Operatorzy komórkowi pod lupą kontrolerów

Telekomunikacja w Polsce rozwija się bardzo prężnie. Szacuje się, że używamy obecnie około 37 milionów telefonów komórkowych. Odpowiadając na skargi klientów, Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów postanowił sprawdzić, co tak naprawdę podpisujemy, zawierając umowę z operatorami sieci komórkowych. Pod lupę kontrolerów dostały się cenniki, regulaminy i warunki promocji oferowane przez operatorów sieci Plus, Era, Orange, Play oraz mBank mobile. Co się okazuje? UOKiK przedstawiło operatorom komórkowym listę 13 zastrzeżeń wobec ich usług. Oto niektóre z nich:

Różnice między cennikiem a regulaminem usług

Bywa tak, że operatorzy komórkowi umieszczają w cenniku świadczonych usług istotne elementy np. opisy określonych usług czy ofert, a także informacji które, z uwagi na swoją treść, powinny znaleźć się w regulaminie lub umowie. Jest to bardzo ważne, gdyż prawo przewiduje różne konsekwencje wynikające ze zmiany treści regulaminu, bądź cennika. I tak jeżeli mamy do czynienia ze zmianą regulaminu operator ma obowiązek odpowiednio wcześnie powiadomić o tym abonenta. W tym wypadku abonent może bez żadnych roszczeń ze strony operatora wypowiedzieć umowę.

Inaczej ma się sprawa przy zmianie treści cennika. Gdy operator podwyższa ceny swoich usług, jest zobowiązany do powiadomienia o tym abonentów na piśmie, natomiast użytkowników - poprzez podanie tego do publicznej wiadomości, z wyprzedzeniem co najmniej jednego okresu rozliczeniowego. Abonent ma w tym wypadku prawo do wypowiedzenia umowy bez uiszczania na rzecz operatora kary pieniężnej. Wyjątek stanowią jednak umowy promocyjne zawierane między operatorem, a abonentem, operator może więc żądać zapłacenia kary umownej. I na tym koniec. Operator ma obowiązek informować abonenta tylko i wyłącznie wtedy gdy podwyższa ceny swoich usług. Jeżeli natomiast zostanie zmieniona inna treść w cenniku, operator nie jest zobowiązany do powiadamiania o tym abonenta, nie pozwala mu to także do odstąpienia od umowy.

Rozwiązywanie umowy bez wiedzy abonenta

Operatorzy, w podpisywanej przez abonenta umowie, zapewniają sobie możliwość rozwiązana jej ze skutkiem natychmiastowym bez jakiegokolwiek obowiązku wcześniejszego powiadomienia zainteresowanego o tym fakcie. Jest to niezgodne z art. 491 kodeksu cywilnego. Pamiętać należy, że umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych jest kontraktem wzajemny, w tym wypadku dochodzi do nierówności gdyż abonent nie ma takiego prawa jak operator.

A co, gdy nie zapłacę na czas?

Jeżeli użytkownik sieci komórkowej nie otrzyma rachunku na czas, jest zobowiązany powiadomić o tym operatora, po czym musi uiścić opłatę należną operatorowi za świadczone usługi, która została zawarta na rachunku. Jeżeli terminy opłat jakie wykonuje abonent są w regularnych odstępach czasu (miesiąc, czy kwartał) oraz z góry wyznaczony jest termin płatności, od daty wystawienia faktury oraz przesłania rachunków zwykłym listem, to faktem jest, że konsument spodziewa się otrzymania rachunku i jego opłacenia. Jeżeli więc rachunek za którymś tam razem nie dotrze na czas do abonenta, to nie można mówić o jakimkolwiek zaskoczeniu, gdyż użytkownik dobrze wiedział, że w tym terminie zwyczajowo płaci za usługi, więc powinien opłatę uregulować.

Nie może być tak, że operator nakłada na abonenta wymóg uregulowania płatności w terminie zaznaczonym na fakturze, która w ogóle nie dotarła lub dotarła ze znacznym opóźnieniem. Należy wziąć poprawkę na to, że użytkownik zawiadomi operatora o niedostarczeniu rachunku dopiero po kilku dniach, a także to, że rachunki niejednokrotnie dostarczane są z niewielkim opóźnieniem wobec terminu płatności. A więc logiczne jest, iż konsument nie będzie w stanie dotrzymać terminu płatności. Dlatego zdaniem UOKiK naliczanie z tego tytułu odsetek nie powinno w ogóle zaistnieć. Również niewłaściwe jest zrzucanie winy za taki stan rzeczy na operatora pocztowego. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, jeżeli świadczy usługi profesjonalnie, powinien również zatroszczyć się o to, aby rachunki docierały do abonenta na czas.

Pisać z, czy bez polskich znaków?

Klienci nie są w sposób rzetelny i pełny informowani o zasadach jakimi kieruje się operator w przypadku używania przez nich w wiadomościach tekstowych polskich znaków. Tak brzmi kolejne zastrzeżenie urzędu. Wiedzieć zatem należy, że używając polskich znaków, godzimy się na wyższe koszty, bowiem zajmują one więcej miejsca, czego konsekwencją jest wysyłanie większej liczby sms-ów.

Otrzymałem za wysoki rachunek

Bardzo często jest tak, że w regulaminie świadczonych usług, który podpisujemy, znajduje się zapis mówiący o tym, iż operator ma możliwość przenoszenia opłat z następnych cykli rozliczeniowych np. na najbliższy rachunek. Jest to niedozwolone, gdyż operatorowi daje to zbyt dużą swobodę w zakresie przenoszenia opłat. W konsekwencji abonent spodziewa się rachunku z określoną opłatą za korzystanie z usług telekomunikacyjnych, a dostaje fakturę z nakazem uiszczenia kwoty wyższej, tylko i wyłącznie dlatego, że operator miał widzimisię przeniesienia opłat z przyszłych cykli rozliczeniowych na obecny rachunek. Klient ma prawo być zaskoczony wysokością rachunku. Mało tego. Operator nie przewiduje nawet rozłożenia należności na raty, tylko każe wpłacić wyznaczoną kwotę w całości i w terminie zaznaczonym na rachunku. Mamy tu kolejną nierówność między przedsiębiorcą, a konsumentem. U pierwszego jest swoboda w podejmowaniu decyzji, u drugiego natomiast bezwzględny obowiązek uregulowania opłat.

Źródło: raport UOKiK. Do pobrania na dole strony:urzędu