Powstała Europejska Sieć Uniwersytetów dla Dzieci

Na miejsce konferencji nieprzypadkowo wybrano Tybingę oraz istniejący tam od 1477 roku uniwersytet. To w Tybindze właśnie w 2002 roku miał miejsce pierwszy wykład akademicki dla dzieci. Na konferencję przybyło ok. 150 przedstawicieli uniwersytetów dla dzieci z całego świata. Polskę reprezentowali organizatorzy pięciu projektów w tym koordynator Małopolskiego Uniwersytetu dla Dzieci z Trzebini. Ulla Steuernagel oraz Ulrich Janßen pomysłodawcy tej idei, dziennikarze z "Schwäbisches Tagblat Tübingen" a także autorzy książki Uniwersytet Dziecięcy również byli tam obecni.

Historia uniwersytetów dziecięcych jest krótka, lecz ich sukces jest niebywały. W ciągu zaledwie kilku lat większość państw europejskich może się poszczycić co najmniej kilkoma z nich. Na całym świecie
wciąż powstają nowe uniwersytety dla dzieci. W trakcie konferencji szybko okazało się, że nie istnieje jeden model uniwersytetu dziecięcego. Wśród organizatorów tego ruchu znajdują się bowiem agencje rządowe, uniwersytety, stowarzyszenia fundacje, instytucje naukowe a także instytucje kultury. Zajęcia obejmują warsztaty, pokazy, wykłady, zajęcia laboratoryjne ale także zajęcia sportowe, wydarzenia artystyczne czy też kulturalne. Duża część z działających na świecie uniwersytetów organizuje swoje projekty wg. Modelu niemieckiego, w którym raz do roku, na ogół w lecie, uniwersytet lub inna szkoła wyższa organizuje 2-3 tygodniowe zajęcia dla dzieci, w wieku 6-13 lat, mające charakter obozu naukowego.

Z pewnością jednak w tej różnorodności wspólne są cele tych projektów: zainteresować dzieci nauką i naukowym podejściem do problemów, poszerzyć ich horyzonty , nierzadko rozszerzyć posiadaną już wiedzę. Placówki naukowe biorące udział w tych projektach podkreślają własne korzyści z tego płynące: poprawę
wizerunku instytucji naukowych jako bardziej otwartych, możliwość popularyzacji wyników najnowszych badań a także pozyskanie przyszłych studentów lub być może nawet pracowników naukowych.

Uczestnicy projektu tj. studenci oraz ich rodzice z pewnością wskazali by jeszcze inne korzyści płynące z takiego właśnie bezstresowego zdobywania wiedzy, zupełnie różnego od uporządkowanego systemu szkolnego, rodzaju gry w studiowanie: budzenia nieprawdopodobnego entuzjazmu do nauki, pokazanie procesu uczenia się jako przygody, możliwości kontaktu z autorytetami naukowymi w bardzo młodym wieku. Dla wszystkich uczestników jest to wspaniała zabawa: po wykładach wszyscy wychodzą uśmiechnięci z indeksami w dłoniach i wypiekami na twarzach, często temat zajęć jest długo jeszcze po wykładzie dyskutowany a pytania kierowane do wykładowcy zdają się nie mieć końca.

Takie widzenie uniwersytetów dziecięcych jako realizację idei społeczeństwa uczącego się, wyraźnie zostało zaakcentowane przez Janez Potocnik Wysokiego Komisarza do Spraw Nauki i Badań naukowych UE, który swoim przemówieniem rozpoczął konferencję. Wyraził on swoje uznanie dla ruchu uniwersytetów dziecięcych, którego fenomen jest gorąco popierany przez Unię Europejską. Pomaga on zbudować przyszłe
społeczeństwo nowoczesnej Europy opartej na wiedzy. Uczestnicy konferencji mieli okazję wysłuchać jeszcze kilku wspaniałych wykładów, uczestniczyć w warsztatach tematycznych czy też podczas sesji posterowej obejrzeć materiały przygotowane przez „sąsiadów”.
Dorobek i doświadczenie Małopolskiego Uniwersytetu dla Dzieci www.uniwersytetdladzieci.edu.pl okazały się być unikalne w skali europejskiej. Fakt, że zajęcia mają miejsce poza murami uczelni, w mieście nieakademickim oraz to, że organizatorem uniwersytetu jest organizacja pozarządowa, wzbudził bardzo duże zainteresowanie w Tybindze. Kanada, która ma zamiar rozpocząć działalność uniwersytetów dziecięcych u siebie, wysłała na konferencję przedstawiciela swojego ministerstwa nauki. Podczas dyskusji z nim okazało się, że właśnie ten model, Małopolskiego Uniwersytetu dla Dzieci, ma zamiar wprowadzić w życie Kanada, w swoich północnych regionach.

Konferencja zakończyła się ustaleniem strategicznych celów EUCU.NET czyli zintegrowanie działających obecnie projektów edukacyjnych pod nazwą uniwersytety dziecięce w federację europejską. Zamierzeniem EUCU.NET jest także wspieranie istniejących już interakcji pomiędzy partnerami z różnych krajów, inicjowanie związków partnerskich pomiędzy członkami EUCU.NET, http://eucu.net/childrens-universities a także pomoc w znalezieniu partnerów dla nowych członków. Pomocą w tych działaniach ma być wspólna platforma internetowa http://EUCU.net oraz spotkania partnerów finansowane m.in. z 7 programu ramowego UE.