Polacy mają problemy z własną historią!

Był rok 1984. Podczas jednych z akademii szkolnych, jako piętnastolatek zadałem oficerowi WP dwa bardzo niezręczne pytania. Długo nie musiałem czekać, by poczuć, że nie żyję w wolnej Polsce.

Pięć lat później wpatrywałem się w jeden z tematów maturalnych. Pytanie nie było nawet kontrowersyjne, było zwyczajnym kłamstwem, a dotyczyło 70. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Odniosłem się więc do tego w sposób właściwy dla moich przekonań bez pewności jak to się dla mnie skończy. Napisałem pracę maturalną obalając tą tezę w całości.

Minęły 23 lata i dalej zadawany jest ten sam kłam polskiej historii. Po 23 latach wracam do tego tematu jeszcze bardziej rozgoryczony niż dwudziestolatek.
O jakiej rocznicy odzyskania niepodległości mówimy w tym roku? Aaaa... o 94.

Ludzie! Czy my zdurnieliśmy już do końca?

Mówienie o święcie niepodległości jest jak najbardziej na miejscu, ale nie o dziewięćdziesiątej czwartej rocznicy!

W takich chwilach uświadamiam sobie, jak Polacy sami gmatwają swoją historię. Nie dziwmy się, że inne narody nie potrafią nas zrozumieć, skoro my sami do naszej historii wprowadzamy dwuznaczności. Mówiąc o tak znaczącej rocznicy i to w sposób publiczny, tysiące ofiar stalinowskiego i post stalinowskiego reżimu w Polsce "przewracają się w grobach". Jaką niepodległość miały osoby represjonowane przez całe dziesięciolecia po II wojnie światowej? Jakie więc znaczenie mają ofiary Sierpnia ’70, Kopalni Wujek, Stoczni Gdańskiej, Wydarzeń Poznańskich ’56 i wielu innych zdarzeń, które dla wielu naznaczone były cierpieniem, bólem a nawet kresem życia? Czy tamte ofiary aby nie walczyły o niepodległość Polski?
W budowanym Europejskim Centrum Solidarności w Gdańsku, będzie istniała ekspozycja "Droga do Wolności". Czy ta ekspozycja będzie historycznym kłamstwem?

Mówiąc o tak znaczącej rocznicy czuję, jakbyśmy pluli w twarz ofiarom komunizmu i twierdzili, że śmierć wielu z nich nie ma dzisiaj znaczenia. Wręcz była niepotrzebna, bo przecież byliśmy niepodległym narodem.

To jest tylko część gorzkich słów jakie mam do powiedzenia.

Inną sprawą jest nauka historii. Proszę mi wyjaśnić, bo ja ni w ząb tego ugryźć nie mogę. Jak nauczyciel historii może mówić młodzieży z jednej strony o kolejnej rocznicy odzyskania niepodległości, a innym razem o roli "Solidarności" w walce o niepodległość. Toż to są bzdury nad bzdurami! Za lat kilkadziesiąt, kolejne pokolenia będą miały taki sam problem z niejednoznacznością polskiej niepodległości jaki teraz mamy z tym, jaki ptak widnieje na naszym narodowym godle. Choć mówimy o orle w koronie, to nie ulega żadnej wątpliwości - korona jest, natomiast orzeł już niekoniecznie!

Jaki ptak był pierwowzorem naszego godła?

Czy Polska, Polacy musimy sami prowokować do układania o nas żartów i idiotycznych kawałów, które funkcjonują w świecie? Czy na pewno o taką reklamę Rzeczypospolitej nam chodzi?

Nie mogę pojąć jak miliony Polaków mówi otwarcie o 94. rocznicy odzyskania niepodległości wiedząc, że to przecież nieprawda, że przez całe dziesięciolecia po roku 1918 byliśmy narodem zniewolonym. Wiedzą również o tym mieszkańcy państw, którzy udzielali pomocy polskim uchodźcom przez całe dziesięciolecia.Czy musimy się wstydzić, że jesteśmy państwem niepodległym od 23 lat?

Moim zdaniem nie. Wstydzić się powinniśmy tego, że sami się obecnie okłamujemy. Z innej strony patrząc. Jak na państwo z dorobkiem 94 lat niepodległości, to wyglądamy marnie i jak syn marnotrawny. Jeżeli chodzi zaś o 23 lata niepodległości, to możemy być dumni ze swoich osiągnięć na arenie międzynarodowej i taki PR powinniśmy wykorzystywać w promowaniu Polski w świecie.

Póki co, stwarzamy wizerunek narodu niestabilnego i zakłamanego. Coraz bardziej gmatwającego swoją najnowszą historię i zatracającego tożsamość. Mamy do Amerykanów pretensje, że nie chcą dać nam ruchu bezwizowego? Miejmy pretensje do siebie, że nie potrafimy być szczerzy wobec samych siebie, że nie potrafimy rozwiązywać najprostszych spraw. Amerykanie wiedzą co mają w godle i wiedzą od kiedy są niepodległym narodem.

Na koniec odniosę się do śródtytułu, bardzo ważnego w moim mniemaniu.

Nie na darmo ktoś wylansował właściwą rocznicę odzyskania niepodległości. Za 100 lat będzie to historia, której nikt nie będzie się starał zweryfikować. Za lat 1000, ofiary komunizmu będą legendą poddawaną w wątpliwość.

Zakończę w sposób podobny, jak 24 lata temu swoją maturalną pracę. Przy odrobinie szczęścia, może Polska doczeka się 94. rocznicy odzyskania niepodległości.

Znajdź nas na Google+