Podwójny wernisaż z tańcem w tle w ostrowieckim BWA

Pojawienie się w ostrowieckiej galerii gościa specjalnego w osobie wybitnej polskiej tancerki, Ewy Głowackiej, która w latach 1974 – 1999 była pierwszą solistką Teatru Wielkiego w Warszawie i Filipa Jędrucha (ostrowczanina, absolwenta szkoły baletowej) ze swoim autorskim tanecznym performancem "Kolor, dźwięk, ruch", spowodowane było faktem, iż malarstwo Wandy Badowskiej – Twarowskiej inspirowane jest magią i urodą tańca. Bieżąca wystawa jest powrotem tej artystki, urodzonej w Ostrowcu Świętokrzyskim, do salonu wystawienniczego w rodzinnym mieście. 10 lat temu ekspozycja, mająca charakter jubileuszowy (30 – lecie pracy twórczej), prezentowała przekrojowo dorobek artystki zajmującej się – poza malarstwem – grafiką, rysunkiem i formami ceramicznymi. - Kiedyś było to malarstwo figuratywne, natomiast teraz jej obrazy są bardziej syntetyczne, symboliczne - mówiła podczas wernisażu Jolanta Chwałek, dyrektor BWA w Ostrowcu Świętokrzyskim. Teraz ta absolwentka stołecznej Akademii Sztuk Pięknych przedstawia swoje obrazy olejne i akrylowe, w których rozwija spotykane w jej wcześniejszej twórczości wątki baletowe. Fascynacja tą dziedziną sztuki wiąże się z osobą primabaleriny Ewy Głowackiej i jest tak istotna w artystycznej działalności Wandy Badowskiej – Twarowskiej, że już dziesięć lat temu przystąpiła ona do Międzynarodowego Stowarzyszenia malarzy i Rzeźbiarzy Tańca APSDE w Paryżu. Jej obrazy noszą tytuły związane z dziełami baletowymi, jak choćby "Dziadek do orzechów" Czajkowskiego, "Święto wiosny" Strawińskiego, "Romeo i Julia" Prokofiewa, "Anna Karenina" Ejfmana lub nawiązują do motywów muzyczno - tanecznych: "Tańczmy Bacha", "I przejdą deszcze" Góreckiego, "IV Symfonia" Lutosławskiego.

Szerszy wachlarz tematyczny obecny jest w pracach drugiej artystki wystawiającej w Galerii BWA w Ostrowcu Świętokrzyskim, Aliny Dorady – Krawczyk. To jedna z czołowych polskich przedstawicielek współczesnego abstrakcjonizmu emocjonalnego. Estetyczny perfekcjonizm, nowatorskie formy przekazu formalnego i intelektualizm to wyróżniki jej prac, widoczne w obrazach, cybernetyczno – fotograficznych grafikach na płótnie, wideoklipach i instalacjach. Zwłaszcza obrazy Dorady – Krawczyk wymykają się prostym interpretacjom, bo wiele w nich iluzji i zaskoczenia, nieprzewidywalności fascynującej także formą prac sprawiających wrażenie wielowymiarowości. Artystka uważa, że sztuki abstrakcyjnej nie należy rozumieć, lecz należy ją czuć. - W swoich obrazach staram się oddać historię doznań - mówiła malarka podczas wernisażu w Ostrowcu Świętokrzyskim. - Są one niejednoznaczne co do swojej tematyki, choć tytuły trochę sugerują interpretację i myślenie (na przykład: "Tu i teraz", "Fatamorgana", "Bez słowa", "Bezsenność" - przyp. KK).

Obie malarki przyjaźnią się i współpracują ze sobą od przeszło czterdziestu lat. Dlatego wystawiają razem, a wcześniej wzajemnie oglądają swoje prace, wymieniają się opiniami, mobilizują się do pracy. Nie mają jednakże wpływu na to co i jak tworzą, są artystkami w pełni autonomicznymi po swojemu kształtującymi rzeczywistość. Jak zapewniły artystki, przedstawione w Ostrowcu Świętokrzyskim obrazy to wycinek ich życia i twórczości pozwalający się zorientować na jakim etapie one się znajdują i w jakim kierunku podążają.
W połowie maja w ostrowieckim BWA zagości twórczość Andrzeja Mleczki.