"To czy dziecko matematykę lubi, czy nie, zależy przede wszystkim od tego, z czym jest konfrontowane na lekcjach. Czy wbija mu się do głowy sposoby rozwiązań, czy pozwala, aby kreatywnie rozwijało własne pomysły, które - jako takie - są zauważane".
Matematyka powszechnie uważana jest za jeden z trudniejszych przedmiotów. Jedni ją kochają, a inni wręcz nienawidzą. I choć w dzieciństwie lubili zadania matematyczne i nie sprawiały im one żadnych trudności, w pewnym momencie edukacji pojawiają się z nimi problemy. Co się stało? Czy nagle nasze wrodzone zdolności zanikły, czy to wina nauczycieli i sposobu nauczania?
Jak się okazuje, nastawienie do tej dziedziny nauki można zmienić, bo jak mówi Holger Dambeck "jest ona jak piłka nożna, jak muzyka, jak gra planszowa." Bowiem tak naprawdę matematyka nie polega na tępym wkuwaniu, a na kreatywnym myśleniu.
Wielkie zdumienie budzi informacja, że nawet niemowlaki, które nie potrafią jeszcze mówić, znają elementarną arytmetykę i posiadają zdolność abstrakcyjnego myślenia. Matematyką posługują się również małpy, kruki, papugi, pszczoły, lwy, konie, psy i szczury. I wychodzi im to nawet lepiej niż homo sapiens. Brzmi nieprawdopodobnie? Ale takie są fakty.
Naukowcy z Primate Research Institute na ekranie monitora pokazali 9 cyfr w przypadkowej kolejności, a 5 letni szympans dotykał je zaczynając od 0 do 9, tak jakby liczył i układał je w bardzo szybkim tempie. Gdy na ekranie w miejscu cyfr pojawiły się białe kwadraty, zapamiętanie gdzie jakie cyfry były nie stanowiły dla niego problemu. Tę samą zagadkę rozwiązywali również i studenci. Cyfry widoczne były tylko przez 0,2 sekundy. Szympans osiągał 80 procent trafień, a ludzie ... zaledwie 40 procent. Zobaczcie sami.
Okazuje się również, że w zapamiętywaniu kolejności liczb przewagę nad Amerykanami i Europejczykami mają Chińczycy. Potrafią oni średnio zapamiętać 9 cyfr, a my tylko 7. Jak to możliwe? Zależy to od funkcjonowania pamięci krótkotrwałej, która wystarcza na około 2 sekundy. Co znaczy, że pamiętamy tyle cyfr, ile potrafimy w tym czasie nazwać. A że chińskie liczebniki są krótsze niż nasze, dlatego zapamiętują oni więcej. Nasz sposób określania liczb jest niespójny. I tu już pojawiają się pierwsze problemy. A czym więcej lekcji matematyki za nami , to - wbrew pozorom - gorzej u nas z logicznym myśleniem.
Uczniom trudno pokochać matematykę kiedy lekcje są nudne, gdy trudno przychodzi im zrozumieć zagadnienia podawane przez nauczyciela, a na dodatek dostają złe oceny i słyszą dołujące słowa. To w żaden sposób nie mobilizuje do nauki. W końcu uwierzą, że nie potrafią liczyć i są do niczego. Przestaną wierzyć w swoje umiejętności i coraz bardziej będą się obawiać tego przedmiotu.
Nauczyciele zapominają (lub nie zdają sobie z tego sprawy), że ćwiczenie na okrągło przez dzieci czy nastolatków podanych przez nich sposobów rozwiązywania zadań, których nie rozumieją, nie będzie dla nich przyjemnością, nie zachęci do nauki i nie rozwinie kreatywności. Ale przecież można inaczej.
Polecam lekturę "Im więcej dziur, tym mniej sera" Holgera Dambecka (szczególnie) nauczycielom matematyki, uczniom i ich rodzicom. Ta książka da wskazówki jak uczynić lekcje interesującymi i lubianymi przez uczniów. A przedstawione w niej zadania, eksperymenty naukowe i podpowiedzi pokażą, że matematyka może być naprawdę prosta.
Holger Dambeck
"Im więcej dziur tym mniej sera. Matematyka zdumiewająco prosta"
Tytuł oryginału: Je mehr Locher, desto weniger Kase
Tłumacz z j. niemieckiego: Danuta Serwotka
Wydawnictwo Naukowe PWN
Rok wydania: 2012
Ilość stron: 240
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
