Płyta Jacka Łągwy: powtórka z "Ich Troje"

Tytuł krążka Jacka Łągwy, "Drugi rozdział", wskazywałby raczej na to, że ten nadworny kompozytor zespołu utożsamianego z Michałem Wiśniewskim, twórca choćby takiego hitu, jak "Powiedz", będzie chciał się zaprezentować w innej niż dotychczas poetyce i melodyce, że rozdział pod tytułem "Ich Troje" to w jego życiu przeszłość, przynajmniej jeśli chodzi o estetykę twórczo-wykonawczą. Nic bardziej mylnego: już otwierający płytę kawałek zatytułowany "Zrozum mnie", uświadamia słuchającemu niepoprawność takiego myślenia. Stylistyka tego utworu, charakterystyczny "zachrypnięty" chórek męski, sposób śpiewania, brzmienie głosu (łudzące podobne do wokalu Wiśniewskiego), ba, nawet wtrącenia obcojęzyczne ("kak ty mienia") w tekście piosenki - wszystko to już było nieraz w muzyce wykonywanej przez Jacka Łągwę i jego kolegów. Zgoda, wierność upodobaniom jest cechą chwalebną, tyle, że w moim przekonaniu artysta powinien się rozwijać, co jakiś czas pokazywać odbiorcom coś nowego, bo w przeciwnym razie jest tak, jak z kawiorem jedzonym codziennie przez dłuższy czas.

Większość z dwunastu utworów zawartych na płycie Jacka Łągwy utrzymanych jest w tonacji święcącej tryumfy podczas wesel, festynów, zabaw ludowych. Myślę, że amatorskie zespoły obsługujące tego typu imprezy powinny jak najszybciej zaopatrzyć się w produkcję Wydawnictwa Bauer i ćwiczyć utwory tam zawarte, by wzbogacić swój repertuar (w tym także sylwestrowo-noworoczny o piosenkę "Za ten rok"). Nie będzie to trudne zadanie, bo melodie są prościutkie, a teksty (poza dwoma wyjątkami, które wyszły spod pióra Michała Zabłockiego, autorstwa samego Łągwy) banalne, pełne tak wyszukanych sformułowań, jak "nie jestem święty, czasami mam zakręty"; odkrywczych prawd typu: "na miłość nigdy nie jest za późno" czy "sama wiesz, jak jest: bywa dobrze, czasem źle", tudzież obrazków poetyckich żywcem przeniesionych z wyznań niedojrzałego emocjonalnie młodzieńca: "Zabiorę ciebie daleko tam, dokąd tylko chcesz / Poszukam dla nas miejsca, gdzie kwitną bzy i pachnie las / Zapytam gwiazd o drogę, gdzie szukać mam tych lepszych miast ..." i tak dalej.

Gdyby to śpiewała debiutująca panienka może byłoby to jeszcze wybaczalne, ale w ustach 40-letniego mężczyzny po przejściach takie teksty brzmią śmiesznie. Przyznam, że maniera pisania tekstów piosenek przez muzyków w imię rzekomego "osobistego wyznania" zaczyna być nie do zniesienia. Przyznanie się do określonej nieumiejętności jest mniej wstydliwe niż robienie czegoś źle. A prościej: tekstami piosenek powinni się zajmować literaci. Na płycie Łągwy jest to jeszcze bardziej słyszalne, gdy porówna się teksty wokalisty z utworami, do których słowa napisał Michał Zabłocki ("Zaklinam czas", "Na Kazimierzu ty"). Usprawiedliwione wydaje mi się tylko napisanie przez pana Jacka "Znaku od Boga", bardzo osobistej refleksji artysty, wywołanej wydarzeniami z jego życia, o których głośno było swego czasu w tabloidach.

Jestem przekonany, że mimo tych zarzutów solowa płyta jednego z filarów zespołu "Ich Troje" znajdzie nabywców (cena: 19,99 zł) i słuchaczy, czego mu życzę, bo Jacek Łągwa wydaje się sympatycznym człowiekiem (patrz okładka) i mającym talent do tworzenia chwytliwych, prostych melodii. Mnie podobało się tylko brzmienie saksofonów Michała Kobojka.