Podsumowanie Międzynarodowych Targów Książki 2013 we Frankfurcie

W niedzielę zakończyły się Międzynarodowe Targi Książki we Frankfurcie (65. Buchmesse). Frankfurckie targi książki to największe na świecie spotkanie przedstawicieli branży wydawniczej i autorów. W tym roku gościem honorowym była Brazylia. W relaksującej atmosferze można było pohuśtać się na hamakach, posłuchać lub poczytać powieści o brazylijskich kontrastach, o ludziach ulicy Luisa Ruffato lub Any Pauli Maia o nielegalnym boksie, o zarabianiu pieniędzy oszustwem i przemocą. Raz dziennie w pawilonie brazylijskim o piątej popołudniu, częstowano odwiedzających tradycyjnym coctailem „caipirinha”.
Autor milionowych nakładów książkowych Paul Coelho zbojkotował targi i nie przyjechał. Był niezadowolony z doboru zaproszonych kolegów pisarzy, brazylijskich autorów. Natomiast jego wizerunek reklamujący literaturę brazylijską, poruszał się jako „via mobile” (targowe mikrobusy). Podobno już obiecał swój udział w następnym roku.
Na targach zaprezentowało się ponad sto krajów, można powiedzieć, że targi frankfurckie obejmują światowe spektrum wydawnicze. Liczba wydawców sięgnęła 7300, a prezentowanych książek nikt nie zdołałby policzyć. Główne kierunki wydawnicze to: literatura dziecięco-młodzieżowa, beletrystyka, literatura faktu, nauka i edukacja, kulinaria, podróże i inne.

W tym roku królowała literatura faktu. Zaprezentowano wiele książek łamiących tabu, pokazujących prawdy naszego świata, mówiące o prawdziwych obliczach życia. Książki o tajnych wojnach, o zwalczaniu terroru terrorem, o gospodarce, korupcji , kryzysie, o sabotażach i innych ciemnych stronach współczesnego życia.
Trudno jest tu wymieniać pozycje książkowe i autorów, ale literatura faktu była tematem tegorocznych targów. Pisarzami mogą być wszyscy, którzy czują się powołani do tego aby aktywnie wziąć udział w naszej teraźniejszości.

Przykładem może być Swietłana Aleksijewicz, która w swoich książkach przedstawia obraz postsowieckiej Białorusi. Swietłanę Aleksijewicz nazwano „archeolożką komunistycznego świata”. Jej książki na Białorusi są zakazane, drukuje je w Rosji w języku rosyjskim. Za swoją postawę, protestującą przeciwko zniewoleniu i wojnie, została nagrodzona prestiżową nagrodą pokojową księgarzy niemieckich (Friedenspreis 2013 Buchmesse).
Organizatorem polskiego stoiska był Instytut Książki z Krakowa. Odwiedzający mogli otrzymać katalog prezentujący nowości „New Booksfrom Poland”. I dobrze, że chociaż katalog, bo na półkach znalazłam sporo starych książek wydanych w latach 2005-2010. Zapewne to co prezentuje Instytut Książki jest to tzw. kolekcja objazdowa, z którą jeździ się po wszystkich kolejnych targach. Ponieważ od przeszło dziesięciu lat bywam co roku na frankfurckich targach, trudno jest ominąć polskie stoisko. Obserwując zawartość półek stwierdzam, że aż tak wiele w tej kolekcji się nie zmienia - ci sami wydawcy i ci sami autorzy. Naturalnie z roku na rok nowych książek przybywa i można znaleźć też "perełki".
Oprócz nowości wydawniczych , pokazano wznowione wydania i wybór tłumaczeń utworów, zmarłego nie tak dawno Sławomira Mrożka. Zaprezentowano również książki nominowane do najważniejszych polskich nagród literackich. Na półkach było sporo ładnych i ciekawych książek dla dzieci dzieci i młodzieży. Bardzo interesująco prezentował się dorobek Programu Translatorskiego powołanego przez Instytut Książki.
Z literatury współczesnej było wiele książek młodych autorek ,takich jak: Justyna Bargielska, Dorota Masłowska, Małgorzata Rejmer, Katarzyna Majcher, Krystyna Dąbrowska, Katarzyna Surmiak-Domańska.
Natomiast znalazłam kilka nowości awangardowej prozy, które zdegustowały mnie zupełnie. Pokazywanie pozycji książkowych pełnych wulgaryzmów, to ignorowanie czytelnika. Załączam zdjęcie i pytam się ... czy tak powinna wyglądać nowa polska literatura ?