemiczny zabieg betryzacji, który niweluje w ludziach wszystkie agresywne instynkty. Oprócz tego pracę podejmują jedynie roboty, a ludzie oddają się rozrywkom. Brzmi jak społeczeństwo idealne, ale Bregg szybko przekona się, że nie jest tak idyllicznie, jak mogłoby się wydawać.

“Odyseja kosmiczna” Arthur C. Clarke, czyta: zespół lektorów
Dziś można patrzeć z pewnym przymrużeniem oka, jak Arthur C. Clarke wyobrażał sobie 2001 rok. 21 lat później wiemy, że większość wielkich wizji futurologów na lata 2000 nieszczególnie odnalazła odzwierciedlenie w rzeczywistości. W powieści Clarke’a ludzie wyruszają na misje na jeden z pierścieni Saturna (my jeszcze nie daliśmy rady wyjść poza Księżyc), gdzie zostaje odnaleziony jeden ze starożytnych monolitów. Cykl Odysei liczy sobie cztery części, które dzieją się kolejno w 2001, 2010, 2061 i 3001 roku. W każdej odsłonie Audioteki narratorką jest niezastąpiona Krystyna Czubówna, która swoim głosem maluje najbardziej fantastyczne zakamarki kosmosu.

“Nigdy” Ken Follett, czyta: Krzysztof Gosztyła
Bliższą wersję przyszłości, niezwiązaną zupełnie z podbijaniem galaktyki, przedstawił Ken Follett w swojej najnowszej powieści. Fabuła napisana jest tak, jakby mogła wydarzyć się lada dzień: po pandemii świat stoi w obliczu największego dotychczas kryzysu. Amerykańska prezydent robi wszystko, by uniknąć wydania rozkazu użycia broni jądrowej. Szef chińskiego wywiadu prowadzi misterną grę, by powstrzymać swój rząd przed wojną z Zachodem. Agenci CIA rozpracowują w Afryce Północnej struktury islamskich terrorystów. To wszystko wydarzenia, które zbyt dobrze przypominają naszą rzeczywistość i dlatego przerażają jeszcze bardziej. Follett pokazuje, jak bardzo niestabilny jest nasz świat i jak niewiele dzieli nas od wielkiego kryzysu. Audiobook czyta legendarny Krzysztof Gosztyła.

“451 stopni Fahrenheita” Ray Bradbury, czyta: zespół lektorów
Jedną z najciekawszych wizji przyszłości jest świat przedstawiony przez Ray’a Bradbury’ego. To przyszłość, w której książki są zakazane, a tytułowe 451 stopni Fahrenheita to temperatura, w której płoną doszczętnie. “W poniedziałek spal Millay, w środę Whitmana, w piątek Faulknera. Spal ich na popiół, a potem spal popiół. To nasz oficjalny slogan” - tak powtarza sobie Guy Montag, główny bohater powieści. Indywidualizm jest całkowicie stłamszony, wiedza nikomu niepotrzebna, a analfabetyzm mile widziany. Napisana jako manifest przeciwko totalitaryzmowi, dziś porusza w nas inne emocje i zmusza do zastanowienia się nad obecnym stanem społeczeństwa. Dreszcz niepokoju zapewni narracja Adama Ferencego, a w główne role wcielają się Eryk Lubos, Kamilla Baar-Kochańska, Michalina Łabacz, Mirosław Zbrojewicz i Wiesław Komasa.

“Historia pszczół” Maja Lunde, czytają: Magdalena Schejbal, Leszek Filipowicz, Adam Bauman
Równie niepokojąca, co “Nigdy” Folletta, jest “Historia pszczół” Mai Lunde. Ona również opisuje nam to, co znane i co wydarza się właściwie na naszych oczach. W powieści mamy trzy linie czasowe - przeszłość w 1852 roku, teraźniejszość w 2007 i przyszłość 2098 roku. Tytułowa historia pszczół to historia ich powolnego wymierania i konsekwencje, które ze sobą niesie. W 1852 roku ludzie żyją jeszcze w słodkiej nieświadomości tego, co wydarzy się dziesiątki lat później. W 2007 roku pierwsze poważne kryzysy zaczynają dotykać wszystkich. W 2098 roku pszczoły już wymarły, a ludzie od rana do nocy pracują nad zapylaniem kwiatów. Ma to olbrzymie konsekwencję dla całej planety, o czym wiemy bardzo dobrze już teraz, ale wciąż - nikt nie podejmuje decyzji w tej sprawie. Maja Lunde kreśli obraz kameralnego życia zwykłych ludzi, dla których pszczoły mają olbrzymie znaczenie i przy okazji przedstawia jeden z najbardziej przerażających obrazów przyszłości.